Nenufar Lodowcowy
Nenufar Lodowcowy | |
---|---|
Rodzaj | Kwiat |
Występowanie | Klimat bardzo zimny, zimny i umiarkowany |
Rzadkość | Pospolite (w chłodnych klimatach) |
Spis treści
Wygląd
Nenufar Lodowcowy to roślina o dużych kwiatach, występujących w trzech kolorach: bladoróżowym, jasno fioletowym i białym. Kwiatostany przypominają tradycyjne lotosy, jednak ich płatki są większe i mniej delikatne. Płatki otaczają centralną część kwiatu okręgami, od trzech, do nawet sześciu i nie ma reguły, kiedy płatków jest więcej, a kiedy mniej. Nasiona rośliny, w postaci dużych twardych kul, ukorzeniają się w dnach zbiorników słodkowodnych. Zagnieżdżenie się w piasku, czy mule następuje błyskawicznie, jednak ukorzenianie może trwać od jednego, do nawet kilku tygodni. Kiedy roślina jest wystarczająco dobrze wczepiona w podłoże wypuszcza od jednej do pięciu łodyg, z których w przyszłości uformują się kwiaty i liście. Łodygi potrafią dorastać nawet do dziesięciu metrów, pnąc się w stronę tafli wody. Miękka część już w początkowej fazie wzrostu otacza się, czymś w rodzaju twardej kory, a później gąbczastej, zielonej otoczki, która chroni roślinę przed zimnem. Dotarłszy do powierzchni, lub pierwszej przeszkody, którą jest lód, wewnętrzna łodyga zmniejsza się na rzecz "kory", która tworzy coś w rodzaju szpikulca, powoli przebijającego się przez, nawet najgrubszy, lód. Kiedy lodowa tafla pęka łodyga wydostaje się na zewnątrz i zaczyna rozwijać liście, które wydzielają ciepło, rozpuszczając zmarzlinę wokół siebie, na tyle, by liście mogły położyć się na wodzie. Później rozwija się kwiat, który nie dość, że wydziela ciepło, to emituje specyficzny, srebrzysty blask. Lilii Lodowcowej nie straszne nawet siarczyste mrozy. Roślina dostosowuje się do temperatury otoczenia, podnosząc swoją, w miarę potrzeby. Ciepło pobiera bezpośrednio z gleby, dzięki temu, że jej korzenie sięgają bardzo głęboko. Przy ukorzenianiu, roślina "szuka" żył magicznych, dopiero, kiedy korzenie odnajdą odpowiednio silną emanację nasiona zaczynają wypuszczać łodygi. To dzięki nasyceniu magicznemu liście i kwiaty utrzymują się przy życiu nawet podczas mrozów. Liście rośliny są grube i twarde, od spodu pokryte cienką warstwą, tej samej "gąbki", która otacza łodygę. Kładą się na rozpuszczonej wodzie, przybierając kształt półokręgu. W klimacie umiarkowanym liści jest zazwyczaj więcej, rosną jednak mniejsze. Tam gdzie temperatury są dużo niższe liście rozwijają się do bardzo dużych, by stworzyć kwiatostanom więcej miejsca. W mrozie ich kolor waha się od jasnozielonego do nawet szarego, czy srebrzystego, w cieplejszych miejscach liście są zazwyczaj soczyście zielone. Nasycenie kolorystyczne barwnych kwiatów, to jest fioletowych i różowych, jest zawsze takie samo.
Właściwości
Nenufary Lodowcowe mają niezwykle twarde łodyg, dlatego ścięcie kwiatów jest niezwykle trudne, nie mówiąc już o liściach. Nie zrywa się więc całych kwiatostanów, a jedynie "okrada" z płatków. Zerwane płatki zachowują świeżość do kilku dni, a im zimniej wokoło tym dłużej pozostają w niezmienionym stanie. Płatki zasypuje się cukrem i odstawia w cieplejsze miejsce na dzień lub dwa, by później przygotować z nich niezwykle słodką konfiturę. Ma ona szereg właściwości leczniczych i rozgrzewających. Pomaga zwalczać kaszel i choroby płuc. Płatki - w tej zmienionej już formie - zachowują swoje nasycenie magiczne i wspomagają leczenie zapaleń górnych dróg oddechowych. Rozgrzewające właściwości przetworzonego kwiatu stosuje się u osób starszych, ponieważ roślina przyspiesza krążenie krwi. Z płatków tworzy się także syrop i proszek, który można dosypywać do herbaty. Im wyższe stężenie płatków tym silniejsze właściwości lecznicze. Udowodniono, że konfitura podawana cztery razy dziennie, przez kilka miesięcy, leczy nawet suchoty. Niestety im dalej od zimnego klimatu, tym wszelkie leki z nenufara lodowcowego, stają się droższe. Liście tego lotosu odkrawa się od łodygi i przerabia na gorzki syrop, ten zaś stosuje się na problemy gastryczne. Gąbka ze spodniej części liści, może zostać ściągnięta, a po wysuszeniu i sproszkowaniu zachowuje swoje właściwości przez wiele lat, a co najważniejsze, specyfik można przewozić, bez specjalnych zabezpieczeń. Proszek dodaje się do kąpieli, lecz służy on wyłącznie kobietą, ponieważ leczy infekcje intymne, pomaga przejść przez połóg, uwalnia też substancje, które uśmierzają dolegliwości po poronieniach. Naukowcy, zajmujący się jednocześnie magią, twierdzą, że roślina podczepia się pod żyły magiczne dziedziny życia, stąd jej właściwości lecznicze.
Występowanie
Roślina występuje w klimacie umiarkowanym, choć niezbyt często, a także w klimatach zimnych i lodowcowych, gdzie czuje się najlepiej. Nenufar Lodowcowy jest jedną z nielicznych roślin, które występują na zamarzniętych wodach i w siarczystych mrozach. Im zimniej, tym roślina rozwija się lepiej. Rozsiewa się poprzez zwierzęta takie jak wydry, czy bobry, które zjadają gniazda nasienne, trawią jednak tylko nieliczne substancje, wydalając twarde, kuliste nasiona, które opadają na dno i tam się zagnieżdżają. Brzegi zimnych jezior północy potrafią być zasiedlone przez pola lilii lodowcowej.
Informacje dodatkowe
Dla rybaków, którzy łowią ryby w przeręblach, nenufary lodowcowe są niezwykle pomocne, wyznaczają one miejsca, które nadają się na łowiska, gdyż tafla wokół rośliny pomaga zrobić odpowiednio dużo miejsca do połowu. A zrobienie dziur w lodzie staje się łatwiejsze.
Nenufary Lodowcowe kwitną przez cały rok, kwiat rozwijają się, a sam kwiatostan nadaje się do zerwania płatków przez około trzy miesiące, potem płatki opadają i tworzy się gniazdo nasienne, nadające się do zjedzenia przez zwierzęta. w zimnych klimatach północy roślina ta występuje pospolicie, a jej właściwości wykorzystuje się przez cały rok. Im bliżej środka Alaranii, tym rzadziej można spotkać ten lotos. Jeśli jednak gdzieś się zadomowi, można korzystać z jego darów przez cały czas. Nenufar żyje nie tylko w stojącej, ale też płynącej wodzie, pod warunkiem, że rzeka, jest wystarczająco zimna i głęboka, roślina nie jest w stanie zagnieździć się na brzegach, a jedynie w miejscach pomiędzy brzegiem, a nurtem, gdzie wody są najspokojniejsze.
Lilię Lodowcową można z powodzeniem hodować, lecz tylko w klimatach zimnych i umiarkowanych trzeba jednak pilnować rozrostu. Zbyt duże zagęszczenie powoduje dziczenie rośliny, kwiatostany stają się małe, a płatki słabo nasycają się magią. Trzeba też pamiętać, by zbiornik do hodowli był wystarczająco głęboki. Głębsze miejsca, w spokojnej wodzie, powodują, że roślinie łatwiej jest dotrzeć do silnych żył magicznych.
Na południu kontynentu kupienie konfitury z płatków tego lotosu graniczy z cudem. Przewiezienie jej z północy jest możliwe wyłącznie przy regularnym stosowaniu zaklęć magicznych, lub w zaklętych pojemnikach. Proszek z gąbki jest natomiast dostępny na całym świecie.