Leonidzi
| Leonidzi | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Zmiennokształtni |
| Rasa | Leonidzi |
| Przeciętna długość życia | 100 lat |
| Grywalny wiek postaci | 15 - 90 lat |
| Cechy rasowe | Mowa zwierząt
Przemiana Kamuflaż |
| Przeciętne atrybuty | "Raczej silne"
"Precyzyjne" "Zręczne" "Bardzo szybkie" "Wyostrzony węch i wzrok" "Słaby zmysł magiczny" "Pojętne" "Inteligentne" "Ładne" |
| Występowanie | |
Wygląd
Teraz Leonidzi są bardzo różnej maści, poczynając od jasnego brązu, nawet na bieli kończąc. Czarny to prawdziwa rzadkość, jednak zdarza się. Ich postura w większości jest połączeniem humanoidalnego, dość umięśnionego ciała z głową lwa. Oczy zazwyczaj mają żółte lub nawet złotawe, świecące w ciemności, a dostojna grzywa przybiera barwę sierści pokrywającej całe ciało leonida. Gdyby nie właśnie ona, mógłby on zostać mylnie nazwany kotołakiem, być może obdarzonym nieco większą tężyzną fizyczną. Leonidzi posiadają naturalną broń w postaci dość długich i ostrych kłów, jak i pazurów u łap, lecz przeciwstawny kciuk pozwala im dobyć także każdego innego oręża, chociaż mimo wszystko nie robią tego często. Jako naturalni drapieżcy posiadają wyostrzone zmysły doskonale służące polowaniom, choć z nich również nie muszą zanadto korzystać. Jako żyjące w zgodzie z Naturą stworzenia, otrzymują od niej wszystko, czego im trzeba, właściwie nie wysilając się przy tym. Kiedyś leonidzi bardziej przypominali lwy, teraz jest nieco inaczej. Posiadają oni bowiem zdolność przemian, mogą zmienić się w hybrydę lub człowieka, choć to ostatnie jest bardzo rzadkie, to przemiana w hybrydę stała się obecnie niezwykle powszechna. Leonidzi w formie wielkich ludzi z lwimi głowami zaczynają wyginać. Ich rasa zmienia się i obecnie bardzo zaczęła przypominać zmiennokształtnych.
Pochodzenie
Dużym szczęściem można byłoby nazwać napotkanie przedstawiciela tej rasy poza gęstwinami Pustynią Nanher, Wielką Pustynią Słońca i Lwim Wąwozem, gdzie i tak pozostała ich zaledwie garstka, porównując do dawnej świetności. Większość samotnych leonidów nigdzie nie pozostaje na dłużej, nie posiadają domów, bo zwyczajnie ich nie potrzebuje. Są zmiennokształtnymi, chociaż blisko im do dzieci natury ogarniętych opieką przyrody, którym za łóżko może posłużyć każde drzewo. Mówi się, że rasa ta miała początek na piaskach Pustyni Nanher, gdzie Leonidzi swego czasu górowali nad innymi zwierzętami, nie mając sobie równych drapieżników. Każdy wzdrygał się na myśl o Wściekłych Lwach Pustyni, przed których gniewem nie można było się ukryć, ani uciec. Teraz mało kto z osobników tej rasy pamięta choć legendę o swoich przodkach, sami leonidzi zresztą stali się niezbyt podobni, do tych z legend. Wiadome jest jednak, że czarna sierść wyróżnia jednostki pochodzące w dość prostej linii od dawnych przodków, z których niemal każdy wtedy posiadał futro tego mrocznego koloru.
Kultura
Muszą uważać na kłusowników i inne niebezpieczeństwa, dlatego duża część leonidów się przemieszcza. To właśnie lekko przytłumiło ich kiedyś dominującą cechę, dostojność. Są w mniejszości, cały czas zmuszani do ucieczki. Rozjuszeni, czy zwyczajnie zdenerwowani, leonidzi potrafią być porywczy i nieprzewidywalni, jednak rzadko dochodzi do takich sytuacji, ponieważ są zawsze czujni i trudno ich zaskoczyć. Poza tym ci, którzy postanowili nie uciekać osiedlili się na pustyniach, na Pustyni Nanher i Wielkiej Pustyni Słońca, a także w Lwim Wąwozie. Tam mają swoje wioski. Domy budują na planie koła, najczęściej z gliny i pokrywają strzechą. Osiedlają się niedaleko oaz, lub przy skąpych rzekach, które przecinają pustynię. Tworzą dość zwarte społeczności hierarchiczne. Mają swoich wodzów i wojowników, z czego ci ostatni są bardzo poważani w wioskach. Leonid może posiadać więcej niż jedną żonę, natomiast leonidka może mieć tylko jednego męża. Posiadanie kilku żon nie jest u nich niczym niezwykłym, leonidki nauczyły się żyć w poliamorycznych związkach.
Odżywianie
Leonidzi odżywiają się mięsem upolowanej zwierzyny. Jedzą węże, pustynne lisy, surykatki, ale także większe zwierzęta, jak kapibary. Nie polują na konie i koniowatych. Ponieważ ich ras przez wieki bardzo się zmieniła i teraz w dużej mierze przypomina ludzi zmieniła się także dieta. Bardzo często jedzą placki z różnych rodzajów mąki, pszennej, kukurydzianej, czy żytniej. Poza tym są w stanie spożywać owoce w dużych ilościach. Mogą jeść także gotowane warzywa, sery, mleko, czy jajka. Ich pustynna dieta jest dość uboga, ale mimo to leonidzi nadal utrzymują sprawność fizyczną.
Rozmnażanie
Leonidzi rozmnażają się płciowo, ale mogą posiadać potomstwo jedynie ze sobą. Mogą uprawiać seks z innymi rasami, ale nie są w stanie się z nimi rozmnażać. Leonidka rodzi zazwyczaj jedno, lub dwa kocięta. Bliźniaki w społecznościach tych kotów nie są niczym niezwykłym. Trojaczki zdarzają się rzadko, ale nie są one niemożliwe. Ciąża u leonidki trwa około dziewięciu miesięcy. Jednak poród w ósmym miesiącu nie jest niczym niezwykłym i kocięta z takich miotów w większości przypadków są w stanie samodzielnie funkcjonować.
Śmierć
Leonidzi umierają ze starości, lub od odniesionych ran. Po śmierci ich ciała palone są na stosach, a prochy rozrzucane są przez wiatr. Leonidzi nie mają cmentarzy, wierzą, że prochy powinny zostać oddane Matce Naturze, dzięki temu dusza zmarłego zazna spokoju. Po pogrzebie leonidzi urządzają uczty na których tańczy się specjalny taniec, który ma na celu pożegnanie zmarłego. Kolorem żałoby u leonidów jest biały. Jednak białe stroje nosi się tylko w dniu pogrzebu, później leonidzi wracają do normalnego życia.
Cechy rasowe
- Kamuflaż
- Wykorzystując otoczenie lub cień, mogą zniknąć z pola widzenia wroga.
- Przemiana
- Leonidzi potrafią zmieniać swoją postać, głównie z formy lwiej w hybrydową. Jednak jednostki są w stanie przemieniać się także w człowieka.
- Mowa zwierząt
- Potrafią porozumiewać się z innymi zwierzętami, wymieniając z nimi myśli lub obrazy, w zależności od inteligencji zwierzęcia.
