Gwendolline
| Gwendolline | |
|---|---|
|
| |
| Rodzaj | Kwiat |
| Występowanie | Naturalnie Łąki Malokrim |
| Rzadkość | Powszechne |
Spis treści
Wygląd
Roślina o delikatnych różowych kwiatach, składających się zazwyczaj z pięciu do siedmiu płatków. Okalają one środek, w którym znajduje się fioletowa główka i pręciki z niebieskim, bądź fiołkowym pyłkiem. Gałązki delikatne, łatwo dające złamać się pod naporem dłoni człowieka, lecz odporne na silne wiatry. Długie łodygi "kładą" się pod naporem mocnych podmuchów, ale nie łamią. Gwendolline ma bardzo rzadkie, maleńkie seledynowe listki. Na końcu cieniutkich łodyżek występuje pojedynczy kwiat w kształcie kielicha, nieco przypominający kwiat powoju. Gwendolline rośnie w grupach, z jednego miejsca wyrasta zazwyczaj kilka szczepek. Roślina ta posiada cienkie korzenie, ale wpuszcza je głęboko w ziemię, dzięki czemu warunki atmosferyczne, w tym silne deszcze, nie wypłukują jej z podłoża. W naturalnym miejscu występowania Gwendolline potrafi porastać całe łany terenu. Długie pędy mogą dorastać nawet do dwóch stóp wysokości.
Właściwości
Ta niepozorna roślina używana jest często do aromaterapii. Z kwiatów produkuje się wonne olejki, których używa się w kominkach do leczenia zapachami. Olejek ma łagodny, lekki zapach, przypominający odrobinę zapach fiołków i frezji, przepleciony nutą słodkich migdałów. Działa kojąco na nerwy. Nie powoduje senności, a jedynie odprężenie i wyciszenie. Działa także w stanach silnego lęku.
Z rośliny produkuje się także syrop, który ma właściwości regeneracyjne dla strun głosowych. Ów specyfik zażywany jest przez śpiewaków, by wzmocnić głos i nadać mu bardziej aksamitną barwę. Działa kojąco na tak zwane "gryzienie w gardle" oraz chrypkę.
Również nasiona mają specyficzne działanie. Ususzone i podprażone bez oleju, zgniata się na pył. Proszek dosypuje się do wody, herbaty, naparów z ziół, nie ma on żadnego smaku, ale pomaga w regeneracji i chorobach serca. Najwyższą skuteczność zaobserwowano u osób skarżących się na kołatanie serca, czy dudnienie w klatce piersiowej. A także, kiedy ktoś cierpi arytmię.
Występowanie
Naturalnie Gwendolline występuje na Łąkach Malokrim. Porasta nie raz ogromne połacie terenu, często miesza się z innymi gatunkami, ale wysokie pędy i różowe kwiaty zdają się dominować w krajobrazie w wielu miejscach. Roślinę daje się jednak z powodzeniem uprawiać w innych miejscach świata. Wraz z kupcami, w postaci nasion przywędrowała do Środkowej Alaranii, później rozpowszechniła się na Zachodzie, a dalej przebyła długą drogę na północ aż na Równinę Berenar, Arexar i Eldarin. Nie rośnie tam jednak dziko, a jest uprawiana podobnie jak lawenda, czy malwy, na wielkich polach. Najlepiej czuje się w klimacie umiarkowanym. Zniesie ulewne deszcze i mokre podłoże, nie jest jednak w stanie przetrwać dłuższej suszy.
Informacje dodatkowe
Na terenach podległych Villadell, położonego pomiędzy Równiną Eravallską, a Równiną Rafgar znajdują się największe plantacje Gwendolline. Tam także wymyślono jedne z najsławniejszych perfum Zachodu - Białą Gwen. Głównym składnikiem jest oczywiście esencja zapachu z kwiatów Gwendolline, dodaje się do nich także nutę konwalii lub jaśminu. Biała Gwen sprzedawana jest w charakterystycznych kryształowych flakonikach, zdobionych drobnymi, szklanymi kwiatkami, lub przewiązanych białą, satynową wstążką. Jednak flakoniki nie mają tradycyjnego wyglądu, ponieważ mają kształt klepsydry. By wylać odrobinę płyny na palce należy lekko przechylić klepsydrę. Płyn znajduje się w jej dolnej części, a otwór zamyka specjalny, kryształowy korek, najczęściej w kształcie kwiatu. W tradycji wielu eravallskich rodów, Białą Gwen, każda matka powinna podarować swojej córce tuż przed ślubem. Najlepiej jeżeli świeży perfum wlany jest do flakonu, w którym otrzymała go poprzednia właścicielka, takiego, który od pokoleń przechodzi z matki na córkę. Pannie, której matka podarowała perfum, nie wolno użyć zapachu aż do dnia zaślubin.
