Wierzba Wisteriowa
Wierzba Wisteriowa | |
---|---|
Rodzaj | Drzewo |
Występowanie | Lasy i góry klimatu umiarkowanego |
Rzadkość | Rzadkie |
Spis treści
Wygląd
Drzewo dorastające do 15 sążni wysokości, o rozłożystej koronie z długimi, zwisającymi pędami. Pień prosty, pokryty ciemną, pobrużdżoną korą. Pędy dorastające do 7 sążni długości, cienkie, giętki, białe bądź szare. Ulistowienie skąpe, liście długości palca, cienkie, wrzecionowate, o gładkich brzegach, w barwie szare-szarozielone. Liście zrzucane przed kwitnieniem. Niezwykle spektakularne kwiatostany sięgające nawet jednego łokcia długości. Kwiaty motylkowe, średnicy połowy palca, w kolorze jasnofioletowym, białym bądź różowym, rzadko błękitnym, o wyraźnym, kwiatowym, lekkim zapachu. Owoce w postaci skórzastych strąków, lancetowate.
Właściwości
Kwiaty wierzby wisteriowej wykorzystywane są przede wszystkim do pielęgnacji skóry… opierzonej. Nie mają żadnego wpływu na włosy, ale za to doskonale wspomagają porost piór, wzmacniają je, nadają połysku, poprawiają ubarwienie, odżywiają również samą skórę. Można je stosować jako składników kosmetyków - mgiełki, maści, maski, mydła. Jak nietrudno się domyślić, są szczególnie cenione przez niebian, fellarian, harpie, ale również wampiry zmieniające się w kruki. Poza tym niektórzy właściciele papug stosują je na swoich pupilach, dodając susz do ich kąpieli wodnych lub piaskowych. Poza tym kwiaty wierzby mają piękny zapach, przez co stosowane są w wyrobach perfumiarskich i kosmetykach dla wszystkich pozostałych ras jako dodatek zapachowy, bez szczególnych właściwości leczniczych. Drewno wierzby ma bardzo jasny kolor z lekkim fioletowym odcieniem, jest więc cenionym surowcem stosowanym do wyrobu mebli.
Występowanie
Wierzba rośnie na brzegach całorocznych zbiorników wodnych, w miejscach osłoniętych od wiatru - najczęściej w lasach i kotlinach.
Informacje dodatkowe
Wierzba wisteriowa wyjątkowo wcześnie wypuszcza liście - z reguły z początkiem roku, gdy jeszcze wszędzie zalega śnieg. Przez to bywa nazywana również wierzbą śnieżną albo wierzbą pierwiosną.
Kolejną ciekawostką jest to, że drzewo traci całkowicie liście wiosną, gdy rozpoczyna się okres kwitnienia, trwając nieprzerwanie aż do jesieni.