Ametyst Kostny: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{Specyfikacja vademecum| Ametyst Kostny | Grudki przypominające kryształy cukru| File: Lek_ametyst_kostny.jpg | }} {{Opis leku| Skład = Kryształy nierafinowa...") |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | {{Specyfikacja vademecum| Ametyst Kostny | Grudki przypominające kryształy cukru| | + | {{Specyfikacja vademecum| Ametyst Kostny | Grudki przypominające kryształy cukru | Kryształy nierafinowanego cukru trzcinowego, świeże kłosy pszenicy, naświetlone kryształy górskie, sok ze [[Skrętnik Jagodowy|skrętnika jagodowego]] | |
[[File: Lek_ametyst_kostny.jpg]] | [[File: Lek_ametyst_kostny.jpg]] | ||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
}} | }} | ||
| − | {{Opis leku| | + | {{Opis leku| |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| Sposób podania = | | Sposób podania = | ||
Lek należy rozpuścić w ciepłym płynie – najczęściej w wodzie, ale może to być również mleko czy jakiś napar, jednak nie alkohol. Zmiana koloru z fioletowego w niebieski świadczy o utracie właściwości leczniczych specyfiku. | Lek należy rozpuścić w ciepłym płynie – najczęściej w wodzie, ale może to być również mleko czy jakiś napar, jednak nie alkohol. Zmiana koloru z fioletowego w niebieski świadczy o utracie właściwości leczniczych specyfiku. | ||
Aktualna wersja na dzień 15:13, 23 lip 2021
| Ametyst Kostny | |
|---|---|
|
| |
| Postać | Grudki przypominające kryształy cukru |
| Skład | Kryształy nierafinowanego cukru trzcinowego, świeże kłosy pszenicy, naświetlone kryształy górskie, sok ze skrętnika jagodowego |
Spis treści
Sposób podania
Lek należy rozpuścić w ciepłym płynie – najczęściej w wodzie, ale może to być również mleko czy jakiś napar, jednak nie alkohol. Zmiana koloru z fioletowego w niebieski świadczy o utracie właściwości leczniczych specyfiku.
Dawkowanie: Trzy razy dziennie po posiłku przez pięć dni. U młodzieży i osób dorosłych z wagą poniżej jednego cetnara dawka wynosi dwie grudki, w pozostałych przypadkach trzy grudki. Nie należy przekraczać pięciodniowego okresu przyjmowania leku – może to prowadzić do problemów trawiennych. W trakcie kuracji nie wolno spożywać alkoholu, gdyż całkowicie niweluje on działanie leku. Nie wolno podawać leku dzieciom poniżej czternastego roku życia – ametyst może spowolnić bądź wręcz zupełnie zatrzymać ich naturalny wzrost.
Sposób przygotowania
Ametyst kostny to lek pochodzenia alchemicznego. Podstawowym przedmiotem przemiany jest cukier trzcinowy nierafinowany, który poddawany jest nasyceniu w kręgu dziewięciopoziomowym z dominującym symbolem ziemi i niewielką domieszką wody. Następnie jest on umieszczany w naczyniu z niebieskiego szkła, do którego wkłada się pozostałe składniki - kłosy i kryształy, a na koniec wszystko zalewa się sokiem ze skrętnika. Zawartości naczynia się nie miesza, a poddaje kolejnej przemianie, tym razem w kręgu jedenastopoziomowym, silnie wspomaganym symbolom dodatkowym z podgrup życia. Przemiana jest uznawana za zakończoną w momencie, gdy w naczyniu pozostanie suchy pył poprzetykany grudkami przypominającymi kryształy ametystu - należy je wydobyć, oczyścić suchym pędzelkiem i przechowywać w suchym, ciepłym miejscu aż do momentu użycia.
Wygląd
Grudki przypominające kryształy cukru wielkości orzecha laskowego, o bardzo porównywalnej objętości. Lekko matowe, gładkie i ciepłe w dotyku, w kolorze od mlecznej bieli do fioletu.
Właściwości i zastosowanie
Jest to lek przyspieszający regenerację kości, stosowany przede wszystkim przy leczeniu złamań - potrafi skrócić czas zrastania się nawet pięciokrotnie, czemu jednak może towarzyszyć ból podobny do dziecięcych bólów wzrostowych. W przypadku złego wstępnego nastawienia na kości mogą pojawić się trudne do korekcji zwyrodnienia. Ametyst poprawia również konsystencję kośćca, dlatego bywa stosowane u osób starszych jako środek profilaktyczny.
Informacje dodatkowe
W dawnych czasach ametyst był wykorzystywany do niezbyt chwalebnej praktyki tworzenia z jego pomocą miniaturowych istot-maskotek, np. poprzez zatrzymanie wzrostu szczeniaka lub kotka w okresie, gdy jest on już samodzielny, ale jeszcze słodki i malutki. Istoty, u których w ten sposób zahamowano wzrost cierpiał później na wiele dolegliwości organów wewnętrznych, szczególnie częste były choroby serca oraz układu oddechowego, dlatego wycofano się z tego typu bestialskich praktyk.
