|
|
Linia 1: |
Linia 1: |
− | {{Specyfikacja religii | Zakon Krwawej Matki| Monoteizm| Krwawa Matka| Wielka Świątynia Krwawej Matki| [[Opuszczone Królestwo]] | Środkowe Królestwo | + | {{Specyfikacja religii | Zakon Krwawej Matki| Monoteizm| Krwawa Matka| Wielka Świątynia Krwawej Matki| [[Opuszczone Królestwo]] | Środkowa Alarania |
| | | | | |
− | [[File: Bestia_arratoi.jpg | 400px ]] | + | [[File: Wierzenia_krwawa_matka.jpg| 400px ]] |
| }} | | }} |
| | | |
| {{Opis religii | {{{Główne}}} = | | {{Opis religii | {{{Główne}}} = |
| | | |
− | | {{{Główne}}} =
| |
− | Krwawa Matka, choć nierzadko nazywana też Krwawą Panią lub po prostu Matką, jest głównym i jedynym bóstwem
| |
− | wyznawanym przez Zakon. W dawnych czasach została zesłana do Świata Materialnego, stała się boginią przychylną
| |
− | ludzkości, obserwującą ich i dbającą o to, żeby jej kapłani – za pośrednictwem przekazanych im rytuałów, również
| |
− | przez Nią – nie dopuścili do tego, aby Prasmok przebudził się i tym samym unicestwił świat.
| |
− | Istnieje wiele relacji kapłanów, którym, w wyjątkowych sytuacjach, objawiała się Krwawa Matka. Relacje te, choć mogą
| |
− | różnić się od siebie niewielkimi szczegółami, to mają wiele cech wspólnych, zwłaszcza jeśli chodzi o to, w jakiej postaci
| |
− | Matka postanowiła im się ukazać. Pojawia się w białym świetle, w pierwszej chwili wydaje się mieć ciało w tym samym
| |
− | kolorze, co światło, z którego się zmaterializowała, choć po krótkim czasie jej skóra zaczyna przygasać i staje się
| |
− | ciemna, niemalże czarna. Bardzo jasne włosy, przykryte czymś, co można było było nazwać welonem, rozmieszczone
| |
− | są na nim ozdoby, do złudzenia przypominające gwiazdy. Ubrana jest w długą suknię, przynoszącą na myśl
| |
− | rozgwieżdżone niebo. Ciągnie się ona do światła, z którego przyszła Krwawa Matka i znika w nim. Piękna kobieta, to
| |
− | pojawia się w każdej relacji. A gdy przemawia, z jej ust wydobywa się ten sam blask, jakby wnętrze jej ciała było
| |
− | stworzone właśnie z niego. Zawsze, gdy objawia się kapłanowi, ten widzi też linię krwi, która łączy go z Matką.
| |
| | {{{Opis}}} = | | | {{{Opis}}} = |
− | Religia monoteistyczna, której członkowie wyznają Krwawą Matkę. Wierzą w to, że obarczyła ich ona bardzo ważnym
| + | |
− | zdaniem – nie dopuszczeniem do Wojny Koszmarów, do której doszłoby, gdyby nie wykonywali oni Rytuału Snów. Nie
| |
− | jest to duża religia i nie ma wielu miejsc kultu, choć świątynie i kapliczki rozsiane są właściwie po całej Środkowej
| |
− | Alaranii. Kapłani nie kryją się z tym, że należą do Zakonu i bez problemu opowiedzą o nim komuś, kto byłby
| |
− | zainteresowany, ale jednocześnie nie będą też namawiać nikogo do tego, żeby również dołączył. Niestety, nie zmienia
| |
− | to nastawienia niektórych ludzi i kapłani wędrujący po świecie często muszą czyścić lub nawet naprawiać kapliczki,
| |
− | które padają ofiarami tych, którym nie podoba się, że kapliczki te zostały pozostawione właśnie w tej okolicy. Ataki na
| |
− | kapłanów, te związane konkretnie z wiarą, na szczęście zdarzają się rzadko. Sami kapłani dzielą się też ze względu na
| |
− | to, jakie zadanie otrzymali w czasie Rytuału, w którym stają się kapłanami – wtedy otrzymują też nowe imię. Są
| |
− | kapłani, którzy dbają o świątynie, są ci, którzy zbierają wiedzę i relikwię, tacy, którzy wędrują po świecie i świątyniach,
| |
− | aby wykonywać zadania zlecone przez innych kapłanów, szerzący słowa samej Matki, a także ci, którzy odpowiedzialni
| |
− | są za sam Rytuał i czytanie z ognia.
| |
| | {{{Założenia}}} = | | | {{{Założenia}}} = |
| | | |
− | Głównym, najważniejszym i właściwie jedynym założeniem jest to, że każdy kapłan raz w miesiącu musi odprawić
| |
− | Rytuał Snów, w przeciwnym razie do snu Prasmoka zaczną wkradać się koszmary, które powoli doprowadzą w końcu
| |
− | do zniszczenia świata.
| |
| | {{{Historia}}} = | | | {{{Historia}}} = |
− | Niewiele wiadomo o początkach Zakonu. Żaden z żyjących aktualnie kapłanów nie wie tego, kiedy Zakon został
| |
− | założony. Wiadomo jedynie, że jest on starą organizacją, a gdzieś głęboko w archiwach może znajdować się coś, co
| |
− | określiłoby dokładną datę jego założenia. Powstał on z polecenia Krwawej Matki, która dawno temu opisała ludziom
| |
− | rytuały, które – odprawiane codziennie – mają zapewnić Prasmokowi spokojny sen, a powstałemu w jego snach światu
| |
− | to, że będzie on istniał nadal. Po jakimś czasie powstała specjalna grupa kapłanów, których przeznaczeniem było
| |
− | dbanie o to, aby ciągłość plecenia Snów była zachowana. Nazwali się Zakonem Krwawej Matki. Od samego początku
| |
− | była to grupa licząca sobie niewielu członków, choć Najwyżsi Kapłani zawsze dbali o to, żeby ich liczebność wynosiła
| |
− | minimum tyle, żeby każdy z kapłanów miał własny dzień, w którym będzie musiał wykonać Rytuał Snów. Z czasem
| |
− | Zakon zaczął się rozrastać, co sprawiło, że na terenie Opuszczonego Królestwa powstała w końcu główna świątynia. Po
| |
− | jakimś czasie, gdy wpływy Zakonu zaczęły powoli rosnąć, na terenie całej Środkowej Alaranii powstało też kilka
| |
− | mniejszych świątyń. Kapłani na środkowej części kontynentu rozmieścili też niewielkie kapliczki poświęcone Krwawej
| |
| | | |
− | Matce. Tych również nie było dużo i najczęściej można je zobaczyć w okolicy mniej uczęszczanych dróg handlowych.
| + | | {{{Centra kultu}}} = |
− | Nie znajdują się w bezpośrednim ich sąsiedztwie, lecz wprawne oko bez problemu dostrzeże wydeptaną w trawie
| + | |
− | ścieżkę, która ostatecznie zaprowadzi kroczącą nią osobę do małej polany z kapliczką znajdującą się na jej środku.
| |
− | | {{{Zachowanie}}} = | |
− | Wielka Świątynia Krwawej Matki – znajduje się ona na terenie Opuszczonego Królestwa i, oprócz bycia główną
| |
− | świątynią, jest też największą ze świątyń Zakonu. To właśnie tutaj przebywa przewodzący całemu Zakonowi kapłan –
| |
− | Powiernik Krwawej Matki – i tutaj też spotyka się on regularnie z Najwyższymi Kapłanami, aby, między innymi, omówić
| |
− | bieżące sprawy Zakonu. Oprócz tego, miejsce to jest oczywiście domem dla wszystkich Krwawych Kapłanów, zarówno
| |
− | mieszkających tam na stałe, jak i dla tych, którzy przybywają tu tylko na jakiś czas. Podróżnicy, jeśli akurat będą w
| |
− | potrzebie i trafią do Wielkiej Świątyni, również zostaną ugoszczeni, choć mogą spotkać się z podejrzliwymi
| |
− | spojrzeniami, dopóki nie będzie pewności, że nie mają złych zamiarów.
| |
− | Trzypiętrowy budynek otoczony jest czymś w rodzaju niewysokiego muru, który bardziej sprawia wrażenie, że jest on
| |
− | ścianą niższej budowli – przez widoczne, choć niewielkie, okna, belki podpierające dach i także sam dach, na który w
| |
− | razie potrzeby oczywiście da się wejść. Do Wielkiej Świątyni można dostać się przez dwa wejścia – główne, które
| |
− | stanowią duże, drewniane (ale wzmocnione stalą) drzwi i, które umieszczone są w niewysokiej wieży, na niej z kolei
| |
− | zawsze można dojrzeć przeważnie dwóch kapłanów, którzy zwyczajnie obserwują stamtąd okolicę i boczne, które jest
| |
− | mniejsze i także używane jest o wiele rzadziej. Konstrukcja oddzielająca Wielką Świątynię od reszty świata
| |
− | zdecydowanie nie wygląda na mury obronne i także nimi nie jest, choć na pewno stawi ona opór pewnego stopnia,
| |
− | gdyby okazało się, że ktoś chce się przez nią przebić. Sam budynek wielkością przypomina dużą, piętrową rezydencję,
| |
− | którą mógłby posiadać władca jakiegoś państwa. Dach wykonany jest z czerwonej dachówki, co kontrastuje z bielą
| |
− | ścian zewnętrznych. Ma on strych i rozległą piwnicę, poza tym na każdym z pięter znajduje się wiele okien. Strych jest
| |
− | przechowalnią różnorakich rzeczy i narzędzi. Gabinet i kwatery Powiernika Krwawej Matki znajdują się w bocznej wieży
| |
− | budynku, a tuż przed wejściem do nich znajduje się sala obrad. Pokoje, zarówno te należące do kapłanów, jak i te
| |
− | gościnne, znajdują się na drugim piętrze. Pierwsze piętro stanowi rozległa biblioteka i sale naukowe, w których nie
| |
− | tylko studiowane są teksty i badane artefakty, lecz także uczeni są w nich rekruci, którzy dopiero mają przed sobą
| |
− | zostanie pełnym Krwawym Kapłanem. Parter to duża sala jadalna, kuchnia i zamknięte za kratą i drzwiami wejście do
| |
− | piwnic. W tych ostatnich przechowywane są bowiem wszelakie artefakty związane pośrednio lub bezpośrednio z
| |
− | Krwawą Matką.
| |
| | {{{Kapłani}}} = | | | {{{Kapłani}}} = |
− | Świątynie Krwawej Matki – na terenie Środkowej Alaranii znajduje się ich kilka i właściwie są mniejszymi kopiami
| + | |
− | Wielkiej Świątyni, zarówno jeśli chodzi o ich wygląd i budowę, jak i o rozmieszczenie pomieszczeń w budynku. W
| |
− | świątyniach tych znajduje się po jednym Najwyższym Kapłanie, który dba zarówno o świątynie, osoby znajdujące się
| |
− | na jej terenie, jak i o zbiory ksiąg, zwojów i także artefaktów, które akurat przechowuje dana świątynia.
| |
− | Kamienie Kapliczne Krwawej Matki – potocznie nazywane po prostu „Kapliczkami”, są proste konstrukcje, o które
| |
− | każdy przechodzący w ich pobliżu kapłan ma obowiązek dbać. Najczęściej znajdują się one w okolicy szlaków
| |
− | handlowych i wiedzie do nich zbaczająca w bok ścieżka, dodatkowo oznaczona przeważnie tak, że celowo podążać nią
| |
− | będzie tylko Krwawy Kapłan. Umieszczone są one na niewielkich polanach, które akurat znalazły się w miejscu z
| |
− | podwyższoną zawartością energii magicznej, co pomagać ma w nawiązaniu kontaktu z Krwawą Matką i Prasmokiem.
| |
− | Kamień o wysokości sięgającej połowie wzrostu dorosłego mężczyzny, ozdobiony jest pojedynczą runą symbolizującą
| |
− | Krwawą Matkę, która może lekko świecić się nocą, gdy akurat padnie na nie światło księżyca. Umieszczony jest on na
| |
− | niewysokim, kilkustopniowym postumencie, który pokryty jest mniejszymi kamieniami, lecz już bez znaku runicznego.
| |
− | Z czasem zarówno postument, jak i mniejsze kamienie mogą porosnąć mchem i lekko się zniszczyć, poddane działaniu
| |
− | zmieniającej się pogody, lecz niewskazane jest wymienianie ich. Można to zrobić jedynie wtedy, gdy kamień runiczny
| |
− | zostanie w jakiś sposób zniszczony.
| |
| | {{{Obrzędy}}} = | | | {{{Obrzędy}}} = |
− | Hierarchia w Zakonie wygląda następująco: Powiernik Krwawej Matki sprawuje władzę nad całym Zakonem i rozdziela
| |
− | ją między Najwyższymi Kapłanami, których jest tylu, ile świątyń. Niżej są Znawcy Rytuału, których głównym zadaniem
| |
− | jest przeprowadzanie Krwawego Rytuału – na jedną świątynię przypada ich dwóch. Następni są Krwawi Kapłani, którzy
| |
− | dzielą się na kilkanaście grup ze względu na to, jakie zadanie wyznaczyła im Krwawa Matka w czasie ich Rytuału. Na
| |
− | samym dole znajdują się Nowicjusze, zwani też Rekrutami – ich głównymi zajęciem jest nauka (trwająca przeważnie
| |
− | kilka lat), której zwieńczeniem będzie przystąpienie do Krwawego Rytuału.
| |
| | | |
− | Rozpoznawalnym elementem ubioru każdego Kapłana jest czerwona peleryna z kapturem (Nowicjusze ubierają się w
| + | | {{{Informacje dodatkowe}}} = brak |
− | długie, czerwone szaty), którą większość z nich zawsze nosi na sobie. Kolejna jest też biała maska, a jej wspólnymi
| |
− | cechami dla każdego z Kapłanów – oprócz koloru – są ostro zakończone zęby, którymi jest ona ozdobiona u dołu.
| |
− | Zniszczenie jej nie jest łatwym zdaniem, ale gdyby się to komuś udało, dostrzegłby, że pod warstwą bieli znajduje się
| |
− | kolejna, choć przybiera ona kolor krwawej czerwieni.
| |
− | | {{{Informacje dodatkowe}}} = | |
| | | |
| }} | | }} |