Tekst źródłowy strony Kuchnia: Katima

Jak nietrudno się domyślić Katima stoi przede wszystkim produktami zbożowymi. Tutejsza żytnia wódka ceniona jest w całej Alaranii, a w karczmach króluje pszeniczne piwo, zaś z prażonych na ciemno ziaren zmielonych na proszek robi się gorący napój szczególnie chętnie pity rano, z dodatkiem mleka. Jeśli zaś chodzi o coś konkretnego do zjedzenia, w Katimie na uwagę zasługują przede wszystkim pierogi w wielu różnych formach. Mogą być gotowane w wodzie, podsmażane, gotowane na parze, czasami nawet zapiekane w brytfannach z dodatkiem treściwych sosów na bazie białej zasmażki. Farsze bywają wszelakie, jedynym ograniczeniem jest fantazja kucharza, choć najczęściej widuje się nadzienia z kasz i ziemniaków omaszczonych bardziej wyrazistymi dodatkami. Bardziej odświętnym daniem jest klarowny bulion z kaczki podawany z nadziewanymi mięsem pierożkami wielkości orzecha włoskiego. Poza tym w Katimie można skosztować szerokiego wyboru dań z kukurydzy, wśród których najbardziej charakterystyczna jest prażona kukurydza w warzywach i kawałkach ryb, bądź też pieczone na ruszcie kolby oblane roztopionym masłem. Wiele tutejszych wypieków ma charakterystyczny żółty kolor właśnie dzięki mące kukurydzianej. Poza tym ostatnim wartym uwagi daniem z Katimi jest makaron produkowany z pszenicy z dodatkiem morskiej wody. Ma on formę długich, grubych nitek, a po ugotowaniu długo zachowuje sprężystość, jest częstym dodatkiem do zup.

W czasie plonów, gdy większość mieszkańców kraju pracuje w polu, popularne staje się jeszcze jedno danie, ze względu na łatwość i szybkość przygotowania - mianowicie zasmażki. Powstają one w ustawionych nad ogniem kociołkach, w których dno wyściełane jest liśćmi kapusty, a na nich układa się pozostałe składniki - głównie ryż, kiełbasę, cebulę czy pasternak, lecz liczba wariantów jest tak naprawdę nieograniczona. 

Z dań słodkich w Katimie największą popularnością cieszy się ciasto drożdżowe, w szczególności w postaci małych bułek nadzianych różnymi słodkimi dodatkami i ściśle upakowanych w formie na czas pieczenia - ich kształt po wyciągnięciu z formy przypomina nierówno ułożony bruk i tak jest ten wypiek zwyczajowo nazywany.