Kwas Skałożer
| Kwas Skałożer | |
|---|---|
|
|
Przedmiot przemian: Zatężony ocet ananasowy
Opis ogólny
Nieszkodliwy dla ludzi i zwierząt kwas, zdolny jednak rozpuścić nawet najtwardszą naturalną skałę. Na skały transmutowane ma trochę słabszy wpływ. Ma również właściwości odrdzewiające i nie uszkadza przy tym metalu, jest jednak za drogi, by stosować go tylko do usuwania rdzy.
Właściwości
Ciecz o intensywnie zielonej barwie i duszącym zapachu, jednak nieszkodliwa dla istot żywych. Wypita nie czyni żadnej szkody, wywołuje jedynie gorzki niesmak w ustach, którego trudno się pozbyć. Nie szkodzi również roślinom. Rozpuszcza skały, przemieniając je najpierw w gęstą ciecz podobną do błota, która po wyschnięciu staje się zwykłym piaskiem. Działa na każdy naturalny rodzaj kamienia i zwykłą zaprawę. Jedną proporcją kwasu można rozpuścić dwa razy taką ilość skał, a w przypadku kamienia, na który podziałała magia, skuteczność zmniejsza się o połowę (potrzeba tyle samo kwasu, ile kamienia ma on rozpuścić). Bywa używany w górnictwie przy oczyszczaniu samorodków cennych metali, niektórzy rzeźbiarze wykorzystują go również do tworzenia rzeźb z bardzo kruchego kamienia, który pod naciskiem dłuta za mocno by się kruszył.
Otrzymywanie
W celu otrzymania kwasu skałożera należy zacząć od przygotowania octu ananasowego - można użyć gotowego. Następnie - najłatwiej na drodze przemian - należy zredukować go aż do uzyskania 20% kwasowości. Należy pilnować, aby bez względu na wybraną technikę zatężania nie podnieść temperatury octu zbyt wysoko - nie można go zagotować, gdyż taki ocet nie podda się transmutacji.
Do sporządzeniu kwasu poza samym octem potrzebne są jeszcze suszone ogony salamander w ilości jeden ogon na ¼ funta płynu oraz kwarc żółty w ilości jednej drachmy na tę samą ilość płynu. Proces transmutacji należy przeprowadzać w południe w mocno nasłonecznionym miejscu - najlepiej w miesiącach letnich. Do przeprowadzenia przemiany jak i do późniejszego przechowywania kwasu najlepiej nadaje się szkło odporne na wysoką temperaturę, nie musi to być jednak szkło alchemiczne.
Krąg transmutacyjny składa się z dziewięciu poziomów, w tym zewnętrznych kręgów wody, między którymi znajdują się cztery symbole ognia i trzy metalu, w tym jeden - środkowy - obrócony. Każdemu symbolowi pomocniczemu z podgrupy życia towarzyszy znoszący go symbol z podgrupy śmierci - dokładną rozpiskę symboli znoszących się można znaleźć w literaturze bądź dobrać eksperymentalnie. Z racji tego, że specyfika kręgu predysponuje go do kumulowania energii ponad poziomem ziemi, wskazane jest umieszczenie naczynia ze składnikami przyszłego kwasu na wysokości palca nad nim, najlepiej na trójnogu albo innej konstrukcji umożliwiającej swobodny przepływ energii między naczyniem a kręgiem. Kwas będzie gotowy po około dwóch godzinach, gdy wszystkie dodatkowe składniki całkowicie się rozpuszczą, a płyn zacznie gwałtownie wrzeć. Nie należy jednak wyjmować go z kręgu wcześniej, niż przed tym jak sam ostygnie - najlepiej zostawić go w tej pozycji do rana, a następnie przelać do butelki bądź po prostu zakorkować tą, w której zachodziła przemiana. Do stosowania nadaje się od razu.
