Płynny Żar
Płynny Żar | |
---|---|
Przedmiot przemian: Mocny alkohol
Opis ogólny
Ciecz żółto-pomarańczowa, która może służyć jako źródło światła lub ciepła, mikstura wzmacniająca ciało, albo – gdy wrzuci się do środka mały rubin dołączony do zestawu z buteleczką – może posłużyć za broń, stając się wtedy zapalającą cieczą, której zgaszenie może okazać się bardzo problematyczne.Jako pierwszy stworzył go pewien krasnoludzki alchemik, a przez to nie dość, że eliksir może osiągać dość wysokie ceny, to jego receptura jest też trudno dostępna i znają ją jedynie krasnoludzi alchemicy.
Właściwości
Płynny Żar przez to, jakie kolory posiada i przez to, że nawet w zamknięciu ciągle znajduje się w ruchu, może sprawiać wrażenie jakiegoś magicznego ognia zamkniętego w butelce. Samej mikstury można użyć na dwa sposoby. Pierwszy, mniej szkodliwy, to stosowanie jej jako źródła światła – wystarczy nią potrząsnąć, aby płyn zaczął świecić – lub ciepła. Ewentualnie można też ją wypić i chwilę poczekać, aby rozeszła się po ciele i je wzmocniła, sprawiając, że ciało takiej osoby staje się odporne na wysokie temperatury. Cała buteleczka Płynnego Żaru powinna zapewnić jakieś pół dnia takiej odporności, a jej smak zależy od tego, jakiego alkoholu użyło się jako przedmiotu przemian. Drugi sposób wymaga podjęcia większej ilości działań, bo najpierw należy albo odkorkować butelkę i zakorkować, ale tak, żeby malutki rubin znajdował się w środku, a nie na zewnątrz, albo – gdy kamień ten nie znajduje się w korku – wrzucić do środka mały rubin, który powinien być przyczepiony na łańcuszku lub rzemyku do szyjki butelki. Później należy nią potrząsnąć, aby kamień wszedł w reakcję z cieczą i... rzucić. Butelka rozbije się, gdy tylko zetknie się z jakąś powierzchnią, a ciecz od razu zapali się, przy okazji podpalając też to, co znajduje się w najbliższej okolicy. Ogień taki rozprzestrzenia się w podobny sposób, jak zwyczajny, jednak stwarza więcej problemów wtedy, gdy ktoś próbuje ugasić tak powstały pożar. Czasem nawet magiczne zaklęcia mogą okazać się nieskuteczne, chociaż w takich – rzadkich – przypadkach najczęściej wystarczy rzucić zaklęcie silniejsze od tego, którego użyło się wcześniej.
Otrzymywanie
Najpierw należy zaopatrzyć się w mocny alkohol – im silniejszy, tym lepiej. 1\4 kwarty takiego trunku wystarcza na zrobienie jednej butelki Płynnego Żaru. Oprócz tego potrzebne są też inne składniki, a są nimi mocno sproszkowana siarka w ilości jednej skrupuły, a także rubinowy pył (czyli po prostu rubin zmiażdżony tak mocno, że pozostałe po nim odłamki przypominają pył) którego potrzeba dokładnie jeden gran. Podana ilość siarki i rubinowego pyłu jest przeznaczona do stworzenia jednej buteleczki – jeśli za jednym razem chce się stworzyć więcej Płynnego Żaru, należy po prostu użyć większej ilości składników. Sam eliksir najlepiej jest ważyć późnym wieczorem lub nocą, a gotowy produkt przechowywać w buteleczkach stworzonych ze szkła odpornego na wysokie temperatury.
Sam krąg transmutacyjny składa się z siedmiu poziomów. Kręgiem wejściowym i kręgiem wyjściowym są kręgi wody. Między nimi naprzemiennie powinny być nałożone po dwa symbole ognia i ziemi – jedną parę należy obrócić w prawo, a drugą w lewo, zyskując w ten sposób najpierw wzburzenie substancji, a później wygaszenie. To wszystko powinno znajdować się na symbolu metalu, z tym, że należy zadbać, aby krąg wyjściowy wody nie zahaczał o żadne z ramion symbolu metalu – jeżeli będzie on połączony z przynajmniej jednym z ramion gwiazdy pięcioramiennej, to owocem przemiany będzie ciało stałe przypominające ogień zamknięty w szkle, które po chwili straci stałość i zmieni się w pył podobny do piasku. Poza tym, aby zwiększyć szanse powodzenia przemiany, w krąg powinno się także wpisać dodatkowe piktogramy siarki, również w liczbie dwóch. Całość można warzyć bezpośrednio na podłożu lub na niewielkim trójnogu, na którym stałoby naczynie. Siarkę należy dodać właściwie od razu, a magia przepływająca przez krąg powinna sprawić, że alkohol najpierw zacznie lekko bulgotać, a później zmieni swój kolor na żółty. Sproszkowany na pył rubin dodaje się wtedy, gdy żółta ciecz się uspokoi. Rubinowy pył wejdzie w reakcję z płynem, czego skutkiem będzie najpierw zmiana koloru na czerwień i bulgotanie, które będzie jednak bardziej intensywne niż wcześniejsze. To oznacza, że nadszedł czas na ostrożne wejście do kręgu z łyżką lub chochlą, podejście do naczynia, w którym dokonuje się przemiana i wolne mieszanie przez jakiś czas. Ciągła obserwacja zmieniającej się cieczy jest kluczem do dostrzeżenia, kiedy powinno się przestać mieszać, a także opuścić krąg transmutacyjny. Płyn – nadal bulgocząc – powinien zacząć zmieniać kolor, najpierw na bladą czerwień, z której później mają wytrącać się pomarańcz i żółć. Gdy kolory te zaczną się ze sobą przeplatać, to oznacza, że nadszedł czas na wyjęcie mieszadła z naczynia. Zrobić to należy szybkim, zdecydowanym i dokładnym ruchem, tak, aby ciecz nadal pozostała w ruchu. Płynny Żar będzie gotowy wtedy, gdy płyn przestanie się ruszać, ale nie zmieni przy tym barwy, chociaż kolory stanął się bardziej intensywne, przypominając tym samym „płynny ogień”. Po tym można już bez obaw przelewać swe dzieło prosto do buteleczek, najlepiej do takich odpornych na wysokie temperatury. W korek należy wtłoczyć malutki rubin albo do szyjki butelki przyczepić taki kamień na rzemyku lub łańcuszku, chociaż można też zrobić i jedno, i drugie.