Wina alchemiczne
| Wina alchemiczne | |
|---|---|
|
|
Przedmiot przemian: wino gronowe
Opis ogólny
Zwane również winami jubilerskimi, gdyż swoje nazwy zawdzięczają kamieniom szlachetnym. Zbiór luksusowych trunków powstałych przez zastosowanie przemian alchemicznych w klasycznych metodach produkcji wina, niejednokrotnie zupełnie nieprzypominające bazowego trunku przez nietypowy kolor, smak i właściwości.
Właściwości
Najbardziej charakterystyczną cechą win alchemicznych jest ich nietypowy kolor, począwszy od rubinowej czerwieni, przez żółty, złoty aż po zielony lub niebieski, istnieje również wino diamentowe, które jest całkowicie przezroczyste i bezbarwne niczym woda. Większość ma również bąbelki i po otwarciu butelki szybko się schładza do temperatury idealnej do serwowania. Ich nietypowy smak - czasami zupełnie niekojarzący się z winem - oraz odcień zależą w dużej mierze od inwencji i precyzji alchemika. Powstały również hipotezy, jakoby osobowość twórcy również wpływała na efekt końcowy przemian, do dzisiaj jednak nie zostały one potwierdzone.
Wina jubilerskie są bardzo wrażliwe na wstrząsy i zmiany temperatury, pod ich wpływem mętnieją, tracą smak i zamieniają się w ocet. Dobrze wykonane i przechowywane w prawidłowych warunkach mogą leżakować kilkadziesiąt lat, nabierając tym samym bogatszego bukietu i wartości. Serwowanie ich do posiłku przysparza pewnych trudności, gdyż nie zawsze wina tej samej barwy mają podobny smak i nie zawsze będą pasować do tych samych potraw, z tego względu wskazane jest serwowanie ich samodzielnie.
Otrzymywanie
Do sporządzenia wina jubilerskiego wykorzystuje się typowe winogrona z winnic, pamiętając przy tym, że do wina złotego, diamentowego bądź srebrnego należy używać odmian biały, a do rubinowego, szmaragdowego i podobnych - odmian czerwonych. Owoców po zbiorach nie należy płukać, konieczne jest jednak oczyszczenie ich z gałązek i liści oraz dokładne usunięcie wszystkich pestek. Skórkę owoców należy pozostawić. Obrane i oczyszczone owoce należy włożyć do worka wykonanego z niebarwionego płótna i pozostawić je na noc do obcieknięcia. Na następny dzień owoce należy przełożyć do drewnianego naczynia i dokładnie je ugnieść, tak jak w przypadku typowego wina. Do zagniecionych owoców wkłada się zawinięty w jedwab kamień oraz metal w proporcjach jednej małej sztabki alchemicznej na każdą kwadrę księżyca, która została do pełni. Od doboru tych składników zależy ostateczny kolor trunku i tak np. bezoar w połączeniu z patynowaną miedzą dadzą wino szmaragdowe, podczas gdy do wina diamentowego dodaje się kwarc i platynę. Szczegółowy spis składników można znaleźć w literaturze.
Moszcz należy przykryć i pozostawić w suchym, ciepłym i przewiewnym miejscu aż do pełni, podczas której należy kontynuować przygotowania. Jeśli wszystkie kroki do tego momentu zostały wykonane prawidłowo, na powierzchni moszczu zbierze się pianka, a całość będzie wydzielała silny zapach owoców, jednak bez nuty alkoholu. Utworzoną pianę należ zebrać i zachować, zaś kamień i metal owinięte w jedwab wyjąć i wyrzucić. Owoce pozostawia się przykryte ścierką, aby oddychały przez dwanaście dni, w tym czasie należy codziennie je przemieszać. W międzyczasie wskazane jest przygotowanie syropu. Zimną wodę należy dokładnie zmieszać z cukrem w proporcjach 1:1 (nie musi się on rozpuścić, należy jednak rozbić zbyt duże grudki). Mieszaninę podgrzewa się na małym ogniu, cały czas mieszając szklanym patyczkiem aż do momentu, gdy zacznie wrzeć - wtedy należy dodać do syropu starty na proszek pąk lotosu i całość zdjąć z ognia. Podczas studzenia nie wolno zaprzestać mieszania, wskazane jest też doprowadzenie dużej ilości powietrza do mieszaniny, najlepiej zrobić to wachlujący jego powierzchnię. Z czasem syrop gęstnieje i pojawiają się w nim bąbelki powietrza. Mieszanie można przerwać, gdy w trakcie ślad po patyczku będzie utrzymywał się na tyle długo, by widoczny był pełny okrąg. W tym momencie wskazane jest dodatkowe ochłodzenie syropu, aby jego temperatura była niższa od temperatury otoczenia, można to zrobić w dowolny sposób.
Przedostatnim krokiem produkcji jest przygotowanie esencji. Z moszczu zlewa się kwaterkę soku i zamyka szczelnie w butelce - płyn zostanie poddany przemianie w kręgu, który składa się z jednego symbolu ziemi, trzech wody oraz jednego powietrza, towarzyszą mu również liczne symbole pomocnicze, których dokładne umiejscowienie i dobór zależy od inwencji alchemika, a zależy od nich smak, kolor oraz zapach wina. Esencja transmutuje samorzutnie po domknięciu wszystkich symboli, proces trwa minimum dwa dni, wskazane jest jednak, by pozwolić płynowi nabierać mocy aż minie najbliższa kwadra księżyca, dzięki temu uzyska się trwalszy efekt.
Na sam koniec łączy się wszystkie składniki - najpierw do owoców wlewa się esencję i wszystko dokładnie miesza, następnie dolewa się syrop oraz dodaje pianę i ponownie miesza. Tak otrzymaną mieszaninę pozostawia się na cztery dni w ciepłym miejscu, a następnie zlewa do gąsiorka, by fermentowało jak zwykłe wino. Ten etap trwa od sześciu do dziewięciu kwadr, po tym czasie wino należy klarować - proces ten jest relatywnie mało skomplikowany, gdyż gąsiorek wystarczy umieścić w kręgu składający się z pięciu symboli: dwóch wody, dwóch powietrza oraz jednego ognia. Sklarowane wino można przelać do butelek i pozostawić w ciemnym miejscu o stałej temperaturze. Do picia nadaje się od razu, lecz im dłużej leżakuje, tym nabiera ciekawszego bukietu.
