Dobre Duchy
| Dobre Duchy | |
|---|---|
| {{{8}}} | |
| Grupa | Niebianie |
| Rasa | Dobre Duchy |
| Przeciętna długość życia | Nieśmiertelne |
| Grywalny wiek postaci | 100 - 1000 lat |
| Cechy rasowe | Duch
Podróżowanie między światami |
| Przeciętne atrybuty | Bardzo wytrwałe
Niezwykle odporne Bardzo szybkie Wyostrzony słuch i wzrok Bystre |
| Występowanie |
|
Wygląd
Nie posiadają materialnej postaci, a co za tym idzie, nie w sposób jest określić wyglądu jakiegokolwiek dobrego ducha. Sprawia to, że odróżnienie poszczególnych nie jest możliwe do czasu, aż ten zdecyduje się z kimś skomunikować. Są w stanie przyjąć częściowo materialną formę, gdy mocno się skupią. Pojawiają się wtedy w postaci białego dymu, niepodobnego do żadnego innego. Niełatwo go opisać, jeden z archaniołów określił niegdyś je jako „oddech Najwyższego, utrzymywany w jednym miejscu za pomocą woli niegdyś zwykłego człowieka.
Pochodzenie
Dobre duchy powstają podobnie jak anioły ducha, choć istnieje pewna różnica. Dobrymi duchami stają się osoby, które w ciągu swojego życia wykazywały się altruizmem oraz czystą dobrocią względem innej żywej istoty, niekoniecznie rozumnej. Żadnego znaczenia nie ma także to, czy zza życia czciły Pana, jak i płeć, pochodzenie czy umiejętności. Jedynym ograniczeniem jest to, że musi to być człowiek.
Kultura
Dobre duchy są całkowitym zaprzeczeniem aniołów ducha. Posiadają częściowo wolną wolę, choć nie mogą sprzeciwić się Panu. Ich zadania zawsze ograniczają się tylko i wyłącznie do pomocy. Nie potrafią robić krzywdy innym stworzeniom, nawet piekielnym, są ucieleśnieniem altruizmu oraz łaskawości. Nie posiadają także materialnego ciała, co sprawia, że są niewrażliwe na jakiekolwiek ataki. Nie krzywdzą innych i sami nie mogą być krzywdzeni. Mają być zrównoważeniem czynów aniołów ducha, częstokroć podążają za nimi, aby pomagać ludziom krzywdzonym przez rozlew krwi. Wówczas wcielają się w ciało dowolnego zwierzęcia lub rośliny, za których pośrednictwem naprawiać zło. Istnienie dobrych duchów nie jest rzeczą powszechnie znaną, ma to na celu uchronić je przed potencjalnymi atakami ze strony piekielnych. O ile oni sami nie mogą zostać skrzywdzeni, o tyle ciała stworzeń, w które się wcielą, jak najbardziej. Bo zniszczeniu nośnika, duch jest zmuszony do powrotu do Planów Niebieskich, co nadzwyczaj utrudnia jego zadanie. Zwłaszcza, że przymusowe opuszczenie ciała kontrolowanej istoty jest zazwyczaj na tyle traumatycznym przeżyciem, że duch nie jest w stanie powrócić na Alaranię przed upływem kilku tygodni. Zdarzają się takie sytuacje, niekiedy przez piekielnych (niektórzy upadli aniołowie zdradzają innym mieszkańcom Piekła sekret istnienia dobrych duchów, choć w Piekle jest to najczęściej uważane za plotkę, większość piekielnych nie wie, czy powinna to wierzyć), niekiedy jednak przez paladynów lub różnych tępicieli duchów, którzy nie zdają sobie sprawy z natury tego, co niszczą. Zazwyczaj Pan wysyła w takich sytuacjach do Alaranii anioła, aby to powstrzymał, jednakże ów nie zawsze jest dostatecznie szybki.
Głównym narzędziem oraz łącznikiem z materialnym światem dobrych duchów jest magia, w szczególności zaś dobra, siły i umysłu. Te dwie ostatnie częstokroć sprawiają, że znikają wszelkie niedogodności związane z brakiem fizycznego ciała. W Planach Niebieskich dobre duchy uważane są za stworzenia zamknięte. Całymi dniami zajmują się zgłębianiem natury Najwyższego oraz rozwijaniu swych zdolności magicznych, choć dla dobrych duchów niejednokrotnie pierwsze łączy się z drugim. Wierzą, że ich zrozumienie magii wynika ze zrozumienia myśli Pana i dążą do jednego przez drugie. Nieco różnic pomiędzy dobrymi duchami czynią dwa zdania na temat tego, przez co powinno się osiągać drugie, lecz ich dobrotliwa natura nie dopuszcza do jakichkolwiek incydentów groźniejszych niż ostra debata. Posiadana przez nich wiedza na temat magii sprawia, że częstokroć stają się nauczycielami magii tych aniołów, które pragną zgłębić swój talent. Nie są jednak uznawani za zbyt dobrych nauczycieli, ich dobrotliwa natura oraz nieco odmienny sposób rozumowania utrudnia im podążanie odpowiednim sposobem nauczania w przypadku najmłodszych niebian. Zdaniem niektórych, zbyt pobłażliwie traktują uczniów, jednakże nie są w stanie tego zmienić. W ich naturze nie leży surowość.
Odżywianie
Dobre duchy, nie posiadając nawet materialnego ciała, nie są w stanie się odżywiać. Jednakże istnieje u nich pewien mechanizm do złudzenia przypominający to. Dobre duchy stają się o wiele silniejsze, a ich umysły czystsze, gdy otaczający ich ludzie przepełnieni są pozytywnymi emocjami. Równolegle do tego, nazbyt wiele emocji negatywnych osłabia je i utrudnia im myślenie, a w skrajnych przypadkach może nawet doprowadzić do zerwania połączenia z ich nośnikiem. Dlatego też dobre duchy nigdy nie podróżują razem z aniołami ducha, a zjawiają się dopiero po ich oddaleniu się.
Rozmnażanie
Dobre duchy nie mogą się rozmnażać, powoduje to zarówno natura ich powstawania, jak i brak fizycznego ciała.
Śmierć
Duchy nie mogą umrzeć, w swej prawdziwej postaci dodatkowo są niewrażliwe na jakiekolwiek ataki. Zniszczone jedynie może być ciało stworzenia, w które zdecydowali się wcielić. Powoduje to u nich kilkutygodniową traumę i odsyła z powrotem do Planów Niebieskich. Dobre duchy panicznie boją się tego, że z ich powodu może zginąć niewinne stworzenie. Niekiedy zdarza się nawet, że duch po takim przeżyciu zbytnio obawia się ponownej takiej możliwości, aby w ogóle podjąć się powrotu do Alaranii. Takie osobniki pozostają w Planach Niebieskich, gdzie uczą aniołów światłości sztuki posługiwania się magią.
Cechy rasowe
- Duch
- Dobre duchy potrafią w swej niematerialnej postaci przenikać przez obiekty, latać, a także są niewrażliwe na jakiekolwiek ataki, zza wyjątkiem tych przeprowadzonych za pomocą magii umysłu, choć dziwne umysły tych stworzeń sprawiają, że w tym przypadku to zazwyczaj atakujący odnosi większe obrażenia. Są także w stanie wcielić się w żywe stworzenie o dostatecznie słabej woli.
- Podróżowanie między światami
- Są w stanie przenieść się do jakiegokolwiek miejsca w Alaranii oraz w Niebie, ale pod warunkiem, że przebywają w niematerialnej postaci.
