Postafira
Postafira – okład pooparzeniowy | |
---|---|
Postać | Płyn do nasączania okładów |
Skład |
Spis treści
Sposób podania
Na miejsca oparzeń stosować okłady z gazy nasączonej płynem do takiego stopnia, aby były wilgotne, ale nie mokre. W zależności od stopnia oparzeń stosować okłady od godziny (lekki poparzenia powodujące jedynie rumień) aż do kilku dni w ciągu (skóra pokryta pęcherzami, stany zapalne). Postafirę można stosować również w przypadku poważniejszych oparzeń, ale jako element szerszej terapii, połączonej z reguły z lekami doustnymi i zabiegami, a nie jako samodzielny lek. Jeśli okłady stosuje się dłużej niż dobę, należy rano i wieczorem robić przerwy, aby tkanki mogły trochę przeschnąć. Okładów nie należy obwiązywać ciasno bandażem – skóra pod nimi musi mieć dostęp powietrza i umożliwiony swobodny przepływ krwi przez tkanki.
Sposób przygotowania
Świeży sok z korzenia zawijaka jaskrawego należy zatężyć dwukrotnie, następnie dodać do niego pozostałe składniki wodne: odwar z korzenia żywokostu, napar z rumianku, macerat z nagietka (proporcje 3:1:1:1). Składniki postawić na ogień i pod przykryciem doprowadzić do wrzenia – dodać łyżeczkę ekstraktu z kwiatów różowogłówki na kwartę płynu. Zdjąć z ognia, wystudzić. Po osiągnięciu temperatury pokojowej dodać olej z nasion zawijaka jaskrawego – dwudziestą część całej mieszaniny. Wszystko dokładnie wymieszać – można wstrząsnąć – a następnie zostawić na całą noc w chłodnym miejscu. Następnie rozlać do butelek. Zużyć w ciągu roku od sporządzenia.
Wygląd
Czerwony nieprzejrzysty płyn o ziołowo-żelazistym zapachu. W smaku trawiasty, ziołowy. Może wytrącać się w nim osad – jest to jego cecha, a nie wada. Po wstrząśnięciu płyn znowu się wyrówna. Zamrożony przestaje nadawać się do użycia.
Właściwości i zastosowanie
Zawarte w postafirze składniki mają działanie regenerujące, przeciwzapalne i przeciwbólowe ukierunkowane na leczenie ran pooparzeniowych.
Informacje dodatkowe
Postafira może być stosowana również w leczeniu rumienia związanego z uczuleniem, o ile nie wywołała go toksyna odzwierzęca – w takim przypadku może ona jeszcze pogłębić reakcje alergiczną. Choć lek ten jest wrażliwy na mrożenie, nie stwierdzono by tracił swoje właściwości po zagotowaniu, wręcz przeciwnie – ponoć można go w ten sposób zagęścić i podnieść walory lecznicze, lecz jednocześnie gorzej nasącza się nim gazę.