Kotołaki
| Kotołaki | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Zmiennokształtni |
| Rasa | Kotołaki |
| Przeciętna długość życia | 70 lat |
| Grywalny wiek postaci | 15- 70 lat |
| Cechy rasowe |
Przemiana w kota Bezszelestne poruszanie się Widzenie w ciemnościach |
| Przeciętne atrybuty |
Wytrwałe Niezwykle zręczne Bardzo szybkie Precyzyjne Niezwykle wyostrzony słuch Niezwykle wyostrzony węch Niezwykle wyostrzony wzrok Piękne Charyzmatyczne |
| Występowanie | |
Wygląd
Połączenie kota i człowieka. Istoty te są szczupłe i prężne, ich ciała są smukłe i zwinne. Z głowy wyrasta para kocich uszu, kręgosłup zaś zakończony jest długim puszystym ogonem. U ich dłoni wyrastają długie, ostre pazurki. Charakteryzują się również dobrym słuchem, jak i niezwykle wyostrzonym wzrokiem, dzięki któremu potrafią widzieć w ciemnościach. Potrafią bezszelestnie się poruszać. Doskonale orientują się w terenie, potrafią również bardzo dobrze się wspinać. Ubierają się zazwyczaj swobodnie, tak by nic nie krępowało ich ruchów. Oczywiście zawsze muszą w ubraniach uwzględniać otwór na ogon, którego praktycznie nigdy nie chowają pod ubraniem. Dzięki niemu utrzymują doskonałą równowagę nawet w postaci hybrydowej. Nie posiadają postaci ściśle ludzkiej, Mogą przemieniać się z kota w hybrydę, ale już nie w człowieka. Co za tym idzie ich przymioty, takie jak ogon i kocie uszy praktycznie zawsze są widoczne.
Pochodzenie
Kotołaki to dosyć stara rasa, pojawiły się one podczas Wędrówki Dusz. Prawdopodobnie w momencie, kiedy rodziło się ludzkie dziecko i kot w tym samym momencie dusza kota zamieszkała w ciele człowieka. Takie są początki tej rasy, jednak w późniejszym okresie Wędrówka Dusz zanikała. Mimo to jednak przez lata kotołaki, choć nie są one częste wiązały się ze sobą i tworzyły pary z czego rodzili się kolejni przedstawiciele tej rasy. Kotołaki nie są istotami powszechnymi, ale choć jest ich niezbyt dużo potrafią odnaleźć partnera i spłodzić z nim dzieci. Poza tym bardzo często kotołaki rodzą się ze zwiazków tej rasy z ludźmi. W przeciwieństwie do innych łaków, potomkowie człowieka i kotołaka rodzą się właśnie w postaci kociopodobnej i przejmują geny rodzica-kota.
Kultura
Kotołaki żyją samotnie, najczęściej wśród ludzi, gdzie w postaci kota mają bardzo swobodny dostęp do jedzenia. Nie mają kultury jako takiej, ponieważ nie tworzą zwartych społeczeństw. Z resztą łaki w ogóle prowadzą raczej samotniczy tryb życia, lub wpasowują się w struktury społeczne już istniejące. Kotołaki, jako, że mogą wybrać formę kota często nie pracują, a podczepiają się pod ludzi. Jednak jeśli parają się jakąś pracą to są to zazwyczaj polowania, gdyż mają niezwykle wyostrzone zmysły i łatwo im dopaść zwierzynę. Jeśli zaś chodzi o posługiwanie się bronią, to rzadko walczą mieczem, ponieważ nie są tak silne fizycznie. Wybierają raczej łuk, czy rzucanie sztyletami, a na polowaniach zastawiają bardzo sprawne pułapki, jeśli nie polują w postaci kota.
Odżywianie
Kotołaki uwielbiają ryby wszelkiej maści i spokojnie mogą je jeść na surowo. Co do mleka to jest to cecha osobnicza, jedne je lubią inne nie. Najczęściej piją wodę lub parzone zioła, alkohol źle wpływa na ich organizmy. Bardzo łatwo się upijają, a po spożyciu większej ilości alkoholu czują się bardzo źle i mają tak zwanego kaca. Poza tym kotołaki jedzą też ludzkie jedzenie, pieczone mięso, gotowane warzywa (surowe warzywa im szkodzą, po zjedzeniu ich czują się źle i często wymiotują), a także zboża i produkty nabiałowe. Bardzo lubią surowe jajka, a także sery wszelkiej maści.
Rozmnażanie
Kotołaki rozmnażają się ze sobą a także z ludźmi. Z tym, że potomek z człowiekiem, w odróżnieniu od rasy innych łaków, będzie również kotołakiem. Odziedziczy on cechy po rodzicu-kocie. Z tego względu populacja kotołaków nadal się rozrasta, a nie maleje, jak w przypadku innych zmiennokształtnych.
Śmierć
Kotołaki umierają ze starości, i żyją zdecydowanie krócej niż ludzie. Na starość jednak nie zmieniają się za bardzo. Ich rozwój zatrzymuje się około 25-30 lat, nie starzeją się jako tako, ich wygląd do śmierci pozostaje taki sam jak mieli około trzydziestki. Często ich rozwój zatrzymuje się nawet szybciej, dlatego nawet stare kotołaki często wyglądają na dwadzieścia parę lat. Nie siwieją na starość, nie mają zmarszczek, ich kocia postać również się nie zmienia.
Cechy rasowe
- Przemiana w kota
- Kotołaki, jak sama nazwa wskazuje potrafią przemieniać się z formy hybrydowej w kota, jednak nie mają możliwości przemiany w człowieka.
- Bezszelestne poruszanie się
- Zarówno w formie hybrydy jak i formie kota kotołaki poruszają się praktycznie nie wydając żadnych dźwięków.
- Widzenie w ciemnościach
- Kotołaki posiadają niesamowity wzrok, dzięki któremu doskonale widzą w ciemnościach.
