Dhampiry
| Dhampiry | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Nieumarli |
| Rasa | Dhampiry |
| Przeciętna długość życia | 600 lat |
| Grywalny wiek postaci | 15-550 lat |
| Cechy rasowe | Pragnienie krwi
Podatność na srebro Nadzwyczajna równowaga |
| Przeciętne atrybuty | Delikatne
Zręczne Dokładne Czuły nos Błyskotliwe Wyostrzony zmysł magiczny Piękny Godny |
| Występowanie | |
Wygląd
Dhampiry są bardzo podobne do wampirów, posiadają tak jak one wydłużone kły, jednak ich skóra nie jest tak blada jak u wampirów. Poza tym wydziela ciepło. Nie jest tak gorąca jak u ludzi, nie jest także lodowata. Poza tym dhampiry odznaczają się niezwykła urodą, mają piękne oblicza, gęste włosy, a ich kolor oczu zdaje się intensywniejszy niż u zwykłych śmiertelników, niezależnie od tego jaką barwę przybiera ich tęczówka. Ich wzrost, czy też kolor włosów jest uzależniony od tego jakie cechy posiadali ich rodzice. Trzeba pamiętać, że dhampir to potomek wampira i człowieka, jeśli jednak jedno z rodziców było przemienione np. Z elfa, to dhampir może odziedziczyć szpiczaste uszy. Poza tym dhampiry nie posiadają owłosienia na ciele, są całkowicie gładkie, tak na twarzy jak i w innych miejscach ciała, a tyczy się to zarówno kobiet jak i mężczyzn.
Pochodzenie
Nie wiadomo kiedy pierwszy wampir skrzyżował się z człowiekiem. Nie mówią o tym żadne pisma, nawet bardzo stare księgi nie opisują powstania dhampirów. Istnieje jednak legenda, że tysiące lat temu pewien wampirzy lord zakochał się w kobiecie i spłodził z nią pierwszego wampira półkrwi, są to jednak podania mało wiarygodne, gdyż przekazywane jedynie ustnie
Kultura
Dhampiry nie mają jako takiej kultury, żyją raczej samotnie. Są wykluczane z wampirzych społeczności szlacheckich ze względu na ich pochodzenie. Ponieważ są tylko półkrwi wampirami nie są akceptowani przez wysokie rody. Parają się rożnymi zawodami, jednak zazwyczaj mają predyspozycje do rzemiosła artystycznego, tudzież jego przeciwieństwa np skrytobójstwa. Ponieważ zazwyczaj dziedziczą po wampirzym rodzicu predyspozycje do magii zajmują się również i ją. W społeczeństwie ludzi są tak samo nieakceptowani jak w społeczeństwie wampirów. Ponieważ mają kły często są brani mylnie za krwiopijców. Są wyrzutami, dlatego żyją samotnie.
Odżywianie
Dhampiry pożywiają się w różnoraki sposób. Nie muszą nieustannie pić krwi, tak jak ich krewniacy, jednak odczuwają chęć jej spożywania. Nie mają jednak przymusu bo ją pić. Ich zmysły jednak pragną krwi tak ludzkiej jak i zwierzęcej. Poza tym jedzą też pokarmy przeznaczone dla ludzi. Pieczywo, mięso, sery, jajka, warzywa, czy owoce. Ludzka strawa im nie szkodzi, jest wręcz zalecana. Dhampiry bowiem muszę odżywiać się tak krwią jak i pokarmami stałymi. Co ciekawe ich organizmy słabo przyswajają zwykłą wodę. Jeżeli jest ona w pokarmach – nie szkodzi, jeśli mieliby pić prosto ze strumyka wtedy niestety ich organizm reaguje na nią niezbyt dobrze. Dhampiry pijące czystą wodę czują w niej specyficzny metaliczny posmak nieprzyjemny do podniebienia. Ze względu na tą niedogodność dhampiry najczęściej zamiast wody spożywają wina wszelkiej maści. Zarówno czerwone jak i białe. Bardzo dobrze trawią alkohol dzięki czemu nie są w stanie się upić.
Rozmnażanie
Dhampiry mogą rozmnażać się między sobą, z ludźmi oraz z wampirami, z czego ze związku z wampirem urodzi się także dhampir, nie jakby się mogło wydawać 2/3 wampira. Jeśli natomiast dhampir będzie miał potomstwo z człowiekiem to z takiego związku zawsze urodzi się również człowiek, jedyne co może odzidziczyć bo dhampirskim rodzicu to pewne, niewielkie predyspozycję do magii.
Śmierć
Dhampiry żyją około 600 lat, mogą więc umrzeć ze starości, mimo picia krwi i spożywania innych pokarmów. Poza tym można je zabić zwykłym orężem, nie musi być on wykonany ze srebra. Dhampiry są podatne na śmierć tak samo jak ludzie. Mogą zginąć w walce, czy w wypadku. Ich rany regenerują się jak u przeciętnego człowieka, nie posiadają żadnych dodatkowych darów. Co zaś się tyczy pochówku, jeżeli takowy dhampir miał bliskich to tradycja mówi, że ciało należy spalić, a prochy rozrzucić. Jest to obrządek tradycyjny, nie jak się to ma w stosunku do wampirów niejako wymóg, gdyż taki krwiopijca mógłby się odrodzić.
Cechy rasowe
- Pragnienie krwi
- Dhampiry nie są uzależnione od picia krwi, jednak odczuwają pragnienie jej spożywania. Mają doskonały węch i wyczuwają z daleka nawet najdrobniejsze, krwawiące rany. Ich pragnienie bywa bardzo niebezpieczne, gdyż może przerodzić się w prawdziwy Głód Krwi jak u wampirów, przez co mogą chcieć spożywać krew jak ich pełnokrwiści krewniacy.
- Podatność na srebro
- Dhampiry nie muszą bać się ani czosnku, ani słońca, inaczej sprawa ma się jeśli chodzi o srebro. Gdyby dhampir dotknał srebrnego przedmiotu na skórze natychmiast pojawiłaby się dotkliwe oparzenia. Rany zadane srebrną bronią goją się na dhampirach bardzo ciężko, są trudne do zaleczenia, jątrzą się i często powodują zakażenie całego organizmu.
