Dzwonnik Jałowcowy Czarny
| Dzwonnik Jałowcowy Czarny | |
|---|---|
|
| |
| Rodzaj | Krzew |
| Występowanie | Równiny całej Alaranii |
| Rzadkość | Powszechne |
Spis treści
Wygląd
Dzwonniki jałowcowe czarne to krzewy osiągające maksymalnie trzy stopy wysokości, o nieregularnym, rzadkim pokroju. Ich gałązki pokryte są krótkimi, ciemnozielonymi, miękkimi igiełkami. Charakterystyczne są ich kwiaty - rosną one na końcach tegorocznych pędów i mają kształt dzwonków o białych, wywiniętych ku górze płatkach o ciemnoróżowych brzegach. Długie, lśniące, czarne pręciki bez wyraźnych znamion wyrastają poza obrys dzwonków, a słupek jest krótki i niewidoczny bez obracania kwiatu. Owoce mają postać niebieskich, wydłużonych jagód o delikatnej skórce i cierpkim smaku.
Właściwości
Dzwonnik jałowcowy czarny ma właściwości znieczulające. Szczególnie cenne są jego pąki oraz owoce. Miazga z nich potrafi uśmierzyć ból na wiele godzin i umożliwia nawet przeprowadzanie niewielkich zabiegów chirurgicznych, np. oczyszczanie ran. Jednakże ze względu na toksyny, które stoją za tymi właściwościami znieczulającymi, wpływają bardzo negatywnie na układ nerwowy. Jednorazowe i krótkotrwałe zastosowanie dzwonników nie powinno nikomu zaszkodzić, jednakże stosowanie ich przez dłuższy czas może prowadzić do niedowładu, paraliżu a nawet do śmierci, jeśli toksyny przedostaną się w głąb organizmu, np. do serca albo mózgu. Z tego też względu pod żadnym pozorem nie można spożywać jego jagód, gdyż nawet niewielka ilość może okazać się śmiertelna - należy stosować je jedynie powierzchniowo.
Suszone igły dzwonnika są często wykorzystywane przy leczeniu chorób dróg oddechowych - świetnie nadają się do inhalacji albo okadzania pomieszczeń, w których przebywają chorzy.
Alchemicy wykorzystują owoce dzwonnika do tworzenia trucizn do pokrywania ostrzy czy innych przedmiotów, z którymi będzie miał styczność otruty.
Roślina jest nieszkodliwa dla zwierząt.
Występowanie
Dzwonniki występują powszechnie na słonecznych równinach całej Alaranii. Do bytowania potrzebują lekkiej, przewiewnej gleby i stosunkowo niewielkich opadów. Są niewrażliwe na silny wiatr, gdyż posiadają sięgający bardzo głęboko system korzeniowy. Rosną w luźnych grupach, gdzie między osobnikami jest kilka staj odległości.
Informacje dodatkowe
Dzwonnik jałowcowy czarny różni się od swojego białego brata oczywiście kolorem pręcików i należy przy tym zaznaczyć, że odmiana biała nie posiada żadnych toksycznych właściwości charakterystycznych dla dzwonnika czarnego - jest nieszkodliwa, ale też niepraktyczna.
Znane są przypadki osób niewrażliwych na toksynę dzwonnika, jednocześnie jednak jego jagody bywają nazywane “trucizną ubogich”, gdyż można je ukryć wśród zwykłych jagód i liczyć na to, że nieszczęśnik, który je zje, zaaplikuje sobie śmiertelną dawkę toksyny.
