Nordyjczycy
| Nordyjczycy | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Nordowie |
| Rasa | Nordyjczycy |
| Przeciętna długość życia | 250 lat |
| Grywalny wiek postaci | 15-250 lat |
| Cechy rasowe | Gigant
Szybki metabolizm Odporność na zimno
|
| Przeciętne atrybuty | Wyostrzony węch
Silny Odporny Wytrwały Nie do zdarcia Przytępiony zmysł magiczny Przytępione czucie Silna Wola |
| Występowanie | |
Wygląd
Nordyjczycy są bardzo podobni do ludzi, jednak są pewne różnice. Przedstawiciele tej rasy są niezwykle wysocy. Mężczyźni najczęściej przekraczają dwa metry wzrostu. Kobiety są nieco niższe, mierzą najmniej 180 cm, przeciętnie są zwykle o 10 cm wyższe. Poza tym Nordyjczycy są niezwykle umięśnieni. Stało się tak, ponieważ ludzie północy są niesamowicie wysportowani, żyją w mroźnym, ciężkim klimacie. Pierwsi Nordyjczycy łączyli się w pary z najsilniejszymi osobnikami, dzięki temu ich rasa wyrosła na bardzo silną fizycznie. Ich włosy są najczęściej jasne, płowe, lub rude, czy jasnorude (nie czerwone). Oczywiście zdarzają się wyjątki z włosami koloru hebanu, jednak jest to bardzo rzadkie. Często mają bardzo wyraźne rysy twarzy, kwadratowe podbródki i stosunkowo niskie czoła. Rzadko łysieją na starość, ale barwa ich włosów zmienia się na siwą tak jak u człowieka.
Pochodzenie
Nordyjczycy wyewoluowali z Przodków, czyli wspólnej rasy dla ludzi, elfów i krasnoludów. Wyruszyli na daleką północ i osiedlili się w Górach Targorn i za nimi, w takich miastach jak Gorla, czy Gaja. Trudne warunki bytowe sprawiły, że przetrwali tylko najsilniejsi. Jako, że żyli na powierzchni gór i dalej na północy poza nimi, kamień o nazwie Thargorn, który spowodował kurczenie się rasy krasnoludów nie wpłynął na samych Nordyjczyków. Łącząc się w pary z silnymi osobnikami Nordyjczycy stali się niezwykle silni i wysocy.
Kultura
Nordyjczycy żyją w społecznościach, w miastach, miasteczkach i wsiach położonych w Górach Targorn i dalej na północy w Lasach Terengoru. Tam znajdują się największe ośrodki miejskie tej rasy. Oczywiście wymieszani są tam ze zwykłymi ludźmi, czyli Alarianami. Nordyjczycy mają dwóch królów władających dwiema miastami na północy, w Gorli i Gaji. Te dwa miasta są zaludnione w dużej części przez Nordyjczyków właśnie. Można ich spotkać także w innych częściach Alaranii, jednak zdecydowana większość osiedliła się na północy kontynentu. Nordyjczycy raczej nie noszą tytułów szlacheckich, większość z nich to mieszczanie, rzemieślnicy, wojownicy, czy łowcy. W ich państwach rolę nauczycieli pełnią zazwyczaj zwykli ludzie. Sami Nordyjczycy parają się cięższą pracą, są poniekąd stworzeni do kowalstwa, ciesielstwa, wojaczki, czy łowiectwa. Nordyjczycy to znani w świecie kowale, wykuwają niesamowicie trwałą broń, ale parają się także kowalstwem artystycznym. Ich miasta są pełne metalu, ozdoby wykonywane ze stali, brązu, czy nawet metali szlachetnych są znane w całym świecie.
Odżywianie
Nordyjczycy jedzą niesamowicie dużo dziczyzny. Lasy Terengoru są pełne zwierzyny i to ona stanowi główny składnik diety. Dziki, sarny, jelenie to podstawa kuchni tego narodu. Jako, że Nordyjczycy mają bardzo szybki i wydajny metabolizm zmuszeni są spożywać bardzo dużo pokarmu by utrzymać dobrą kondycję. Stąd właśnie dieta bogata w mięso. Oprócz tego Nordyjczycy są smakoszami piwa, uwielbiają ten trunek, a jako, że trawią bardzo szybko, piją bardzo dużo. Poza tym specjalizują się w uprawie ziemniaków. Nauczyli się przyrządzać je w przeróżny sposób. Pieczone, smażone, gotowane, duszone. Poza tym lubują się także w kapuście kiszonej, jak gotowanej. Najczęściej podawanej ze skwarkami, lub leśnymi grzybami. Dieta Nordyjczyków jest dość ciężka, ale jak już było powiedziane, Nordyjczycy mają niezwykły metabolizm, który pozwala im trawić ciężkie potrawy.
Rozmnażanie
Nordyjczycy rozmnażają się ze sobą i z ludźmi, jednak potomek spłodzony z Nordyjczyka i człowieka nie odziedziczy cech specjalnych po Nordyjczyku, będzie on przeciętnym człowiekiem. Jedyne co może odziedziczyć to wyższy wzrost i nieco wydłużone życie. Ciąża u Nordyjki trwa, tak jak u ludzi dziewięć miesięcy i jest okupiona takimi samymi dolegliwościami.
Śmierć
Nordyjczycy umierają ze starości, lub oczywiście od odniesionych ran. Dożywają zazwyczaj około 250 lat. Są dość odporni na upływ czasu, jednak ich włosy i zarost na starość zmieniają swój kolor na siwy. Umarłych grzebie się w ziemi, na cmentarzach położonych w lasach. Pochówek trwa bardzo krótko, a kolorem żałoby jest czarny. W zależności od tego w co wierzył dany Nordyjczyk tak przeprowadzana jest ceremonia, ale jest ona zazwyczaj bardzo krótka. Po pochówku urządza się zazwyczaj ucztę, na której wspomina się zmarłego.
Cechy rasowe
- Gigant
- Nordyjczycy są niezwykle wysocy i niesamowicie silni, ich muskulatura jest bardzo rozbudowana, przeciętny człowiek wydaje się przy nich bardzo niski.
- Odporność na zimno
- Nordyjczycy są bardzo odporni na zimno, żyją w mroźnym klimacie, przez lata mieszkania w takich warunkach uodpornili się na niskie temperatury.
- Szybki metabolizm
- Nordyjczycy trawią niezwykle szybko, co wiąże się z tym, iż muszą jeść często i w bardzo dużych ilościach, by utrzymać dobrą kondycję. Poza tym są w stanie wypić sporo alkoholu, a jednak nie wpływa to na ich zdolność myślenia i koordynacji ruchowej.
