Feerie: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 7 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | {{Specyfikacja rasy | Feerie| Naturianie | 340 lat | 15-320 lat | Latanie | + | {{Specyfikacja rasy | Feerie| Naturianie | 340 lat | 15-320 lat | Latanie i ewolucje |
Mowa zwierząt | Mowa zwierząt | ||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
Dolina Wielkich Jezior | Dolina Wielkich Jezior | ||
| | | | ||
| − | [[File: | + | [[File: Rasa_feerie.jpg]] |
}} | }} | ||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
{{Opis rasy | Wygląd = | {{Opis rasy | Wygląd = | ||
| − | Feerie (czytamy feerje, akcentując oba "e") to humanoidalne istoty posiadające piękne, często wielobarwne skrzydła. Na samym początku warto zaznaczyć, że feerie to istoty obu płci. Ich nazwa nie ma jednak odpowiednika męskoosobowego, dlatego zarówno mężczyzna, jak i kobieta powie: Jestem feerią. Choć podobne do wróżek, czy chochlików znacząco różnią się od nich wzrostem. Feerie rozmiarem przypominają ludzi. Mierzą przeciętnie od około 5 i pół stopy, do ponad 6 stóp (mniej więcej od 160 cm do 180 cm). Kolor ich skóry zazwyczaj jest jasny, ale zdarzają się też osobniki o śniadej cerze. To co odróżnia feerie od ludzi to oczywiście skrzydła. Nie są one pierzaste, przypominają skrzydła ważek, lub motyli, z tym, że bardzo rzadko bywają całkowicie barwne 98% feerii ma skrzydła przeźroczyste, lub półprzeźroczyste, choć kolorowe i przeplecione barwnymi żyłami. Ich kształt może się znacznie od siebie różnić, jedne mają skrzydła szerokie, jak u motyli i ciem, inne wąskie jak u ważek, jeszcze inne szpiczaste. Co ciekawe feerie posiadają minimalnie 2 pary skrzydeł, nie tak jak u fellarian, czy aniołów tylko jedną. Górne skrzydła | + | Feerie (czytamy feerje, akcentując oba "e") to humanoidalne istoty posiadające piękne, często wielobarwne skrzydła. Na samym początku warto zaznaczyć, że feerie to istoty obu płci. Ich nazwa nie ma jednak odpowiednika męskoosobowego, dlatego zarówno mężczyzna, jak i kobieta powie: Jestem feerią. Choć podobne do wróżek, czy chochlików znacząco różnią się od nich wzrostem. Feerie rozmiarem przypominają ludzi. Mierzą przeciętnie od około 5 i pół stopy, do ponad 6 stóp (mniej więcej od 160 cm do 180 cm). Kolor ich skóry zazwyczaj jest jasny, ale zdarzają się też osobniki o śniadej cerze. To co odróżnia feerie od ludzi to oczywiście skrzydła. Nie są one pierzaste, przypominają skrzydła ważek, lub motyli, z tym, że bardzo rzadko bywają całkowicie barwne 98% feerii ma skrzydła przeźroczyste, lub półprzeźroczyste, choć kolorowe i przeplecione barwnymi żyłami. Ich kształt może się znacznie od siebie różnić, jedne mają skrzydła szerokie, jak u motyli i ciem, inne wąskie jak u ważek, jeszcze inne szpiczaste. Co ciekawe feerie posiadają minimalnie 2 pary skrzydeł, nie tak jak u fellarian, czy aniołów tylko jedną. Górne skrzydła przeważnie są większe, dolne mniejsze. Bywają osobniki sześcio, a nawet ośmioskrzydłe. Skrzydła feerii wydają się być bardzo kruche i delikatne, nic bardziej mylnego. Są one pokryte niezwykle wytrzymałą, przeźroczystą błoną, która jest znacznie trwalsza niż ludzka skóra. Łatwiej zranić feerię w humanoidalne ciało, niż zrobić krzywdę jej skrzydłom. Poza tym feerie posiadają niezwykle przydatną umiejętność opuszczania skrzydeł. Nie składają ich jak ptaki, czy aniołowie, lecz opuszczają w dół w taki sposób, że niezależnie od tego ile mają par skrzydła mogą położyć się wzdłuż kręgosłupa, co znacznie ułatwia przebywanie wśród ludzi i w miejscach, gdzie feeria nie może ich rozprostować. Jeśli zajdzie taka potrzeba skrzydła feerii można nawet schować pod ubraniem tak, że zupełnie ich nie widać. |
| + | |||
| + | Feerie to szczupłe, dość słabe fizycznie istoty, nadrabiają to jednak niezwykłą zwinnością i gibkością ciała. Kobiety mają wąskie biodra, szczupłe nogi, płaskie brzuchy i zazwyczaj średniej wielkości piersi. Mężczyźni mają stosunkowo wąskie ramiona, ich nogi są niezbyt umięśnione, a stopy dość małe. Twarze feerii są gładkie i piękne, o regularnych, symetrycznych rysach. Mężczyźni nie posiadają zarostu. Obie płcie są pozbawione owłosienia na ciele, nie licząc brwi, rzęs i włosów wyrastających z głowy. Jeśli chodzi o te ostatnie to feerie mogą posiadać włosy w najróżniejszych kolorach, a także włosy wielokolorowe. Podobnie sprawa ma się z kolorem tęczówek. Niektóre feerie mają okrągłe uszy, inne zakończone lekkim szpicem, jeszcze inne posiadają uszy bardzo długie i mocno szpiczaste. Feerie mają bardzo twarde i nieco chropowate podeszwy stóp, dzięki czemu z łatwością mogą siadać na gałęziach drzew, a na ziemi praktycznie nie potrzebują butów. Jeśli chodzi o ubrania, to noszą ich tyle ile wymaga od nich klimat. W gorącym klimacie zakrywają jedynie strefy intymne. Mężczyźni noszą najczęściej spodnie sięgające do kolan. Kobiety nie przepasują bioder jak w innych kulturach, a również noszą spodnie, tylko krótsze niż męskie, ze względu na umiejętność latania i akrobacji powietrznych spodnie nawet w najdziwniejszej pozycji zasłaniają wszystkie istotne miejsca. Jeśli chodzi o zakrywanie piersi bywa różnie, najczęściej wiążą na nich wielobarwne chusty. W zimniejszych klimatach dostosowują ubiór do pogody. Jak już było wspomniane ich skrzydła są niezwykle elastyczne, więc bez problemu są w stanie nosić kurtkę, czy płaszcz, opuszczając je wzdłuż kręgosłupa. | ||
| Linia 46: | Linia 48: | ||
Feerie pochodzą z Archipelagu Farrahin. Zamieszkiwały dwanaście wysp na zachodzie. Wyspy te były sporo oddalone od reszty. Legenda głosi, że żyły magiczne przechodzące pod wyspami skrzyżowały się z życiodajnymi sokami Matki Natury i w ten oto sposób na świat zostały przywołane feerie. Feerie - zrodzone z barw, to ich nazwa oznacza w języku wspólnym. Feerie żyły spokojnie przez wieki na swoich wyspach, bez wojen i konfliktów, we wspólnocie. Dwanaście wysp było tak bogatych w jedzenie i inne składniki potrzebne do życia, że kontakt z resztą archipelagu nie był potrzebny. Feerie stykały się jednak z syrenami, czy morskimi elfami, ale nie z ludźmi. W końcu jednak ci ostatni odnależli wyspy magicznych istot. Nikt jednak nie przewidział, że dla feerii będzie to miało aż takie konsekwencję. Na wyspach feerii rosły nieznane dotąd rośliny, zwłaszcza owoce. Żyły tajemnicze zwierzęta, a skały przy brzegach pokryte były tęczowymi kryształami. Kiedy ludzie zaczęli budować pierwsze domy feerie zgodziły się na ustępstwo, pozwalając zbudować małe porty na trzech z ich dwunastu wysp. Ludzie jednak chcieli o wiele więcej niż tylko mieszkać na rajskich plażach. Zaczęli eksplorować ląd, kraść zwierzęta i sprzedawać je zagranicznym kupcom. W końcu rzucili się także na magiczne rośliny. Z każdym miesiącem było gorzej, a piękne wyspy feerii niszczały. Feerie do tej pory nie musiały walczyć, jednak człowiek je tego nauczył. Podjęły więc desperacką próbę odzyskania swoich ziem. Większość z nich pojmano do niewoli i wywieziono. Jednak części udało się uciec. Rada starszych złożona z sześciu magów (których kiedyś było dwunastu, każdy na jedną wyspę). Otworzyła portale do innych krain. Feerie uciekały w pośpiechu. Uratowały życie, lecz portale wyrzuciły je w różne części całej Alaranii. Stało się to jakieś sto lat temu, większość z uratowanych pamięta wojnę i to co wydarzyło się na rodzimych wyspach. Dlatego feerie niechętnie zbliżają się do ludzi, są nieufne. Zawierają jednak znajomości z driadami, krydianami, elfami. Jeśli już żyją wśród ludzi to najczęściej ukrywają swoje pochodzenie. | Feerie pochodzą z Archipelagu Farrahin. Zamieszkiwały dwanaście wysp na zachodzie. Wyspy te były sporo oddalone od reszty. Legenda głosi, że żyły magiczne przechodzące pod wyspami skrzyżowały się z życiodajnymi sokami Matki Natury i w ten oto sposób na świat zostały przywołane feerie. Feerie - zrodzone z barw, to ich nazwa oznacza w języku wspólnym. Feerie żyły spokojnie przez wieki na swoich wyspach, bez wojen i konfliktów, we wspólnocie. Dwanaście wysp było tak bogatych w jedzenie i inne składniki potrzebne do życia, że kontakt z resztą archipelagu nie był potrzebny. Feerie stykały się jednak z syrenami, czy morskimi elfami, ale nie z ludźmi. W końcu jednak ci ostatni odnależli wyspy magicznych istot. Nikt jednak nie przewidział, że dla feerii będzie to miało aż takie konsekwencję. Na wyspach feerii rosły nieznane dotąd rośliny, zwłaszcza owoce. Żyły tajemnicze zwierzęta, a skały przy brzegach pokryte były tęczowymi kryształami. Kiedy ludzie zaczęli budować pierwsze domy feerie zgodziły się na ustępstwo, pozwalając zbudować małe porty na trzech z ich dwunastu wysp. Ludzie jednak chcieli o wiele więcej niż tylko mieszkać na rajskich plażach. Zaczęli eksplorować ląd, kraść zwierzęta i sprzedawać je zagranicznym kupcom. W końcu rzucili się także na magiczne rośliny. Z każdym miesiącem było gorzej, a piękne wyspy feerii niszczały. Feerie do tej pory nie musiały walczyć, jednak człowiek je tego nauczył. Podjęły więc desperacką próbę odzyskania swoich ziem. Większość z nich pojmano do niewoli i wywieziono. Jednak części udało się uciec. Rada starszych złożona z sześciu magów (których kiedyś było dwunastu, każdy na jedną wyspę). Otworzyła portale do innych krain. Feerie uciekały w pośpiechu. Uratowały życie, lecz portale wyrzuciły je w różne części całej Alaranii. Stało się to jakieś sto lat temu, większość z uratowanych pamięta wojnę i to co wydarzyło się na rodzimych wyspach. Dlatego feerie niechętnie zbliżają się do ludzi, są nieufne. Zawierają jednak znajomości z driadami, krydianami, elfami. Jeśli już żyją wśród ludzi to najczęściej ukrywają swoje pochodzenie. | ||
| Kultura = | | Kultura = | ||
| + | Dawniej, kiedy feerie mieszkały na tropikalnych wyspach tworzyły zwarte społeczeństwa. Każda wyspa miała swojego wodza, nazywanego najczęściej Najwyższym Magiem. Wszystkie dwanaście wysp było ze sobą powiązane, feerie przemieszczały się pomiędzy nimi bez przeszkód. Magowie tworzyli radę starszych i decydowali od dobrze wszystkich mieszkańców. Wśród feerii nie było konfliktów, żyły w spokoju i dobrobycie. Wyspy dostarczały wystarczającą ilość pożywienia i innych materiałów. Feerie w tropikach nie budowały domostw. Ciepły klimat wyspy pozwalał im żyć na drzewach, sypiać w ich koronach, albo na miękkim poszyciu lasów. Ich głównym zajęciem była opieka nad zwierzętami zamieszkującymi wyspy, a także tymi, które przypływały do nich z różnych stron oceanu. Feerie przez setki lat żyły w idealnej harmonii z naturą. Z czasem nauczyły się pleść różne przedmioty użytkowe z dostępnych materiałów. W ten sposób zaczęły powoli powstawać małe wioski w koronach drzew. Feerie zaczęły pleść podłużne legowiska, które rozpinało się pomiędzy drzewami, dla ułatwienia nazwano je hitari (dla cywilizacji hitari to dobrze znany hamak). Hitari rozwieszano niedaleko siebie, tak by rodziny mogły spać blisko siebie. Małe dzieci najczęściej spały w objęciach rodziców, z czasem jednak i dla nich zaczęto pleść legowiska. Pod gałęziami podwieszano specjalne kosze na świeże owoce, a także maty do ich suszenia. Życie zaczęło odbywać się w koronach drzew. | ||
| + | Po wojnie życie feerii na Tęczowych Jeziorach, Podkowich Wzgórzach, wokół Jeziora Nimf a także na południu kontynentu jest najbardziej podobne do tego, które wiodły kiedyś na macierzystych wyspach. To tereny ciepłe i obfite w jadalne rośliny, zwłaszcza owoce. Dlatego feerie mogą żyć podobnie jak kiedyś. Niestety życie na stałym lądzie obfituje w niebezpieczeństwa, dlatego feerie musiały nauczyć się bronić i broń wytwarzać. Teraz praktycznie każda feeria potrafi strzelać z łuku i wyrabiać strzały. Najmocniej zmieniło się życie feerii, które musiały przystosować się do chłodniejszego klimatu, na szczęście okazało się, że ich ciała i skrzydła łatwo się dostosowują. Feerie musiały jednak nauczyć się budować domostwa, wyrabiać ciepłe ubrania i żyć razem z ludźmi. Na wyspach nie posługiwały się pieniądzem. Musiały dostosować się do życia jakby w innym świecie. Zaczęły więc polować, zbierać dobra natury i sprzedawać je, a w zamian za uzyskane pieniądze kupować ciepłe ubrania, czy buty. Feerie musiały diametralnie zmienić swoje życie, ale przystosowały się w rekordowym tempie. Co ciekawe, choć grupy feerii wylądowały w różnych częściach świata, wszystkie za broń obrały sobie łuki i strzały. Obecnie żyją w w małych skupiskach w lasach, lub samotnie, podróżując po świecie. | ||
| Odżywianie = | | Odżywianie = | ||
| Linia 53: | Linia 57: | ||
| Rozmnażanie = | | Rozmnażanie = | ||
| − | + | Feerie mogą rozmnażać się ze sobą oraz z elfami. Ze związków z własną rasą rodzą się oczywiście feerie. Natomiast ze związków z elfami zawsze rodzą się półelfy. Dziedziczą one zazwyczaj cechy specjalne, lecz rodzą się bez skrzydeł. Często dziedziczą także kolor włosów. Dlatego półelfy zrodzone ze związków feeria+elf łatwo rozpoznać, ponieważ ich potomkowie mogą poszczycić się włosami w nienaturalnym dla zwykłego elfa, czy półelfa kolorze. Ciąża u feerii trwa krócej niż u ludzi, bo osiem miesięcy. Dzieci rodzą się z miękkimi, małymi skrzydłami, które najczęściej są bezbarwne, nabierają kolorów dopiero podczas dorastania. U feerii bardzo często rodzą się bliźnięta jednojajowe, dlatego łatwo spotkać dwie identyczne feerie. Mają identyczny kolor oczu i włosów. Feerie rodzą się z kolorowymi tęczówkami, ich barwa nie zmienia się z czasem, jak u ludzi. Feerie rozpoznają bliźnięta dzięki czytaniu aur, które nigdy nie są identyczne. | |
| Śmierć = | | Śmierć = | ||
Feerie umierają ze starości, przez choroby, lub od doniesionych ran. Po śmierci ich chciała zachowują się zupełnie jak ludzkie. To znaczy ulegają rozkładowi. Mimo, że za życia najtrwalszą częścią ich ciała są skrzydła, po śmierci w ciągu kilku godzin ulegają zniszczeniu, pozostawiając tylko główny szkielet. Dopóki feerie żyły na swoich macierzystych wyspach poświęcały ciała swoich pobratymców morzu. Pleciono specjalne tratwy, na których umieszczano ciało zmarłego, dookoła układano kwiaty. Tradycja nakazywała także, żeby przykryć płatkami kwiatów oczy i usta zmarłego. Praktycznie w każdym społeczeństwie feerii znajdował się choć jeden mag władający magią wody i to on zajmował się tym, by tratwa z ciałem odpłynęła ostatecznie daleko. Tradycyjnie pogrzeby odbywały się o wschodzie słońca. Feerie z tej okazji śpiewały specjalne pieśni. Żałobę każdy obchodził indywidualnie. | Feerie umierają ze starości, przez choroby, lub od doniesionych ran. Po śmierci ich chciała zachowują się zupełnie jak ludzkie. To znaczy ulegają rozkładowi. Mimo, że za życia najtrwalszą częścią ich ciała są skrzydła, po śmierci w ciągu kilku godzin ulegają zniszczeniu, pozostawiając tylko główny szkielet. Dopóki feerie żyły na swoich macierzystych wyspach poświęcały ciała swoich pobratymców morzu. Pleciono specjalne tratwy, na których umieszczano ciało zmarłego, dookoła układano kwiaty. Tradycja nakazywała także, żeby przykryć płatkami kwiatów oczy i usta zmarłego. Praktycznie w każdym społeczeństwie feerii znajdował się choć jeden mag władający magią wody i to on zajmował się tym, by tratwa z ciałem odpłynęła ostatecznie daleko. Tradycyjnie pogrzeby odbywały się o wschodzie słońca. Feerie z tej okazji śpiewały specjalne pieśni. Żałobę każdy obchodził indywidualnie. | ||
| − | Obecnie feerie dostosowały swoje obrzędy pogrzebowe do miejsc, w których przebywają. Większość z uciekinierów wylądowała na stałym lądzie i nie może już poświęcać swoich zmarłych morzu. Zmarli są więc najczęściej paleni, prochy rozrzuca się nad rzeką, lub jeziorem, w ten sposób, choć w ułamku kultywując dawną tradycję. | + | Obecnie feerie dostosowały swoje obrzędy pogrzebowe do miejsc, w których przebywają. Większość z uciekinierów wylądowała na stałym lądzie i nie może już poświęcać swoich zmarłych morzu. Zmarli są więc najczęściej paleni, a prochy rozrzuca się nad rzeką, lub jeziorem, w ten sposób, choć w ułamku kultywując dawną tradycję. Na terenach od Randahar do Orum feerie najczęściej żyją blisko morza, tam więc kultywują dawne tradycje. |
| Cechy = | | Cechy = | ||
| − | ; Latanie: | + | ; Latanie i ewolucje: Feerie nie tylko potrafią latać, ale mają wrodzoną zdolność do wykonywania skomplikowanych ewolucji w powietrzu, są niezwykle szybkie i gibkie, mają niesamowicie elastyczne i wygimnastykowane ciała. Potrafią wykonywać w powietrzu salta, obroty, latać do tyłu, zawisać w powietrzu. Ich skrzydła nie działają jak ptasie, poruszają się bardzo szybko, dlatego z łatwością poruszają się pomiędzy przeszkodami, szybko wzbijają się w powietrze, robią błyskawiczne zwroty i uniki. |
| + | |||
| + | ; Mowa zwierząt: Feerie potrafią porozumiewać się z wszystkimi zwierzętami, od delfinów przez małpy, na wężach kończąc. Mogą robić to za pomocą umysłu przekazując swoje myśli danemu zwierzęciu, lub mówiąc do nich na głos. | ||
| + | |||
| + | ; Mowa roślin: Potrafią porozumiewać się z roślinami, nie chodzi tu jednak o rozmowę, jak z człowiekiem, czy zwierzęciem. Feerie potrafią współodczuwać razem z roślinami. | ||
| − | ; | + | ; Czytanie aur: Feerie rodzą się z umiejętnością odczytywania aur innych istot, oczywiście, jako niemowlęta nie potrafią tego robić, ale z czasem, gdy dorastają zaczynają widzieć i czuć aury, małe dzieci i ich rodzice rozróżniają bliźnięta jednojajowe poprzez doczytanie właśnie ich aury. |
}} | }} | ||
Aktualna wersja na dzień 19:38, 29 mar 2020
| Feerie | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Naturianie |
| Rasa | Feerie |
| Przeciętna długość życia | 340 lat |
| Grywalny wiek postaci | 15-320 lat |
| Cechy rasowe | Latanie i ewolucje
Mowa zwierząt Mowa Roślin Czytanie Aur |
| Przeciętne atrybuty |
Niezbyt silny Wrażliwy Niezwykle zręczny Szybki Dobry wzrok Piękny |
| Występowanie |
Podkowie Wzgórza Jezioro Nimf Tęczowe Jeziora Lilithia i okolice Od Randahar do Orum Lasy Atruvii Dolina Wielkich Jezior |
Wygląd
Feerie (czytamy feerje, akcentując oba "e") to humanoidalne istoty posiadające piękne, często wielobarwne skrzydła. Na samym początku warto zaznaczyć, że feerie to istoty obu płci. Ich nazwa nie ma jednak odpowiednika męskoosobowego, dlatego zarówno mężczyzna, jak i kobieta powie: Jestem feerią. Choć podobne do wróżek, czy chochlików znacząco różnią się od nich wzrostem. Feerie rozmiarem przypominają ludzi. Mierzą przeciętnie od około 5 i pół stopy, do ponad 6 stóp (mniej więcej od 160 cm do 180 cm). Kolor ich skóry zazwyczaj jest jasny, ale zdarzają się też osobniki o śniadej cerze. To co odróżnia feerie od ludzi to oczywiście skrzydła. Nie są one pierzaste, przypominają skrzydła ważek, lub motyli, z tym, że bardzo rzadko bywają całkowicie barwne 98% feerii ma skrzydła przeźroczyste, lub półprzeźroczyste, choć kolorowe i przeplecione barwnymi żyłami. Ich kształt może się znacznie od siebie różnić, jedne mają skrzydła szerokie, jak u motyli i ciem, inne wąskie jak u ważek, jeszcze inne szpiczaste. Co ciekawe feerie posiadają minimalnie 2 pary skrzydeł, nie tak jak u fellarian, czy aniołów tylko jedną. Górne skrzydła przeważnie są większe, dolne mniejsze. Bywają osobniki sześcio, a nawet ośmioskrzydłe. Skrzydła feerii wydają się być bardzo kruche i delikatne, nic bardziej mylnego. Są one pokryte niezwykle wytrzymałą, przeźroczystą błoną, która jest znacznie trwalsza niż ludzka skóra. Łatwiej zranić feerię w humanoidalne ciało, niż zrobić krzywdę jej skrzydłom. Poza tym feerie posiadają niezwykle przydatną umiejętność opuszczania skrzydeł. Nie składają ich jak ptaki, czy aniołowie, lecz opuszczają w dół w taki sposób, że niezależnie od tego ile mają par skrzydła mogą położyć się wzdłuż kręgosłupa, co znacznie ułatwia przebywanie wśród ludzi i w miejscach, gdzie feeria nie może ich rozprostować. Jeśli zajdzie taka potrzeba skrzydła feerii można nawet schować pod ubraniem tak, że zupełnie ich nie widać.
Feerie to szczupłe, dość słabe fizycznie istoty, nadrabiają to jednak niezwykłą zwinnością i gibkością ciała. Kobiety mają wąskie biodra, szczupłe nogi, płaskie brzuchy i zazwyczaj średniej wielkości piersi. Mężczyźni mają stosunkowo wąskie ramiona, ich nogi są niezbyt umięśnione, a stopy dość małe. Twarze feerii są gładkie i piękne, o regularnych, symetrycznych rysach. Mężczyźni nie posiadają zarostu. Obie płcie są pozbawione owłosienia na ciele, nie licząc brwi, rzęs i włosów wyrastających z głowy. Jeśli chodzi o te ostatnie to feerie mogą posiadać włosy w najróżniejszych kolorach, a także włosy wielokolorowe. Podobnie sprawa ma się z kolorem tęczówek. Niektóre feerie mają okrągłe uszy, inne zakończone lekkim szpicem, jeszcze inne posiadają uszy bardzo długie i mocno szpiczaste. Feerie mają bardzo twarde i nieco chropowate podeszwy stóp, dzięki czemu z łatwością mogą siadać na gałęziach drzew, a na ziemi praktycznie nie potrzebują butów. Jeśli chodzi o ubrania, to noszą ich tyle ile wymaga od nich klimat. W gorącym klimacie zakrywają jedynie strefy intymne. Mężczyźni noszą najczęściej spodnie sięgające do kolan. Kobiety nie przepasują bioder jak w innych kulturach, a również noszą spodnie, tylko krótsze niż męskie, ze względu na umiejętność latania i akrobacji powietrznych spodnie nawet w najdziwniejszej pozycji zasłaniają wszystkie istotne miejsca. Jeśli chodzi o zakrywanie piersi bywa różnie, najczęściej wiążą na nich wielobarwne chusty. W zimniejszych klimatach dostosowują ubiór do pogody. Jak już było wspomniane ich skrzydła są niezwykle elastyczne, więc bez problemu są w stanie nosić kurtkę, czy płaszcz, opuszczając je wzdłuż kręgosłupa.
Pochodzenie
Feerie pochodzą z Archipelagu Farrahin. Zamieszkiwały dwanaście wysp na zachodzie. Wyspy te były sporo oddalone od reszty. Legenda głosi, że żyły magiczne przechodzące pod wyspami skrzyżowały się z życiodajnymi sokami Matki Natury i w ten oto sposób na świat zostały przywołane feerie. Feerie - zrodzone z barw, to ich nazwa oznacza w języku wspólnym. Feerie żyły spokojnie przez wieki na swoich wyspach, bez wojen i konfliktów, we wspólnocie. Dwanaście wysp było tak bogatych w jedzenie i inne składniki potrzebne do życia, że kontakt z resztą archipelagu nie był potrzebny. Feerie stykały się jednak z syrenami, czy morskimi elfami, ale nie z ludźmi. W końcu jednak ci ostatni odnależli wyspy magicznych istot. Nikt jednak nie przewidział, że dla feerii będzie to miało aż takie konsekwencję. Na wyspach feerii rosły nieznane dotąd rośliny, zwłaszcza owoce. Żyły tajemnicze zwierzęta, a skały przy brzegach pokryte były tęczowymi kryształami. Kiedy ludzie zaczęli budować pierwsze domy feerie zgodziły się na ustępstwo, pozwalając zbudować małe porty na trzech z ich dwunastu wysp. Ludzie jednak chcieli o wiele więcej niż tylko mieszkać na rajskich plażach. Zaczęli eksplorować ląd, kraść zwierzęta i sprzedawać je zagranicznym kupcom. W końcu rzucili się także na magiczne rośliny. Z każdym miesiącem było gorzej, a piękne wyspy feerii niszczały. Feerie do tej pory nie musiały walczyć, jednak człowiek je tego nauczył. Podjęły więc desperacką próbę odzyskania swoich ziem. Większość z nich pojmano do niewoli i wywieziono. Jednak części udało się uciec. Rada starszych złożona z sześciu magów (których kiedyś było dwunastu, każdy na jedną wyspę). Otworzyła portale do innych krain. Feerie uciekały w pośpiechu. Uratowały życie, lecz portale wyrzuciły je w różne części całej Alaranii. Stało się to jakieś sto lat temu, większość z uratowanych pamięta wojnę i to co wydarzyło się na rodzimych wyspach. Dlatego feerie niechętnie zbliżają się do ludzi, są nieufne. Zawierają jednak znajomości z driadami, krydianami, elfami. Jeśli już żyją wśród ludzi to najczęściej ukrywają swoje pochodzenie.
Kultura
Dawniej, kiedy feerie mieszkały na tropikalnych wyspach tworzyły zwarte społeczeństwa. Każda wyspa miała swojego wodza, nazywanego najczęściej Najwyższym Magiem. Wszystkie dwanaście wysp było ze sobą powiązane, feerie przemieszczały się pomiędzy nimi bez przeszkód. Magowie tworzyli radę starszych i decydowali od dobrze wszystkich mieszkańców. Wśród feerii nie było konfliktów, żyły w spokoju i dobrobycie. Wyspy dostarczały wystarczającą ilość pożywienia i innych materiałów. Feerie w tropikach nie budowały domostw. Ciepły klimat wyspy pozwalał im żyć na drzewach, sypiać w ich koronach, albo na miękkim poszyciu lasów. Ich głównym zajęciem była opieka nad zwierzętami zamieszkującymi wyspy, a także tymi, które przypływały do nich z różnych stron oceanu. Feerie przez setki lat żyły w idealnej harmonii z naturą. Z czasem nauczyły się pleść różne przedmioty użytkowe z dostępnych materiałów. W ten sposób zaczęły powoli powstawać małe wioski w koronach drzew. Feerie zaczęły pleść podłużne legowiska, które rozpinało się pomiędzy drzewami, dla ułatwienia nazwano je hitari (dla cywilizacji hitari to dobrze znany hamak). Hitari rozwieszano niedaleko siebie, tak by rodziny mogły spać blisko siebie. Małe dzieci najczęściej spały w objęciach rodziców, z czasem jednak i dla nich zaczęto pleść legowiska. Pod gałęziami podwieszano specjalne kosze na świeże owoce, a także maty do ich suszenia. Życie zaczęło odbywać się w koronach drzew.
Po wojnie życie feerii na Tęczowych Jeziorach, Podkowich Wzgórzach, wokół Jeziora Nimf a także na południu kontynentu jest najbardziej podobne do tego, które wiodły kiedyś na macierzystych wyspach. To tereny ciepłe i obfite w jadalne rośliny, zwłaszcza owoce. Dlatego feerie mogą żyć podobnie jak kiedyś. Niestety życie na stałym lądzie obfituje w niebezpieczeństwa, dlatego feerie musiały nauczyć się bronić i broń wytwarzać. Teraz praktycznie każda feeria potrafi strzelać z łuku i wyrabiać strzały. Najmocniej zmieniło się życie feerii, które musiały przystosować się do chłodniejszego klimatu, na szczęście okazało się, że ich ciała i skrzydła łatwo się dostosowują. Feerie musiały jednak nauczyć się budować domostwa, wyrabiać ciepłe ubrania i żyć razem z ludźmi. Na wyspach nie posługiwały się pieniądzem. Musiały dostosować się do życia jakby w innym świecie. Zaczęły więc polować, zbierać dobra natury i sprzedawać je, a w zamian za uzyskane pieniądze kupować ciepłe ubrania, czy buty. Feerie musiały diametralnie zmienić swoje życie, ale przystosowały się w rekordowym tempie. Co ciekawe, choć grupy feerii wylądowały w różnych częściach świata, wszystkie za broń obrały sobie łuki i strzały. Obecnie żyją w w małych skupiskach w lasach, lub samotnie, podróżując po świecie.
Odżywianie
Feerie żywią się głównie roślinami. Warzywa, owoce, kiełki, bulwy, zioła, grzyby. Praktycznie nie jedzą mięsa, nie jest ono dla nich trujące i są w stanie je strawić, jednak trwa to dość długo i daje mniej energii niż pokarm roślinny. Jedyny rodzaj mięsa jaki trawią normalnie, to mięso ryb, jednak musi być ono ugotowane. Jedzą też produkty nabiałowe, jaja, sery, mleko. Są w stanie spożywać pieczywo. Ich żołądki jednak zdecydowanie lepiej trawią produkty gotowane niż smażone. Ich przysmakiem są słodkie owoce, jeśli mają do nich dostęp jedzą ich dużo i chętnie. Od cytrusów, po jagody, czy poziomki. Owoce dają im bardzo dużo energii, dzięki czemu latanie i ewolucje powietrze stają się szybsze. Owoce są głównym motorem napędowym dla ciał feerii. Chodzi głównie o to, że są one bogate w cukier. Podobne działanie ma więc także miód. Brak dostępu do cukru nie powoduje, że feerie umierają, lub są słabsze, jednak latają wolniej i stają się nieco mniej zwinne w locie. Dlatego feerie dopracowały do mistrzostwa suszenie wszelkiego rodzaju owoców. Nauczyły się, że zajmują one mało miejsca, a dają dużo energii, dzięki czemu są niezastąpione w podróżach. Te latające stworzenia są w stanie jeść także orzechy, oczywiście tylko te obrane ze skorup. Bardzo lubią mleko kokosowe, nawet w nadmiarze nie powoduje u nich problemów trawiennych.
Rozmnażanie
Feerie mogą rozmnażać się ze sobą oraz z elfami. Ze związków z własną rasą rodzą się oczywiście feerie. Natomiast ze związków z elfami zawsze rodzą się półelfy. Dziedziczą one zazwyczaj cechy specjalne, lecz rodzą się bez skrzydeł. Często dziedziczą także kolor włosów. Dlatego półelfy zrodzone ze związków feeria+elf łatwo rozpoznać, ponieważ ich potomkowie mogą poszczycić się włosami w nienaturalnym dla zwykłego elfa, czy półelfa kolorze. Ciąża u feerii trwa krócej niż u ludzi, bo osiem miesięcy. Dzieci rodzą się z miękkimi, małymi skrzydłami, które najczęściej są bezbarwne, nabierają kolorów dopiero podczas dorastania. U feerii bardzo często rodzą się bliźnięta jednojajowe, dlatego łatwo spotkać dwie identyczne feerie. Mają identyczny kolor oczu i włosów. Feerie rodzą się z kolorowymi tęczówkami, ich barwa nie zmienia się z czasem, jak u ludzi. Feerie rozpoznają bliźnięta dzięki czytaniu aur, które nigdy nie są identyczne.
Śmierć
Feerie umierają ze starości, przez choroby, lub od doniesionych ran. Po śmierci ich chciała zachowują się zupełnie jak ludzkie. To znaczy ulegają rozkładowi. Mimo, że za życia najtrwalszą częścią ich ciała są skrzydła, po śmierci w ciągu kilku godzin ulegają zniszczeniu, pozostawiając tylko główny szkielet. Dopóki feerie żyły na swoich macierzystych wyspach poświęcały ciała swoich pobratymców morzu. Pleciono specjalne tratwy, na których umieszczano ciało zmarłego, dookoła układano kwiaty. Tradycja nakazywała także, żeby przykryć płatkami kwiatów oczy i usta zmarłego. Praktycznie w każdym społeczeństwie feerii znajdował się choć jeden mag władający magią wody i to on zajmował się tym, by tratwa z ciałem odpłynęła ostatecznie daleko. Tradycyjnie pogrzeby odbywały się o wschodzie słońca. Feerie z tej okazji śpiewały specjalne pieśni. Żałobę każdy obchodził indywidualnie.
Obecnie feerie dostosowały swoje obrzędy pogrzebowe do miejsc, w których przebywają. Większość z uciekinierów wylądowała na stałym lądzie i nie może już poświęcać swoich zmarłych morzu. Zmarli są więc najczęściej paleni, a prochy rozrzuca się nad rzeką, lub jeziorem, w ten sposób, choć w ułamku kultywując dawną tradycję. Na terenach od Randahar do Orum feerie najczęściej żyją blisko morza, tam więc kultywują dawne tradycje.
Cechy rasowe
- Latanie i ewolucje
- Feerie nie tylko potrafią latać, ale mają wrodzoną zdolność do wykonywania skomplikowanych ewolucji w powietrzu, są niezwykle szybkie i gibkie, mają niesamowicie elastyczne i wygimnastykowane ciała. Potrafią wykonywać w powietrzu salta, obroty, latać do tyłu, zawisać w powietrzu. Ich skrzydła nie działają jak ptasie, poruszają się bardzo szybko, dlatego z łatwością poruszają się pomiędzy przeszkodami, szybko wzbijają się w powietrze, robią błyskawiczne zwroty i uniki.
- Mowa zwierząt
- Feerie potrafią porozumiewać się z wszystkimi zwierzętami, od delfinów przez małpy, na wężach kończąc. Mogą robić to za pomocą umysłu przekazując swoje myśli danemu zwierzęciu, lub mówiąc do nich na głos.
- Mowa roślin
- Potrafią porozumiewać się z roślinami, nie chodzi tu jednak o rozmowę, jak z człowiekiem, czy zwierzęciem. Feerie potrafią współodczuwać razem z roślinami.
- Czytanie aur
- Feerie rodzą się z umiejętnością odczytywania aur innych istot, oczywiście, jako niemowlęta nie potrafią tego robić, ale z czasem, gdy dorastają zaczynają widzieć i czuć aury, małe dzieci i ich rodzice rozróżniają bliźnięta jednojajowe poprzez doczytanie właśnie ich aury.
