Śniące Drzewa

Śniące Drzewa
{{{4}}}
Postać	Drewno
Skład

Śniące drzewa występują głownie nad Jeziorem Czarodziejek, choć pojedyncze drzewa można spotkać na całym terenie Alarnii.

Śniące Drzewa w pierworodnej formie mają bardzo grube pnie, rozległą koronę, przy czym są również niskie, co nadaje im mosiężnego wyglądu. Mają bardzo charakterystyczne, niemalże idealnie okrągłe liście. Posiadają ogrom cienkich i długich gałązek, które w takiej ilości wytwarzają dość spory ciężar. To powoduje, że opadają one delikatnie w dół, jakby kłaniały się każdemu przybyłemu. Szczególnie stare drzewa charakteryzują się tak nisko ułożona koroną, która sięga samej ziemi. W lasach często są przyczyną labiryntów. Utworzone są one ze ściśle splątanych ze sobą gałęzi, one zaś wytwarzają rozległe rozdroża. Nie oznacza to jednakże, że zawsze tworzą jasne ścieżki. Niezwykle utrudniają drogę podróżnym, którzy mają małe pojęcie o ich istnieniu.

Kolejną charakterystyczną cechą tych drzew jest pył. Gdy rosną wokół siebie w dużej ilości wytwarzają wokół siebie dyskretny pyłek, który często mylony jest z tym należącym do Wróżek. Nie jest on w żaden sposób niebezpieczny w tej formie, raczej nadaje urokowi leśnym kniejom. Osoby ze słabą wolą lub w wyjątkowo złym stanie psychicznym mogą odczuwać chęć pozostania w nim na zawsze lub doznają wszelkich, dziwnych zwidów czy wyobrażeń. Wykroczenie poza teren Śniących drzew stopniowo uwalnia „opętane” umysły. Działanie drzewa jednak ma, jak się okazuje, duży wpływ na środowisko domowe. Dlaczego?

Dokładanie drewna ze Śniącego drzewa do kominków wytwarza dym, który bez względu na siłę woli czy stan emocjonalny, jest w stanie doprowadzić do obłędu. Mieszkańcy domostwa bądź nawet całej wioski (np. spaliny ulatniają się poprzez kominy, ogniska itp.) widzą rzeczy niestworzone, ale tak realne, że nikt nie śmie wątpić w istnienie stworów. Gdy dym się ulotni z organizmu oraz rozproszy w atmosferze powoli ustępuję, aż wreszcie ulatnia się całkowicie.

Skąd więc niebezpieczeństwo?

Jednorazowe palenie takowym drewnem nie jest niczym niebezpiecznym. Złe sny, dziwne obrazy, stwory wokół… Potrafi szybko przejść i na całe szczęście się ulatnia. Nikt jednak nie widzi winy w kołkach drzewa, a szuka wytłumaczenia w otoczeniu. Przykładem tego może być np. upojenie alkoholem, zmęczenie, działanie innych akurat w tym momencie zażytych środków odurzających czy też przewlekła choroba (która w zdaniu wielu doprowadza do opętania). To między innym zwiększa niebezpieczeństwo, ponieważ brak trafnej diagnozy oraz trudność wykrycia może doprowadzić do całkowitego upadku. Przykładem tego jest już dawno zapomniana epidemia samobójstw, która miała miejsce wiele wieków temu, jeszcze przed masowym wycinaniem tych drzew.

Następnym ważnym aspektem jest działanie samego dymu. Dla niektórych nawet jednorazowy wybryk z powodu omamów potrafi przekreślić przyszłość. Można sobie wyobrazić jak wielce szanowany i poważany przyszły generał nagle traci wszelki rozsądek i zmysły. Pomyślmy więc co musi się dziać, gdy drewno ze Śniącego Drzewa palone jest w sposób regularny. W takim przypadku może rzeczywiście odmienić światopogląd istoty myślącej. Nie dlatego, że dostaje spaliny dostają się do organizmu (pamiętajmy, że dym ten jest wydalany z organizmu i się ulatnia) , powodem szaleństwa jest systematyczne zmylanie psychiki. Przykład : jeżeli ktoś nie wierzący w duchy kilka razy ujrzy zjawę to w końcu w nią uwierzy. Idąc tym tokiem myślenia, osoba wciąż widząca stwory, istoty nie z tego świata, piekielne czeluści, które ją prześladują mogą doprowadzić najczęściej do samobójstwa. Zdarzały się także przypadki, gdy piekielny stwór nakazywał zabijanie innych.

I ostatnią, aczkolwiek ważną cechą jest rozległość. Tutaj nie należy wiele tłumaczyć. Dym potrafi objąć sporą część terenu, a także w banalny sposób się rozprzestrzenić. Może pochłonąć więc całe wioski swoich działaniem i doprowadzić do masowych tragedii.

Odkrycia drzewa dokonał Jacek Placek, który zauważył zależność między paleniem drzewa a widzeniami. Nikt z początku nie wierzył Jackowi, jednak w entym roku coraz więcej pojawiało się przypadków obłąkania czy opętanie. Nawet świątynie przestały dawać sobie radę z cierpiącymi. Jak można przeprowadzić egzorcyzmy na czymś co jest tylko i wyłącznie wyobraźnią innych? Tak więc Placek postanowił sam wziąć sprawy w swoje ręce. Zebrał się z grupą kupców, którzy przywozili drzewo z Warszawy. W ten sposób dostał się do handlarzy drewnem, a następnie dotarł do samego lasu. Spalił całe leśne knieje, a to przyniosło tragiczne skutki.

Wielu określa to zdarzenie słowami „Świat w tedy oszalał” i było to zgodne z prawdą. Dym rozprzestrzenił się na niewyobrażalnie wielką skalę obejmując kolejno miasta, wsie a także wszelkie inne, niezamieszkałe tereny. Minęło kilka dni nim szare smugi zyskały lekkość i rozproszyły w atmosferze. Wiele istot popełniło samobójstwa (ze strachu czy szaleństwa), każdy kolejno mordował bądź doprowadzał do wszelkiej innej destrukcji i zniszczeń. Sam Jacek popadł w obłęd i zabił mimo, że zabezpieczał się maską chirurgiczną. Jego poświęcenie jednak nie poszło na marne. Dalsza grupa badaczy, a szczególnie wielbiciel Placka przeprowadził szczegółowe badania na temat Śniących Drzew.

Spalenie głównego lasu tych dorodnych drzewców spowodowało, że teraz trudno jest je odnaleźć. Rosną głównie nad Jeziorem Czarodziejek , chociaż spotykane są pojedyncze jednostki także na terenie całej Alarnii. Samotne drzewa tego gatunku różnią się znacznie od tych występujących masowo. Przypominają one Dęby. Są wyższe, gałęzie twardsze i grubsze, a liście nie są już tak okrągłe. Nie wydzielają także pyłu, chociaż drzewa nie są pozbawione swoich właściwości.

Pył w jednym i drugim przypadku posiada odcienie ognia, dlatego trudno jest go rozpoznać.

Różnice między pojedynczymi a rosnącymi obok siebie Śniącymi Drzewami wynika między innymi dlatego, że w grupie gałęzie tych drzew się splatają. To z kolei zwiększa ich ciężar powodując opuszczenie koron do samej ziemi.

Vademecum
Rośliny	Piekielny Cierń - Śniące Drzewa - Płacząca Lilia
Medycyna	Znieczulenie
Minerały