Czarodzieje
| Czarodzieje | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Pradawni |
| Rasa | Czarodzieje |
| Przeciętna długość życia | 8200 lat |
| Grywalny wiek postaci | 30 - 1000 lat |
| Cechy rasowe | brak |
| Przeciętne atrybuty | Bardzo precyzyjni
Niezwykle wyostrzony zmysł magiczny Bardzo bystrzy Błyskotliwi Silna wola |
| Występowanie | Cała Alarania |
Wygląd
Wśród czarodziejów istnieją największe różnice wyglądu pomiędzy mężczyznami, a kobietami spośród wszystkich ras zamieszkujących Alaranię. Wynika to z tego, iż dzięki magii są w stanie przybierać taką postać, jaką tylko zapragną. Jednakże zarówno kobiety i mężczyźni są zazwyczaj wysocy, rzadko kiedy można spotkać czarodzieja o wzroście mniejszym niż sześć stóp, najwyżsi czarodzieje mogą osiągać nawet osiem. Zawsze także są szczupli. Mężczyźni zazwyczaj przybierają postać poważnego człowieka w podeszłym wieku, jednak nigdy nie zgarbionego i w większości przypadków posiadającego bujny zarost oraz białe włosy. Zdarza się jednak, że objawiają się jako młodzieńcy. Czarodziejki przeważnie są urodziwymi, młodymi kobietami o egzotycznym wyglądzie, którego nie można pomylić z żadną inną rasą. Czarodziejów można rozpoznać po ich oczach, ich tęczówki regularnie pulsują światłem, choć niekiedy jest to ukryte za zasłoną iluzji.
Pochodzenie
Czarodzieje posiadają wspólnych przodków z ludźmi oraz elfami. Niegdyś grupa Przodków odłączyła się od swoich pobratymców i pożeglowała na północ, gdzie utworzyła własną wyspę, którą zasiedliła i przez wieki kształtowała wedle swej woli. W końcu jednak postanowili powrócić do Alaranii. Posłużył im do tego niezwykły, latający statek ich konstrukcji, który ukryto w Górach Fellerionu.
Kultura
Czarodzieje z reguły są samotnikami, ukrywającymi pełnię swej wiedzy, swe zamiary oraz pochodzenie. Zazwyczaj jednak cel ich przybycia jest jasny – dążą do rozszerzenia swej wiedzy oraz umiejętności posługiwania się magią. Pomimo tego, że pod każdym z tych względów przewyższają większość innych istot żyjących w Alaranii, ciągle dążą do doskonalenia swych umysłów i odkrywania kolejnych rzeczy. Zazwyczaj mag witany jest z radością, gdyż rzadkością jest spotkanie osoby tak utalentowanej, której zdolności mogą okazać się niezastąpione w paru sprawach. Czarodzieje zazwyczaj niechętnie wykorzystują swoją moc do celów przyziemnych, zazwyczaj żądają za to wygórowanej, satysfakcjonującej ich zapłaty, choć niekiedy trafiają na zadania tak wymagające, że całkowicie zapominają o własnym interesie. Dotyczy do spraw całkowicie dotyczących magii, dzięki którym są w stanie dowiedzieć się nowych rzeczy lub wypróbować eksperymentalne techniki w praktyce. Niełatwo jest jednak wymyślić wyzwanie dla czarodziejów.
Zazwyczaj prowadzą wędrowny tryb życia. Nie będąc przywiązanym do żadnego miejsca, mogą w pełni skupić się na studiowaniu wiedzy tajemnej i udoskonalaniu swych umiejętności. Najczęściej jednak spotkać ich można w największych bibliotekach na kontynencie, gdzie poszukują tropów pozostawionych przez pradawnych uczonych. Częstokroć także organizują ekspedycje do dawno opuszczonych, nierzadko niebezpiecznych miejsc, gdzie skrywane mogą być prastare księgi bądź wyjątkowe artefakty. Mają w zwyczaju zbierać obydwa. Jednak nie posiadając własnego domu, nie mogą nigdzie ich składować, dlatego najczęściej ukrywają je w różnych miejscach. Czasami są to jaskinie na odludziach, czasami wprost przeciwnie – sam środek miasta, w którym jednak nikt nie poszukuje księgi bądź artefaktu. Jednocześnie starają się to zrobić tak, aby dostatecznie bystra osoba była je w stanie odnaleźć i samemu skorzystać. Wyjątkowo cenne księgi i użyteczne artefakty jednak pozostawiają sobie – tyle, ile tylko mogą ze sobą zabrać. Niektórzy, najczęściej bardzo starzy czarodzieje lub tacy, którzy przypadkiem natknęli się na najlepsze miejsce dla siebie, czasami postanawiają się jednak osiedlić w jakimś miejscu. Zazwyczaj wówczas przestają kolekcjonować wiedzę, a zaczynają skupiać się na jej używaniu. Taki czarodziej byłby prawdziwym skarbem dla każdej wioski w Alaranii, dla miast byłoby to nie lada wyróżnienie.
Niektórzy patrzą na czarodziejów z podejrzliwością. Ich tajemniczość sprawia, że częstokroć są oskarżani o złe intencje oraz próbę sprawowania kontroli nad losami Alaranii. O ile to pierwsze jest w większości przypadków niczym nieuzasadnione, o tyle to drugie ma w sobie wiele prawdy. Znaczna część czarodziejów przykłada olbrzymią wagę do losów świata, twierdząc, iż ludy zamieszkujące kontynent nie są w stanie samodzielnie decydować o tym, co jest dla nich najlepsze. Przybysze z północy chcą wykorzystać swą wielką wiedzę do kontroli przebiegu dziejów oraz zapobieganiu większym katastrofom czy wojnom. Niektórzy podejrzewają, że to za ich sprawką w całej Alaranii zapanował pokój. Inni jednak twierdzą, że chcą ten pokój zakończyć. Prawda jest taka, że czarodzieje nie posiadają organu, który decydowałby o tym, co należy czynić. Co sto lat odbywa się Wielka Rada Czarodziejów, lecz na niej jedynie wymienia się informacjami. Każdy czarodziej czyni to, co sam uważa za słuszne, nierzadko w tych opiniach pojawiają się olbrzymie różnice. Wielka Rada Czarodziei odbywa się regularnie co sto lat od chwili ich powrotu do Alaranii. Każdy czarodziej ma prawo w niej uczestniczyć, ale obecność przedstawiciela innej rasy jest nadzwyczaj rzadka, dotąd na Radę został zaproszony jedynie elf bądź smok – przedstawiciele ras, które czarodzieje darzą wielkim szacunkiem i uważają za równych sobie. Spotkanie Rady odbywa się w czarnym klasztorze w Szczytach Fellarionu. Każdy czarodziej ma prawo zabrać głos przez określony czas oraz opowiadać innym wszystko, co uzna za najistotniejsze z tego, czego dowiedział się w ciągu ostatniego wieku. Potem następuje czas na pytania innych czarodziei, opowiadający wyznacza z tłumu tych, którzy otrzymują prawo do głosu. Chęć zadania pytania natomiast sygnalizuje się zapaleniem nad swą głową magicznego światła.
Odżywianie
Czarodzieje, wbrew opinii panującej wśród ludzi, muszą jeść aby przeżyć. Potrzeby i zakres tolerancji pokarmów mają dosyć zbliżone do tych typowych dla zwykłego człowieka, aczkolwiek muszą jeść nieco więcej. Można by pomyśleć, że życie w ciągłej podróży sprawia, iż przywyka się do prostych pokarmów, jednakże w przypadku czarodziejów jest zupełnie inaczej. Uwielbiają wykwintne, skomplikowane oraz niezwykłe dania. Dlatego też mają słabości do uczt oraz balów. Gospodarze zazwyczaj radują się z ich obecności, w końcu jak się nie można cieszyć z kogoś, kto uczyni przyjęcie jeszcze ciekawszym? Czarodzieje mają jednak problemy z trawieniem niektórych roślin. Nie jest ich zbyt dużo, ich lista oraz sposób rozpoznawania są rzeczami, bez których żaden czarodziej nie zaczyna podróżować.
Rozmnażanie
Czarodzieje są w stanie rozmnażać się pomiędzy sobą, choć są jeszcze mniej płodni niż elfy. Nigdy jednak nie tworzą struktur rodzinnych. Dziecko na wychowanie przyjmuje jedno z rodziców, razem z nim wędrując po Alaranii. To, kto powinien się nim zajmować nie jest z góry ustalone i każda para musi dogadać się sama. Niektórzy idą na kompromis i co kilka, kilkanaście lat się zmieniają, niekiedy dochodzi jednak do pojedynków. Dziecko czarodziejów od najmłodszych lat szkolone jest we władaniu magią oraz najróżniejszych aspektach wiedzy, szczególnie magicznej, choć w pewnym stopniu w niemal wszystkich. Czarodzieje nie posiadają umownego wieku dojrzałości, opiekun sam stwierdza, kiedy jego podopieczny jest gotów do samodzielnego życia. Czasem następuje to po kilkudziesięciu, czasem kilkuset latach. Tylko tacy czarodzieje mogą uczestniczyć w Radzie. Czarodzieje są w stanie mieć także potomka z elfem lub człowiekiem, jednakże wówczas ich dziecko nigdy nie zostaje członkiem ich rasy, zawsze przyjmuje rasę drugiego rodzica, choć posiada wrodzony talent magiczny. Czarodzieje zazwyczaj nie interesują się takimi potomkami i nie chcą ich wychowywać.
Śmierć
Najczęściej nadzwyczaj ciężko uśmiercić czarodzieja przez jego wielką znajomość magii. Może jednak się wykrwawić, jeśli nie ma już mocy lub nie zna się na magii życia, zostać otrutym lub umrzeć ze starości, choć to ostatnie zdarza się bardzo rzadko. O wiele częściej czarodziej wpakowuje się w zbyt wielkie kłopoty, aby móc z nich wyjść. Wśród czarodziejów nie ma zwyczajów pogrzebowych, nie uznają kultu zmarłych, a poza tym ich samotniczy tryb życia sprawia, że jako rasa nie mają wpływu na to, w jaki sposób zostaną pogrzebani. Zazwyczaj odbywa się to wedle zwyczajów innej rasy, wśród której czarodziej akurat obcował. Nie w sposób odróżnić grobów czarodziejów od grobów innych ras, po śmieci pozostają równie tajemniczy, co za życia.
Cechy rasowe
Brak.
