Serum Mauryjskie
| Serum Mauryjskie | |
|---|---|
| Postać | Płynny koncentrat |
| Skład |
|
Spis treści
Sposób podania
Profilaktycznie: Jedną porcję koncentratu (1/5 kwaterki) należy rozpuścić w kwaterce wody – wskazane, by była ciepła, ale nie gorąca. Pić dwa razy dziennie, najlepiej przed posiłkiem.
Leczniczo: Dwie porcje koncentratu (2x 1/5 kwaterki) rozpuścić w niewielkiej ilości wody, aż do uzyskania klarowności płynu (około ½ kwaterki). Pić co godzinę przez jeden dzień, następnie przez dwa dni pięć razy dziennie.
W przypadku osób o wyjątkowo rosłej budowie (powyżej trzech cetnarów wagi) zaleca się zwiększenie dawek: w profilaktyce o dodatkową porcję w ciągu dnia, a w przypadku kuracji leczniczej wydłużyć okres przyjmowania cogodzinnych dawek do dwóch dni.
Sposób przygotowania
Wszystkie składniki serum należy połączyć w proporcjach 5 części płynu i jedna część proszków w równych proporcjach, a następnie mieszaninę długo gotować na wolnym ogniu aż do utraty połowy objętości zgęstnienia. Na porcje rozlewać jeszcze ciepłe, a ostygłe nie gotować ponownie - wtórnie gotowana mikstura nie nadaje się już do spożycia.
Wygląd
Płyn o konsystencji śmietany, mętny, o wyraźnej rubinowej barwie, cierpkim smaku niedojrzałych owoców i zapachu surowego mięsa. Rozpuszczony w odpowiedniej ilości wody staje się klarowny, bezwonny i bezsmakowy.
Właściwości i zastosowanie
Serum mauryjskie to specyfik chroniący przed trupim jadem - można je stosować profilaktycznie, co jest szczególnie przydatne podczas penetrowania zamieszkałych przez trupy podziemi, oraz doraźnie w przypadku ugryzienia. Po spożyciu serum jest się odpornym na wynikające z ukąszenia dotkliwe infekcje oraz większość przenoszonych tą drogą chorób. Należy zaznaczyć, że serum to nie chroni przed przemianą w wampira ani przed atakami wampirów, choć krew osób pijących serum profilaktycznie zyskuje bardzo wyraźną gorycz, przez co jest uważana za niesmaczną.
Informacje dodatkowe
Serum szybko traci swoje lecznicze właściwości, gdy jest wystawione na działanie powietrza, dlatego pakuje się je w gotowe do rozpuszczenia porcje, a następnie przygotowany do podania lek należy spożyć od razu i nie rozpuszczać go na zapas. Za to odcięty od dostępu powietrza zachowuje swoje lecznicze właściwości przez dziesięciolecia.
U naturian oraz niektórych zmiennokształtnych częstym skutkiem ubocznym stosowania leku jest osłabienie, ból głowy i kłopoty ze wzrokiem (rozmyte widzenie), które ustępuje najpóźniej dobę po zakończeniu kuracji.
Częstym skutkiem ubocznym u wszystkich ras jest zwiększone łaknienie i utrata powonienia – te objawy również ustępują dobę (maksymalnie dwie w przypadku węchu) po zakończeniu kuracji.
