Upadłe Anioły
| Upadłe Anioły | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Piekielni |
| Rasa | Upadłe Anioły |
| Przeciętna długość życia | praktycznie nieograniczona |
| Grywalny wiek postaci | 50 - 700 lat |
| Cechy rasowe | Latanie
Regeneracja |
| Przeciętne atrybuty | Wytrwałe
Delikatne Zręczne Precyzyjne Bystre Wyostrzony wzrok i słuch Piękne Charyzmatyczne |
| Występowanie | |
Wygląd
Podczas upadku wygląd aniołów niekoniecznie zmienia się natychmiastowo. Jest to zależne od tego jakiego czynu czy też grzechu się dopuścili oraz ich stopnia splugawienia anielskiej duszy. Niektórzy momentalnie zyskują piekielnego wizerunku, inni zaś nabierają nowych cech w sposób stopniowy, chociaż mimo wszystko od razu można dostrzec w nich pewne zmiany. Przykładem tego są skrzydła, które od razu tracą swój anielski blask. Niegdyś klarowne i czyste pióra jakby szarzeją w oczach obserwatora. Nie czuć również od nich aury dobroci, ułożenia, bezpieczeństwa czy nawet spokoju, jakie posiadają słudzy Pana. Zawsze jednak wizerunek Upadłych dąży do jednego, bez względu na to czy ich przemiana zajmuje zaledwie kilka sekund czy też wiele miesięcy. Skrzydła w końcowym etapie zawsze są czarne. Często również ich włosy ciemnieją na różne barwy, zwykle jednak brną do koloru intensywnego węgla, aczkolwiek zdarza się, że pozostają jasne jak uprzednio. Z tęczówkami sprawa ma się podobnie – przybierają znacznie ciemniejsze odcienie, a często zdarza się, że przywłaszczają sobie wszelaką czerwoną paletę barw.
Pochodzenie
Byli niegdyś aniołami, obdarzonymi wolną wolą oraz zdolnością do obserwowania świata na swój własny sposób. Ta właśnie cecha, jak i stopniowo narastające wątpliwości oraz ujrzenie braku sensu w którymś z rozkazów Pana sprawiły, że zdecydowały się przestać wypełniać jego polecenia oraz uciec do Piekła. Czasami zdarza się również, że nie jest to długo przemyślana decyzja, a jedynie impuls, jedno zadanie, które z jakichś powodów anioł nie mógł wypełnić lub jeden grzech. Aby uchronić się przed unicestwieniem anioły kierują do Piekła, co daje im szansę na przeżycie. Tam zaś uczą się w jaki sposób żyć w świecie bez niebiańskiego miłosierdzia, bowiem rzadko który anioł godzi się na unicestwienie. Niemniej jednak najczęściej jest to własny, świadomy wybór aniołów decydować się na taki a nie inny los.
Kultura
Ciężko jest cokolwiek powiedzieć o społeczności upadłych aniołów. Praktycznie nie istnieje coś takiego. Mimo to, istnieją pewne typy, które często się powielają, co w pewien sposób pozwala na przydzielenia danego anioła do danego typu standardowego zachowania.
Upadłe anioły po porzuceniu Pana bywają całkowicie zagubione i zazwyczaj nie potrafią ponownie zaistnieć we wspólnocie. Zazwyczaj są samotnikami, wędrowcami bez domu, którzy przemierzają Alaranię w poszukiwaniu własnego miejsca oraz nowej rzeczy, w którą mogliby wierzyć. Część z nich podczas pobytu w Piekle przejmuje ideały oraz wartości panujące tam i nie błądzą bez celu. Z reguły poszukują potęgi oraz zguby wszystkich niebian na swojej drodze. W takich przypadkach nierzadko piekielna indoktrynacja sprawia, że nienawidzą sług Pana o wiele bardziej niż jakikolwiek inny piekielny.
Pewna część tych piekielnych staje się najemnikami. Pod względem umiejętności mało jest osób zdolnych im dorównać, dodatkowo niektórzy mawiają, że są tak przyzwyczajeni do wykonywania poleceń Pana, że odnajdują radość w wykonywaniu poleceń kogoś innego i braku przymusu zadręczania się tym, co tak właściwie powinni robić. Początkowo większość z nich ma problem w dopasowywaniu się. Upadły anioł, który dopiero co zaczyna pracę najemnika, zazwyczaj nie ma najmniejszego pojęcia ile powinien zażądać za zlecenia, nie jest w stanie tego oszacować w żaden sposób, dlatego uznaje się ich za świetny sposób oszczędzenia pieniędzy. Jeżeli ktoś będzie dostatecznie sprytny, uda mu się to zrobić, jeśli jednak anioł wykryje podstęp, z reguły nie kończy się to dobrze. Mimo tego wiele osób jest w stanie zaryzykować.
W Piekle upadłe anioły są traktowane zazwyczaj z pobłażliwością, a ich obecność wywołuje rozbawienie. Niektóre diabły jednakże pielęgnują wielki gniew do upadłych, zwłaszcza do tych, z którymi kiedyś mieli przyjemność się spotkać. Częstokroć dochodzi do ataków na pojedynczych upadłych, dlatego mniej zwyrodniały anioł, który w Piekle nie zdoła odnaleźć dla siebie patrona, nie jest w stanie przetrwać zbyt długo. Niektórzy piekielni lubią opiekować się upadłymi i wpajać im swoje własne ideologie, choć słowo „opiekować” nie jest najlepszym. Owszem, nie pozwolą, aby inni piekielni tak po prostu ich utłukli, ale z drugiej strony gotowi są zaryzykować życiem anioła, najczęściej aby przekonać się, czy ten jest wystarczająco twardy, aby był godny ich nauki. Szczególnie w tej praktyce lubują się pokusy, które wprost uwielbiają zabawiać się kosztem upadłego i decydować o jego losie. W całej różnorodności sytuacji w tej grupie można odnaleźć bardzo silne jednostki. Szczególnie dotyczy to Upadłych, którzy pragnęli stać się piekielnymi. Okazuje się, że niektórzy z nich szybko zyskują respekt w Piekle. Potrafią w banalny sposób dostosować się , zaaklimatyzować w piekielnych czeluściach zupełnie tak, jakby znajdowali się tam od zawsze. Budują sobie wysoką pozycje, a zdarza się, że nawet uważają się za lepszych od innych od diabłów, których mają za prostolinijnych idiotów. To tworzy pewne spore konflikty między tymi rasami, jednak większość takich Upadłych akceptuje rogatych braci i lubią współpracować z każdym piekielnym, bo to przynosi zawsze jakieś zyski.
Istnieje druga strona medalu, która sprawia, że niestety nie wszystkie niegdyś niebiańskie anioły są w stanie funkcjonować w piekielnej krainie. Ci skrzydlaci, którzy nie radzą sobie z nową sytuacją bardzo źle zaczynają funkcjonować. Ta część jest o wiele bardziej narażona na różnorodne choroby psychiczne. Z dnia na dzień stają się coraz słabsi, aż w końcu dochodzi do tego, że sami wracają do Pana po unicestwienie.
Odżywianie
Upadłe anioły są w stanie się pożywiać i jedzenie może sprawić im przyjemność, aczkolwiek potrafią przetrwać bez pokarmu.
Rozmnażanie
Są całkowicie bezpłodne.
Śmierć
Upadłe anioły, w przeciwieństwie do aniołów światłości, są odporne na upływ czasu i nie grozi im śmierć ze starości. Mało który jednak anioł o tym wie, w Planach Niebieskich taka wiadomość mogłaby być zbyt wielką pokusą. Posiadają olbrzymią tolerancję na toksyny, dlatego niemal nie da się ich otruć. Bardzo dobrze znoszą też choroby, które w ich przypadku zazwyczaj nie objawiają się w sposób poważniejszy niż ledwo zauważalne podniesienie temperatury ciała. Są jednak podatne na śmierć przez wykrwawienie lub uniwersalny sposób – utratę głowy. Po śmierci upadłego jego ciało zaczyna się zamieniać w gęsty, czarny dym. Proces ten trwa zazwyczaj kilka miesięcy, przez co ciężko jest ukryć ciało upadłego anioła.
Cechy rasowe
- Latanie
- Skrzydła upadłych zazwyczaj pozostają w tak samej, jeśli nie lepszej kondycji, co za ich służby Panu. Czasami zdarza się, że któryś anioł traci skrzydła podczas przebywania w Piekle (nie jest to powodowane przez magiczne działanie tego miejsca, lecz jego mieszkańców), choć są to odosobnione przypadki.
- Regeneracja
- Część z upadłych aniołów zachowała zdolność szybkiego gojenia się, część utraciła ją nieodwracalnie. W tym pierwszym przypadku zazwyczaj staje się ona słabsza niż wcześniej. Nikt nie zdołał jeszcze wytłumaczyć, od czego to zależy, choć niektórzy z Upadłych są zdania, że jest to uzależnione od tego, jak bardzo zdrada Pana była szokująca oraz trudna dla danego anioła. Im bardziej, tym słabiej są w stanie się regenerować, ale nie potwierdzono jeszcze tej teorii.
