Syrena i Hiacynt

Z Grymuar
Wersja z dnia 13:55, 6 lip 2022 autorstwa Niara (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Specyfikacja folkloru | Syrena i Hiacynt | Opowiadanie| 375px }} Dawno, dawno temu, w odległym zakątku Srebrne Jezior...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Syrena i Hiacynt

Opowiesc syrena i hiacynt.jpg

Gatunek Opowiadanie

Dawno, dawno temu, w odległym zakątku Srebrnego Jeziora znajdującego się w południowej części kontynentu, żyła sobie przepiękna księżniczka imieniem Lilianna, przy czym bliscy skracali jej imię do Lili. Dziewczyna miała rodziców, dziadków, rodzeństwo i chrzestnych, którzy obdarowywali ją prezentami i niczego jej nie brakowało. Żyła w srebrnej komnacie, gdzie miała łóże z baldachimem. Aż pewnego dnia spotkała na swojej drodze podstępną czarownicę, która przywędrowała do zamku, w którym żyła Lilianna i w przebraniu handlarki zapukała do wrót domostwa, oświadczając, że chce zobaczyć się z panem domu. W odpowiedzi od służącego usłyszała, że pan wyjechał i będzie dopiero za dwa dni. Tak się złożyło, że Lilianna tego dnia była w swoim pokoju, więc, usłyszawszy głosy płynący z przedsionka, podeszła do gościa, przywitała się i zaproponowała swoje towarzystwo. Gdy tak sobie rozmawiały przy herbacie, dziewczyna przeprosiła kobietę z informacją, iż gorzej się poczuła, po czym udała się na spoczynek, natomiast czarownica opuściła zamczysko niepostrzeżenie, przez nikogo nie zostając rozpoznana. Mijały godziny a stan zdrowia księżniczki tylko się pogarszał, co zostało zauważone przez starszą siostrę Lilianny, Paulinę. Siostra zaniepokoiła się tym, co działo się z Lilianną, ale obie zgodnie stwierdziły, że poczekają aż wróci ojciec i dopiero wtedy zawezwą medyka. Pod osłoną nocy Liliannie urósł syreni ogon a jej życie diametralnie się zmieniło. Tak oto stała się mieszkanką wód...

Dni mijały a Lilianna piękniała w oczach. Zaakceptowała swoją syrenią egzystencję. Ale los po raz kolejny postanowił wystawić ją na próbę. Razu pewnego poznała ona przystojnego młodzieńca, który zakochał się w niej bez pamięci. Jednak niewiasta nie odwzajemniła uczuć mężczyzny. Po raz kolejny czarownica postanowiła porozmawiać z dziewczyną o jej dalszym losie. Okazało się, że ów młodzieniec jest księciem posiadającym spory majątek ziemski. Czarownica nie umiała się nadziwić postawie dziewczyny, której zadała pytanie, czy teraz, gdy zna już pochodzenie mężczyzny, przyjmie go jako swojego przyszłego męża, a gdy ta odmówiła, czarownica wyciągnęła swój długi palec przed oblicze Lilianny i wymówiła tajemnicze zaklęcie w tylko sobie znanym języku. Nazajutrz ktoś przechadzał się linią brzegową morza i ujrzał leżącą na piasku syrenę, przy której znajdowało się kilka mew, które z zaciekawieniem przyglądały się postaci, gotowe posilić się nią z uwagi na swój głód. Człowiek przepędził ptaki. Tego dnia wszystkie syreny przestały oddychać, zaś morze wyrzuciło kilka z nich. Osoba, która pomogła Liliannie nosiła imię Hiacynt. Wziął syrenę w objęcia i zaczął ją cucić. Kobieta wydała mu się bardzo piękną istotą i z miejsca zakochał się w niej. Kiedy złożył na jej ustach pocałunek pełen miłości, kobieta zbudziła się, podobnie jak pozostałe syreny, które zostały objęte klątwą, natomiast zła czarownica straciła życie. Na Wyspie Syren odbył się ślub Hiacynta oraz Lilianny i wszyscy żyli długo i szczęśliwie.

Folklor
Baśnie Dama z Księżycowej Rzeki - Holedrak o zielonych oczach - Rzeka Motyli - Cierpienie Łez
Opowiadania Syrena i Hiacynt
Bajki
Mity i legendy Nikolai i niezwykły prezent - Opowieść o trzech próbach - Ballada o Wybrance Gwiazd
Wiersze
Piosenki