Irminsulani
| Irminsulani | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Naturianie |
| Rasa | Irminsulani |
| Przeciętna długość życia | 5000 lat |
| Grywalny wiek postaci | 15 - 4500 lat |
| Cechy rasowe | Przemiana
Światło i Woda Spokój Ducha Jedność z Naturą |
| Przeciętne atrybuty | Silny
Wytrwały' Wytrzymały Niezbyt zręczny "Pozbawione smaku" |
| Występowanie |
Cała Alarania |
Wygląd
Irminsulani (Irminsulania/Irminsulka - kobieta; Irminsulan/Irmisulanin - mężczyzna; Irminsul/Irminsulani - bezpłciowe) to istoty stworzone z drzew. Nie należy jednak mylić ich z tolkienowskimi Entami! Ich ciała pokryte są czymś w rodzaju kory, lecz tkanka ta jest wrażliwa na dotyk. Czasem "kora" jest chropowata, czasem gładka, bywa też włóknista. Niektórzy Irminsulani mają twarze pokryte zdrewniałą tkanką, inni posiadają ludzką skórę. Są Sercem Drzewa, lub Duchem Drzewa. Humanoidalnymi istotami, które posiadają ręce, nogi, głowę, tors/piersi, czasem także włosy i rzecz jasna ludzkie twarze. Ich oczy mogą być takie jak u ludzi, czy elfów - posiadające białko, tęczówkę i źrenice, lub mające jedynie źrenice tudzież jedynie tęczówkę, bez białek (czasem z mikroskopijną czarną kropką, podobną do źrenicy). Niezależnie od tego jak wyglądają ich oczy widzą w taki sam sposób jak pozostali humanoidzi. Jeżeli chodzi o wzrost to waha się on od 170 cm do 260 cm - Irminsulani, choć zasymilowani z drzewami nie rosną tak jak one. Przy wzroście nie ma znaczenia płeć. Kobiety mogą mierzyć ponad 2 m, a mężczyźni poniżej 180cm. Z ich ciał często wyrastają młode gałązki, liście, czy kwiaty. Nie raz na ich głowach formują się rogi. Mogą zmieniać dłonie w gałęzie i konary, podobnie nogi. Nie posiadają humanoidalnych genitaliów. U kobiet widać natomiast wypukłości na klatce piersiowej, przypominające piersi, często pokryte są one mchem, lub listowiem. Słyszą, choć nie wszyscy posiadają wyraźnie wykształcone uszy. Kolor ich skóry jest zazwyczaj taki, jak drzewa, z którego się zrodzili. Tam, gdzie występuje ludzka cera przybiera on często barwy zieleni lub brązu.
Pochodzenie
Niektóre z drzew, czasem te młode, a czasem bardzo stare, wykształcają w sobie niezwykle silnego ducha. Coś, co wyróżnia je na tle innych. Mówi się, że takie drzewa posiadają także serce. Takie niezwykłe drzewa z rozwiniętą duszą i sercem otrzymują od Matki Natury dar nowego życia, w ciele, które może się przemieszczać, które może się uczyć i poznawać świat na setki nowych sposobów. Irminsulani dosłownie wyskakują z pni, jeśli Matka daje im dodatkowe życie. Rodzą się z podstawową wiedzą o świecie, którą przekazuje im Natura. Nie są więc niemowlakami, czy dziećmi, od razu przybierają dorosłe ciała i bazę do tego, by zacząć żyć na nowy sposób.
Kultura
Irminsuli powstają raczej samotnie, lecz żyją najczęściej wśród grup innych [[Naturianie |naturian]], np. driad, harpii, centaurów, czy minotaurów. Bardzo łatwo przystosowują się do otoczenia i naturiańskiego społeczeństwa. Są też w stanie żyć wśród społeczeństw ludzkich, elfich, a nawet mieszanych, jeśli tylko zostaną zaakceptowani. Bardzo dobrze funkcjonują z ragarianami i innymi nordami. Natomiast źle znoszą obecność piekielnych, demonów i nieumarłych.
Odżywianie
Irminsulani nie odżywiają się jak inni humanoidzi. Potrafią zmieniać swoją formę na znacznie bardziej roślinną/drzewną. Do życia potrzebują wody, słońca i składników odżywczych znajdujących się w ziemi. By się pożywić zmieniają stopy w korzenie i zapuszczają je głęboko w glebę, z której czerpią składniki potrzebne do życia. Twarze zaś wystawiają do słońca i chłoną jego promienie. Mogą to robić pozostając w ludzkiej postaci, lub przemieniając się w drzewo (o takiej wysokości, jak ich humanoidalne ciało). W takiej formie potrafią wprowadzić się w stan hibernacji, np. na czas mroźnej zimy. Nie muszą żywić się codziennie. Mogą to robić w krótkich fazach raz w tygodniu, lub w dłuższych raz w miesiącu, czy nawet w większych odstępach czasu. Jeżeli mają taką możliwość żywią się wtedy, kiedy czują, że ich ciała słabną. Działa to tak samo, jak głód u człowieka.
Rozmnażanie
Patrz: Pochodzenie.
Śmierć
Irminsulani żyć mogą niesamowicie długo. Zabijają ich najczęściej choroby, bardzo często pasożytnicze, takie jak u drzew. Mogą też umrzeć od odniesionych ran, np. podczas walki o zwierzęta, czy swoje społeczeństwo. Podatni są na ogień i choć podpalona wierzchnia tkanka potrafi się zregenerować, to wewnętrzna już nie. Jeśli odetnie się im dłoń, czy palec, ta odrośnie, jeżeli jakaś część ciała zostanie spalona, nie jest w stanie się zregenerować.
Cechy rasowe
- Przemiana
- Irminsulani są zdolni przemienić się w drzewo gatunku, z którego zostały stworzone. Zapuszczają korzenie, tułów staje się pniem, a ręce i głowa koroną. W tej formie mogą się odżywiać, czy zapaść w hibernację nawet na kilkanaście miesięcy. Potrafią też dokonać częściowej przemiany, przekształcając stopy w korzenie, by pozyskać z ziemi składniki odżywcze. Twarze zaś zwracają do słońca, by pożywić się jego promieniami. Potrafią też wypuszczać gałęzie, liście, kwiaty, a nawet rodzić z nich owoce. Mogą też kształtować gałązki na swoich głowach, tak by układały się w rogi, czy coś na kształt włosów. Przemieniając się w drzewo ich wysokość jest taka sama, jak w formie humanoidalnej.
- Światło i Woda
- Irminsulani żywią się wodą, składnikami odżywczymi z ziemi i światłem - najlepiej słonecznym, ale w razie potrzeby pochłoną także światło księżyca. Nie posiadają humanoidalnego układu pokarmowego. Nie jedzą i nie wydalają. Potrzebują jednak snu, czy to w formie "ludzkiej", czy "drzewnej".
- Spokój Ducha
- Irminsulani posiadają niezwykły spokój ducha i pokojowe nastawienie do świata. Potrafią dzielić się tym spokojem z innymi istotami, nie tylko humanoidami, ale także ze zwierzętami i bestiami. Wystarczy, że uda im się dotknąć określoną osobę, a potrafią wlać w nią niezwykły spokój. Cecha działa doskonale na agresję u najróżniejszych istot. Potrafi też ukoić ból, jeżeli ktoś bardzo cierpi. Nie regeneruje, ale uśmierza cierpienie.
- Jedność z Naturą
- Irminsulani potrafią rozmawiać ze zwierzętami i roślinami. Wyczuwają nadchodzące zmiany pogody, czują dudnienie ziemi i szmery wody pod ziemią. Nie jest to związane bezpośrednio ze zmysłami, a z cechą należącą do ich rasy. Czują zmiany kierunku wiatru, wiedzą kiedy nadejdzie kolejna pora roku. Potrafią przewidzieć ulewę, huragan, śnieżycę, a nawet burzę piaskową. Potrafią zdiagnozować choroby wśród drzew i pozostałych roślin. Wyczuwają obecność wszelkich istot żywych. Od małych żuków, po wielkie jelenie.
- Galeria
