Stara Szkoła Południowa
Stara szkoła południowa
Opis ogólny
Jedna z najstarszych szkół alchemicznych w Alaranii, niezwykle popularna ze względu na to, iż mogą ją praktykować osoby nieposiadające wykształcenia i zdolności magicznych. Powstała prawdopodobnie w jednym z miast Jadeitowego Wybrzeża i do tej pory jest najczęściej praktykowaną szkołą alchemiczną na południe od Gór Dasso. Głównymi założeniami szkoły południowej jest wykorzystywanie energii magicznej pobieranej z otoczenia, w połączeniu z operowaniem na pięciu żywiołach, którymi są: woda, ogień, powietrze, ziemia oraz metal. Rygorystyczne wymogi warunków przeprowadzania przemian, powiązane z fazami księżyca i porami roku, są ściśle powiązane ze zmianami natężenia energii w przestrzeni. Magia w momencie transmutowania zostaje przepuszczona przez krąg transmutacyjny i jednocześnie zostaje nią wysycony przedmiot znajdujący się w kręgu. Oprócz wykorzystania kręgów stara szkoła południowa bazuje na klasycznych chemicznych reakcjach i powszechnie znanych alchemicznych odczynnikach i zależnościach.
Kręgi
Kręgi transmutacyjne charakterystyczne dla starej szkoły południowej tworzy się zgodnie ze ściśle określonymi regułami i z wykorzystaniem konkretnych znaków i sekwencji symboli. Podstawowe szkielety kręgów powstają w oparciu o pięć symboli żywiołów.
Symboli nie można nanosić w sposób losowy, gdyż obowiązują ścisłe zależności między ich wzajemnym położeniem a prawidłowym przepływem energii przez krąg. Symbole tego samego elementu nie mogą być w stosunku do siebie symetryczne, konieczny jest ich obrót względem środka kręgu o odpowiedni kąt, w zależności od rozpatrywanego symbolu i tak: element powietrza rysuje się naprzemiennie poziomo i pionowo, element ziemi obraca się o jedną czwartą koła, a symbole metalu i ognia obraca się o kąt powstały przez podzielenie okręgu przez ogólną liczbę symboli w kręgu. Kierunek obrotu zależy od efektu, jaki chce się uzyskać - obracając w prawo uzyskuje się wzbudzenie, zaś w lewo - wygaszenie (tzw. symbole odwrotne). Istotna jest również kolejność rysowania symboli. Zawsze należy zacząć od symbolu substancji, którą się transmutuje oraz zamknąć krąg symbolem substancji wyjściowej, przykładowo transmutując wodę w wino skrajnymi symbolami będą dwa koła, zaś podczas skraplania gazu zaczyna się od linii i kończy na kole. Kolejność elementów wewnętrznych jest uzależniona od rodzaju przeprowadzanego eksperymentu.
Szkielet kręgu w większości przypadków jest wzbogacany tzw. symbolami pomocniczymi. Umiejscawia się je na krawędziach symboli szkieletu, a w skomplikowanych eksperymentach również w wolnych przestrzeniach pomiędzy, wtedy jednak ich położenia dobiera się eksperymentalnie.
Należy pamiętać, iż energia przepływa jedynie przez całkowicie domknięte kręgi - symbole szkieletowe nie mogą być przerwane, w przeciwnym razie krąg pozostanie nieaktywny (gdy wszystkie elementy pozostaną niedomknięte), bądź przepływ energii zostanie zakłócony, co stanowi częstą przyczynę wypadków. Istnieją eksperymenty, w których przepływ energii reguluje się ręcznie, wtedy należy zacząć od niedomkniętych symboli i w odpowiednim momencie domykać kolejne elementy.
Podczas tworzenia kręgów należy brać pod uwagę aspekt numerologiczny: wskazane jest, by symbole elementarne występowały parzyście - wliczając w to symbole odwrócone - gdyż im więcej nieparzystych liczb opisuje krąg, tym bardziej jest on niestabilny. Istotne jest również, by cały krąg rysować bez poprawek, na czystej powierzchni, gdyż wszelkie symbole nienależące do kręgu a znajdujące się w jego zasięgu prowadzą do jego destabilizacji bądź dezaktywacji. Zasięg kręgu określa się jako dwukrotność jego najdłuższej przekątnej.
W szczególnych przypadkach, do których zaliczają się głównie przemiany wysokoenergetyczne lub wysoce niestabilne, należy zwracać uwagę na podłoże, na którym znajduje się krąg, oraz na substancję, którą został on narysowany. Najtrwalsze kręgi są rysowane na kamieniu metalowymi rylcami (głównie srebrnymi), z reguły jednak wystarczy zwykły papier i węglowy rysik bądź atrament w zależności od indywidualnych upodobań alchemika.
Symbole
W szkole południowej korzysta się z teorii mówiącej o istnieniu pięciu żywiołów, którym przypisano następujące symbole:
- powietrze - linia,
- woda - okrąg,
- ogień - trójkąt,
- ziemia - kwadrat,
- metal - gwiazda pięcioramienna.
Oprócz nich istnieje szereg symboli pomocniczych służących precyzyjniejszym operacjom na energii magicznej. Są to piktogramy odpowiadające m.in. znanym pierwiastkom, kwartom księżyca czy niektórym roślinom, ale również zwykłe liczby czy litery. Podzielono je na pięć głównych grup ze względu na żywioły, a wewnątrz nich na trzy podgrupy, ogólnie określane jako symbole życia, śmierci oraz neutralne, chociaż w każdej grupie noszą one inne nazwy, np. podgrupy metalu to złoto, rtęć oraz miedź. Znajomość przynależności symboli jest bardzo istotna, gdyż grupy oddziałują między sobą, niektóre z nich się wzmacniają, a inne osłabiają, jeszcze inne gdy występują razem mogą prowadzić do destabilizacji kręgu.
Słowniki symboli są powszechnie dostępne w większości księgarń i bibliotek Alaranii.
