Grab Mangrowy
| Grab Mangrowy | |
|---|---|
|
| |
| Rodzaj | Drzewo |
| Występowanie | Szare Bagna |
| Rzadkość | Rzadkie |
Spis treści
Wygląd
Graby mangrowe to niewielkie drzewa osiągające średnio dwa do trzech sążni wysokości, o bardzo charakterystycznym piętrowym pokroju korony i długich korzeniach, które wyrastają ponad taflę wody, przypominających trochę odnóża pająka. Mają ciemnoszarą korę poznaczoną charakterystycznymi jaśniejszymi żyłkowaniami. Liście o typowym dla grabów jajowatym kształcie z wyraźnym żyłkowaniem zaraz po rozwinięciu mają jasnozielony kolor i ciemnieją w miarę dojrzewania. Kwiaty męskie grabu mangrowego w przeciwieństwie do odmiany pospolitej rosną ku górze i mają bardzo intensywny różowy kolor. Kwiaty żeńskie pozostają niepozorne. Podczas pełnego kwitnienia w powietrze uwalniane są duże ilości pyłku, który połyskuje nawet w słabym świetle jak brokat.
Właściwości
Szczególnie cennymi materiałami pozyskiwanymi z grabów mangrowych są ich kwiaty oraz pyłek, które wykorzystuje się do poprawy płodności i wzrostu – zarówno roślin jak zwierząt. Pola regularnie podlewane wodą z pyłkiem mogą zacząć przynosić plony dwa razy częściej, a z kwiatów gotuje się specjalny syrop leczący bezpłodność u ras rozumnych. Młode rośliny oraz zwierzęta spożywające pyłek grabu mangrowego mogą szybciej osiągnąć dojrzałość, należy jednak pamiętać o odpowiedniej dodatkowej suplementacji, której brak może doprowadzić do szerokiej gamy skutków ubocznych ogólnie związanych z niedożywieniem i brakiem budulca. Długa ekspozycja na dorosłych osobników na działanie pyłku może doprowadzić do zmian zwyrodnieniowych stawów oraz kości, przez co wszelkie terapie z jego wykorzystywaniem muszą być przeprowadzane pod okiem doświadczonego fachowca i nie dłużej niż jest to absolutnie konieczne. Niewielkie ilości samych płatków grabu mangrowego wykorzystywane są w produkcji eliksirów stymulujących różnego rodzaju jako katalizator.
Drewno z tych drzew oraz liście nie mają żadnych wyjątkowych właściwości w stosunku do normalnych grabów.
Występowanie
Graby mangrowe występują na terenach podmokłych ze słoną wodą, przez co najczęściej można je spotkać na terenie Szarych Bagien, występują jednak nielicznie na terenie innych tego typu terenów na obszarze całej Alaranii. Ich hodowla jest możliwa, lecz graby poza ich naturalnym stanowiskiem nie kwitną i rosną o połowę mniejsze niż w dziczy.
Informacje dodatkowe
Grab mangrowy bywa również nazywany grabem karłowatym morskim i grabikiem różowym; po elficku Arpisosa.
Prowadzono liczne badania mające na celu stworzenie idealnego środowiska do hodowli grabów mangrowych w warunkach ogrodowych, do tej pory jednak wszystkie próby zakończyły się fiaskiem. Pewne teorie głoszą, że istotną zmienną, niemożliwą do odtworzenia, są pływy morskie zasilające wody słonych bagien. Inni badacze postulują o istnieniu jeszcze nie odkrytych gatunków współistniejących, które zapewniają grabom witalność.
Jedynymi do tej pory odkrytymi istotami niewrażliwymi na działanie pyłku grabów są smoki - prawdopodobnie przez ich dużą masę, za dużą, by możliwe było zapewnienie im odpowiedniej ilości stymulantu.
