Tarianie
| Tarianie | |
|---|---|
| |
| Grupa | Ludzie |
| Rasa | Tarianie |
| Przeciętna długość życia | 80 lat |
| Grywalny wiek postaci | 15-75 lat |
| Cechy rasowe | Brak |
| Przeciętne atrybuty | Przeciętne |
| Występowanie | Plaskowyż Tarjanów |
Wygląd
Tarianie są specyficzną rasą ludzi. Od Aranian, czy Mahińczyków są sporo niżsi. Mężczyźni zwykle nie mierzą więcej niż 175 cm wzrostu. 180 cm stanowi niezwykłą rzadkość i mężczyźni o takim wzroście są uznawani za wielkoludów. Kobiety średnio mają jakieś 157 cm. Wszyscy posiadają charakterystyczny „pomarańczowy” odcień skóry, spowodowany klimatem. Ubierają się w skóry zwierząt. Nie muszą martwić się o zimno, ponieważ Wyżyna Alajska i Płaskowyż Tarjanów oferuje im bardzo ciepły klimat. Nie zabijają dla zabawy, a jedynie by pozyskać mięso. Skóry i futra przerabiają na ubiór, by niczego nie marnować. Są ludem niezwykle dzikim. Ich włosy najczęściej są brązowe, rude, lub czarne. Przedstawiciele tej rasy o włosach koloru blond praktycznie się nie zdarzają. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni noszą warkocze. Niewielu jest śmiałków, którzy ścinają włosy na krótko. Lubują się w tatuażach, którymi pokrywają ciało, najczęściej ręce i nogi. Włosy często zdobią piórami różnych ptaków, koralikami, a nawet małymi kamyczkami. Bardzo często malują twarze kolorowymi barwnikami w rytualne wzory. Ich oczy są raczej ciemne, brązowe, czarne, piwne, rzadziej ciemnozielone, czy złote. Kolor niebieski, szary i jasnozielony nie występuje. Nie chodzą wyprostowani jak elfy, czy Alarianie, są raczej lekko przygarbieni, ze względu na to, że to ich naturalna pozycja do polowania i ukrywania się. Polują dzidami i lukami. Nie znają miecza, ale używają długich noży i sztyletów. W ich ekwipunku nie ma również halabard, buzdyganów, czy kusz.
Pochodzenie
Tarianie i Alarianie, należą do jednej grupy ludzi, którzy wyewoluowali od Przodków. Tarianie osiedlili się jednak na Wyżynie Alejskiej i Płaskowyżu Tarjanów Z czasem skóra Tarian zaczęła zmieniać kolor z jasnego, na coraz ciemniejszy. Jako, że kimat temu sprzyjał ich skóra przybrała odcień ciemnego, śniadego, a w końcu pomarańczowego. Melanina wydzielana przez skórę dobrze chroniła ją przed słońcem. Przodkowie, z których wyewoluowały wszystkie ludzkie rasy zmienili się nie do poznania. Śniadoskórzy, lub pomarańczowoskórzy, jak sami siebie nazywają krzyżowali się ze sobą, aż w końcu przybrali obecny wygląd. Zajęli oni Wyżynę Alajską i Płaskowyż Tarjanów i postanowili tam zostać.
Kultura
Tarianie są cywilizacją dziką. Jedyny wyjątek stanowią ci, którzy zamieszkują stolicę Alanirę.W głównej mierze jednak żyją w plemionach na Wyżynie Alajskiej i Płaskowyżu Tarjanów. Budują niewielkie wioski z niskimi, drewnianymi domami. Te mniej zaawansowane odłamki mieszkają w namiotach zrobionych ze skór. Nie są ludem koczowniczym jakby się mogło wydawać. Jeśli gdzieś zamieszkają zostają tam na stałę. Swoich wiosek nie odgradzają palisadami, są one otwarte, czasem jedynie otaczają się „murem” z gałęzi. Hodują kozy, świnie, czy owce, rzadziej krowy. Ich głównym pożywieniem są jednak dzikie zwierzęta, na które polują. Ich kultura jest dość prosta, wierzą w Matkę Naturę, nie jak Alarianie w Najwyższego. Ze względu na to gdzie się osiedlili nie dotarła do nich zaawansowana cywilizacja. Są ludem prostym i wyznają proste zasady. Chcą przeżyć i przekazać dalej swoje dziedzictwo. Są doskonałymi łowcami, bardzo dobrze władają włócznią i sprawnie zastawiają pułapki na zwierzynę. Znają metal, dlatego groty ich strzał nie są, jak kiedyś wyrabiane z kamienia. Choć obróbka tego materiału dotarła do nich stosunkowo niedawno. Nie noszą zbroi, nie znają jej. Alanirę zamieszkują głównie oni sami, niewielu jest przyjezdnych. W stolicy żyje się nieco inaczej niż w plemionach. Domy są tutaj zazwyczaj piętrowe, ale nadal budowane z drewna. Ich władca nie jest nazywany królem, a wodzem i zamieszkuje drewniany dwór w północnej części miasta. Potrafią rzeźbić w drewnie, dlatego ich stolica nie jest tak prosta jakby mogło się wydawać. Budynki są zdobione drewnianymi rzeźbami, ale nie malowane. Tarianie zabezpieczają je woskiem. Nawet w stolicy ludzie ubierają się prosto, nadal najczęściej w skóry zwierząt. Tylko najbogatsi noszą stroje z tkanin. Domostwa są proste i funkcjonalne.
Odżywianie
Tarianie jedzą praktycznie wszystko, oprócz padliny. Ich kuchnia jest jednak dość prosta, żywią się zarówno roślinami, jak i mięsem. Choć głównym składnikiem ich pożywienia jest właśnie mięso, zarówno zwierząt hodowlanych jak i dzikich. Uprawiają kukurydzę, a placki kukurydziane stanowią dużą część ich diety. Mięso potrafią suszyć, tak by nadawało się do spożycia w późniejszym okresie. Suszą również owoce, które stanowią urozmaicenie w ich diecie. (Więcej na temat jedzenia znajdziesz w artykule: Kuchnia Alarańska)
Rozmnażanie
Tarianie mogą rozmnażać się z wieloma rasami, a także między sobą, dokładnie na tej samej zasadzie co Alarianie. Z listą krzyżówek ludzi można zapoznać się tutaj: Alarianie#Rozmnażanie
Śmierć
Tarianie, tak samo jak Alarianie umierają ze starości, jeśli cieszą się dobrym zdrowiem dożywają nawet dziewięćdziesiątki, ale przeciętna długość życia Tarianina jest nieco krótsza niż Alarianina, czy Mahończyka i jest to jakieś 65-75 lat, w zależności od tego jak wyglądało życie danego człowieka. Tarianie żyją w trudnych warunkach, w dzikich plemionach i są podatni na wiele chorób, dlatego umierają zazwyczaj wcześniej. Oczywiście są przypadki dożywania nawet dziewięćdziesięciu pięciu lat przez Tarianina, ale jest to niezwykła rzadkość. Poza tym ze względu na niski wzrost porody u Tarianek bywają bardzo trudne i kobiety często umierają powijając dzieci. Jest to związane z dość wąską miednicą. Tarianie nie grzebią swoich zmarłych w ziemi, a palą na stosach, tak by prochy rozwiał wiatr. Wierzą bowiem, że tylko w ten sposób ich dusza będzie po śmierci wolna i trafi do Matki Natury. Nie mają żadnego kolory żałoby, na pogrzeby ubierają się jednak w futra zabitych drapieżników, takich jak tygrysy, niedźwiedzie, czy wilki.
Cechy rasowe
Brak.
