Driadowy Kryształ
| Driadowy Kryształ | |
|---|---|
|
|
Przedmiot przemian: Ziemia i torf.
Opis ogólny
Kryształ driadowy to niewielkie pociski, które rzucone w roślinę, gwałtownie i niekontrolowanie przyspieszają jej wzrost. Maksymalnie roślina może zwiększyć swoje wymiary dziesięciokrotnie. Z reguły wykorzystywane są przy walkach partyzanckich, rzadziej w przypadku niekonwencjonalnego ogrodnictwa – roślin rosnących pod wpływem pocisku nie można kontrolować i prowadzić.
Właściwości
Kryształy driadowe wbrew pozorom zbudowane są z wypełnionego płynem szkła. Szkło jest przejrzyste, zaś płyn mętny, o różnych odcieniach zieleni, niewiele gęstszy od wody. Ma słodko-gorzki smak, który długo pozostaje na języku i wywołuje trwające od 5 do 7 dni zatrucie pokarmowe, ale poza tym nie jest szkodliwy. Zawarty w szkle płyn znacznie przyspiesza wzrost roślin, z którymi wejdzie w kontakt. Efekt jest natychmiastowy i bardzo gwałtowny. W zależności od jego ilości rośliny mogą urosnąć dziesięciokrotnie w ciągu niecałej godziny przy maksymalnym stężeniu płynu. Przy czym warto zaznaczyć, że nie ma z góry określonego dawkowania w przeliczeniu na biomasę bądź rozmiar rośliny – doświadczalnie stwierdzono, że w chwili osiągnięcia maksymalnego stężenia reszta eliksiru jest po prostu traktowana przez tkanki jak zwykła woda. Przyjęło się jednak nigdy nie podawać roślinom więcej niż 1/20 ich masy, by uniknąć marnotrawstwa drogiego eliksiru.
Otrzymywanie
Kryształy driadowe to przede wszystkim eliksir, który powstaje na bazie zwykłej żyznej ziemi. Gdy jest lekko wilgotna, ubija się ją w brykiety ważące około funta – w trakcie przemiany ziemia zmniejszy swoją objętość dziesięciokrotnie, na co warto mieć zawsze wzgląd. Ważne jest, aby w ziemi nie znajdowały się żadne duże fragmenty gałązek, liści itd. – dobrze ją przesiać przez sito.
Gotowe brykiety poddaje się pierwszej przemianie, w której brykiet nakrywa się kawałkiem szkła, stanowiącego później pojemnik na eliksir. Krąg składa się kolejno z symbolu ziemi, następnie dwóch ognia i siedmiu kolejnych ziemi. Przemiana jest bardzo energochłonna i w zależności od dostępu do energii magicznej może trwać od kilku minut do nawet kilku dni. W jej trakcie szkło popęka, a ziemia się pokruszy – każda z grud zostanie pokryta warstwą szkła, którego nie wolno rozbijać. Efektem przemiany będą więc niewielkie pociski z ziemią w środku.
W międzyczasie należy przygotować eliksir, którego głównym składnikiem jest odwar z torfu, przygotowywany przez dwa dni, aby był wyjątkowo intensywny. Na każdą kwaterkę eliksiru należy dodać 24 liście pokrzywy zerwane jeszcze przed kwitnieniem oraz taką samą ilość pąków dowolnych drzew (nie mogą być to kwiaty ani krzewy). Dodatkowo eliksir należy wzbogacić o trzy szczypty pyłku z grabu mangrowego. Dodawanie pyłku powinno nastąpić dopiero gdy pozostałe składniki są dobrze wymieszane, a eliksir osiągnie temperaturę pokojową albo nawet trochę niższą – można go ochłodzić przy pomocy chłodzików alchemicznych, ale lepiej nie korzystać z kostek lodu, bo to rozcieńczy miksturę i osłabi jej działanie.
Eliksir należy gotować przez godzinę na niewielkim ogniu rozpalonym tylko i wyłącznie na szczapach drewna ze Śniących Drzew. Jako rozpałki należy użyć wysokiej jakości alkoholu – wskazany jest czysty spirytus. Miksturę należy od czasu do czasu mieszać, a gdy osiągnie charakterystyczny tłusty połysk, garnek należy zdjąć z ognia i otulić kocem, aby spowolnić proces stygnięcia.
Eliksir na sam koniec należy przecedzić i przetrzeć przez sito. Gdy jest gotowy, można przystąpić do ostatniej przemiany. W trakcie której miksturę należy przelać do płaskiego naczynia i umieścić w niej grudki ziemi otoczone szkłem – mogą trochę wystawać ponad powierzchnię, ale nie więcej niż na 1/3 swojej wysokości. Naczynie umieszcza się następnie w kręgu, który jest intensywnie naznaczony symbolami z podgrup życia, a w którym dominują symbole ziemi i wody. Podczas przemiany można zaobserwować, że eliksir jest wchłaniany przez szklane kule – proces transmutacji dobiegnie końca w chwili, gdy na dnie naczynia nie zostanie ani kropla płynu.
