Tekst źródłowy strony Koń Pustynny

{{Specyfikacja bestii | Koń Pustynny | Koniowate| Przyjazne| Roślinożerne|[[Wielka Pustynia Słońca]]| Wysoka
|
[[File: Bestia_kon_pustynny.jpg]]
}}

{{Opis bestii | Wygląd = 
Jedna z podstawowych ras koni gorącokrwistych. Uznawane są za wzór piękna, gdyż ich ciało jest harmonijne i dobrze zbudowane. Typowy dla nich jest wklęsły profil głowy. Wielkie, głęboko osadzone oczy sprawiają, że spojrzenie konia pustynnego wydaje się łagodne. Posiada małe uszy i duże, uwydatnione chrapy. Szyja jest długa, w finezyjnym, łabędzim typie. Łopatki nie zawsze idealnie zbudowane, z kolei środkowa część tułowia jest krótka i mocna. Zad chudy z wysoko osadzonym ogonem, noszonym z charakterystyczną odsadą. Koń pustynny dzięki swojej lekkiej budowie galopuje szybko, zwinnie i wytrwale. Kłus natomiast jest sprężysty, sprawiający wrażenie jakby koń unosił się w powietrzu. Naturalnie występują jedynie w siwej odmianie maści, która chroni je przed silnymi promieniami pustynnego słońca.

| Odżywianie= 
Koń ten nie stanowi wyjątku wobec swoich pozostałych krewniaków. Jeśli chodzi o okazy udomowione to podstawę w ich żywieniu stanowi owies, słoma i siano. Dodatkowo karmi się je owocami i warzywami. W przypadku osobników dziko żyjących ważnym element ich diety stanowią owoce sukulentów, które przez swoje bogactwo witamin oraz magazynowaną wodę są najbardziej pożywnym składnikiem, jaki mogą odnaleźć na pustyni.

| Zachowanie = 
Koń pustynny jest bardzo temperamentny, ale zawsze posłuszny swemu panu. Szybko się przywiązuje i łatwo uczy nowych sztuczek i poleceń. Jeździec powinien wykazać się dużymi pokładami wrażliwości względem tej rasy, gdyż są to bardzo wdzięczne zwierzęta, pragnące uszczęśliwiać swego właściciela.

| Informacje dodatkowe= 
Są to konie hodowlane, jak i dziką żyjące.

Największa ilość osobników to konie o siwej maści, jednak w hodowlach można znaleźć okazy o maści kasztanowatej lub karej. Są one wynikiem krzyżówek konia pustynnego z innymi rasami.

Stanowią cenny okaz eksportowy.

Ludzie zamieszkujący pustynię wierzą, że koń ten nie potrzebuje skrzydeł, aby latać, gdyż powstał z oddechu samego Prasmoka. Legenda ta może posiadać swoją genezę w sposobie, z jakim zwierzę się porusza. Niebywała lekkość i gracja, z jakimi unosi kopyta, sprawia, że faktycznie wygląda, jakby unosił się nad ziemią.
}}