Skrzelokokt: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{Specyfikacja receptury| Skrzelokokt | File: Alchemia_skrzelokokt.jpg }} {{Opis receptury | Przedmiot = Mieszanina cieczy na bazie wody morskiej | Opis = Skrzelo...") |
|||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
| Właściwości = | | Właściwości = | ||
Skrzelokokt jest eliksirem o zielonym, a czasami zielono-niebieskim kolorze, w konsystencji przypominającym sok przecierowy, choć nie pozostawiającym osadu i klarownym. Ma smak słono-trawiasty i choć dla wielu osób może być niesmaczny, nie należy go niczym rozcieńczać ani popijać, gdyż to może osłabić jego działanie. | Skrzelokokt jest eliksirem o zielonym, a czasami zielono-niebieskim kolorze, w konsystencji przypominającym sok przecierowy, choć nie pozostawiającym osadu i klarownym. Ma smak słono-trawiasty i choć dla wielu osób może być niesmaczny, nie należy go niczym rozcieńczać ani popijać, gdyż to może osłabić jego działanie. | ||
| − | Mówi się, że Skrzelokokt umożliwia oddychanie pod wodą, choć nie jest to do końca prawda, gdyż nie sprawia on, że nagle rosną nam skrzela bądź płuca nagle zaczynają czerpać tlen z wody, a raczej nie musimy dzięki niemu w ogóle oddychać po zanurzeniu, prawdopodobnie tlen czerpiąc przez powierzchnię skóry (badacze nie są co do tego zgodni). Jego skuteczność jest stuprocentowa w przypadku istot oddychających tylko powietrzem atmosferycznym - jeśli mamy do czynienia z istotami morskimi, takimi jak np. [[Syreny | + | Mówi się, że Skrzelokokt umożliwia oddychanie pod wodą, choć nie jest to do końca prawda, gdyż nie sprawia on, że nagle rosną nam skrzela bądź płuca nagle zaczynają czerpać tlen z wody, a raczej nie musimy dzięki niemu w ogóle oddychać po zanurzeniu, prawdopodobnie tlen czerpiąc przez powierzchnię skóry (badacze nie są co do tego zgodni). Jego skuteczność jest stuprocentowa w przypadku istot oddychających tylko powietrzem atmosferycznym - jeśli mamy do czynienia z istotami morskimi, takimi jak np. [[Syreny/Trytony|syreny]], wypicie skrzelokoktu może prowadzić do mdłości i niegroźnych duszności, które ustąpią po czasie podobnym do czasu działania eliksiru. Jeśli zaś chodzi o czas jego działania - ten określony jest jako 10 minut za każdy wypity łyk eliksiru, z tym że nie dłużej niż 50 minut jednorazowo, gdyż większa dawka mikstury może spowodować silny krwotok z nosa i gwałtowne wymioty. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by po upływie tego czasu wynurzyć się, ponownie napić skrzelokoktu i wrócić pod wodę. |
| Otrzymywanie = | | Otrzymywanie = | ||
Aktualna wersja na dzień 15:43, 26 lut 2021
| Skrzelokokt | |
|---|---|
|
|
Przedmiot przemian: Mieszanina cieczy na bazie wody morskiej
Opis ogólny
Skrzelokokt to eliksir umożliwiający na krótki okres czasu oddychanie w wodzie - maksymalnie do 10 minut za każdy wypity łyk. W czasie działania skrzelokoktu osoba, która go zażyła, może mieć problemy z oddychaniem powietrzem atmosferycznym o różnym natężeniu: od problemu z nabraniem pełnego oddechu aż do całkowitego duszenia się.
Właściwości
Skrzelokokt jest eliksirem o zielonym, a czasami zielono-niebieskim kolorze, w konsystencji przypominającym sok przecierowy, choć nie pozostawiającym osadu i klarownym. Ma smak słono-trawiasty i choć dla wielu osób może być niesmaczny, nie należy go niczym rozcieńczać ani popijać, gdyż to może osłabić jego działanie. Mówi się, że Skrzelokokt umożliwia oddychanie pod wodą, choć nie jest to do końca prawda, gdyż nie sprawia on, że nagle rosną nam skrzela bądź płuca nagle zaczynają czerpać tlen z wody, a raczej nie musimy dzięki niemu w ogóle oddychać po zanurzeniu, prawdopodobnie tlen czerpiąc przez powierzchnię skóry (badacze nie są co do tego zgodni). Jego skuteczność jest stuprocentowa w przypadku istot oddychających tylko powietrzem atmosferycznym - jeśli mamy do czynienia z istotami morskimi, takimi jak np. syreny, wypicie skrzelokoktu może prowadzić do mdłości i niegroźnych duszności, które ustąpią po czasie podobnym do czasu działania eliksiru. Jeśli zaś chodzi o czas jego działania - ten określony jest jako 10 minut za każdy wypity łyk eliksiru, z tym że nie dłużej niż 50 minut jednorazowo, gdyż większa dawka mikstury może spowodować silny krwotok z nosa i gwałtowne wymioty. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by po upływie tego czasu wynurzyć się, ponownie napić skrzelokoktu i wrócić pod wodę.
Otrzymywanie
Przed przystąpieniem do przemiany należy przygotować eliksir, w którego skład wchodzi syrop z kwiatów klonu acero, miazga z alg morskich, świeża łuska bądź włosy trytona/syreny oraz bardzo czysta woda morska, w miarę możliwości pobrana z dala od ludzkich siedzib, na otwartym morzu, z dala od szlaków. Syrop z kwiatów acero przygotowuje się analogicznie do syropu różanego, a następnie łączy z resztą składników w ściśle określonych proporcjach wagowych: 1 łuska bądź dwie skrupuły włosów, 3 drachmy syropu, 2 łuty wody i 2 łuty miazgi z alg. Taką mieszankę należy długo i intensywnie mieszać, najlepiej potrząsając zamkniętym słoikiem, aż wszystkie składniki przybiorą postać pianki i na dnie nie będzie zbierała się woda. Taką piankę należy następnie wyłożyć na płaskie naczynie i pozostawić w ciepłym, przewiewnym miejscu do całkowitego wyschnięcia, co zajmuje średnio 3 dni. Wysuszona pianka w dotyku przypomina pumeks. Nie należy jej łamać ani kruszyć, bo to może doprowadzić do jej całkowitego rozpadu, a piasek nie przejdzie odpowiednio przemiany.
Jeśli zaś o samą przemianę chodzi, należy wykonać ją w kręgu transmutacyjnym, który otwiera symbol ziemi, a następnie przechodzi przez symbol ognia i naprzemiennie ułożone 6 symboli powietrza i 5 wody, na koniec zaś znowu ognia i ostatni symbol wody. Przemianę najlepiej jest wykonywać na zewnątrz, gdyż podczas jej przebiegu pobierana jest woda z powietrza, a w suchym pomieszczeniu mogłoby to zająć całe wieki. Niewskazane jest pójście na skróty i polewanie kręgu wodą, choć można ustawić obok niego napełnione nią naczynia albo przemianę przeprowadzać na brzegu jeziora, morza itd. W trakcie przemiany wysuszoną piankę należy umieścić w czystym miedzianym naczyniu i domknąć krąg - powstawanie eliksiru nie wymaga udziału alchemika i trwa od kilku godzin do kilku dni. Na koniec otrzymuje się płyn o zielonym zabarwieniu, całkowicie klarowny, choć dość gęsty. Można rozlać go do fiolek i stosować tak długo, aż nie zacznie blaknąć - wtedy traci swoje właściwości. Trwałość eliksiru zależy od świeżości i czystości składników.
