Carlloletki
| Carlloletki | |
|---|---|
|
| |
| Rodzaj | Owoc |
| Występowanie | Stepy |
| Rzadkość | Pospolita |
Spis treści
Wygląd
Jest to owoc kulisty, a z zagłębienia na szczycie wyrasta szypułka. Miąższ jest sztywny, chrupki i pełny przezroczystego soku. Skórka carlloletkii jest gładka i cienka, ściśle przylegająca do miąższu, dająca się obierać lub polerować. Kolor natomiast występuje w jasnych odcieniach fioletu, od bladego fiołkowego po głęboką lawendę, mogą jednak występować przebarwienia wpadające w róż. Dzieje się tak, gdy owoc nie jest jeszcze w pełni dojarzyały. Tuż po zerwaniu owoc zaczyna mięknąć i marszczyć się, zmieniając kolor skórki z jasnego na ciemny fiolet. Staje się także bardziej kwaskowaty w smaku. Po pokrojeniu lub obraniu miąższ carlloletkii utlenia się na powierzchni, przybierając ciemnofioletowy kolor.
Właściwości
Carlloletkii to owoce tajemniczego drzewa Carllolet. Wykorzystywane są w celach cukierniczych, a na pokosztowanie ich subtelnej słodyczy mogą pozwolić sobie tylko członkowie rodziny królewskiej i nadworna arystokracja. Carlloletki są przysmakiem dodawanym do ciast oraz placków, tworzy się z nich także dżemy i konfitury. Ich delikatny smak świetnie komponuje z daniami mięsnymi. Największą popularnością jednak cieszy się sok, któremu przypisywane są właściwości odmładzające. Tak naprawdę jednak carlloletkii po za pięknym zapachem i ujmującym smakiem nie posiadają żadnych innych właściwości. Są towarem luksusowym, znajdującym swoje miejsce także w folklorze. Owoc ten wynoszony do rangi mitycznego występuje w wielu miejscowych legendach i baśniach. Między innymi dlatego oraz przez dużą trudność w odnalezieniu drzewa Carllolet, jego owocom przypisywanych jest wiele nieprawdziwych zalet. Wiele rodzin szlacheckich posiada symbol drzewa Carllolet obrodzonego owocami w swoich rodowych herbach.
Występowanie
Drzewa Carllolet spotkać można jedynie w Lesie Driad. We wzroście znacznie korzystniejszy od promieni słońca jest dla nich blask księżyca. Dlatego lubują wyrastać w miejscach blisko strumieni lub jezior, aby łapać jak najwięcej odbić łuny księżycowej.
Informacje dodatkowe
Mieszkańcy Valladonu znają baśń o pięknej dziewicy, która zgubiła się w Lesie Driad. Błąkała się między drzewami, aż nie zatrzymała się nad rwącym potokiem. Tam odnalazła drzewo Carllolet. Zwiedzona głodem zerwała owco, a tuż po chwili, za nią rozległo się parskanie. Na spotkanie wyszedł jej jednorożec. Dziewczyna była niewinna i miała dobre serce, a jednorożec uraczony jej ujmującą gracją pozwolił się jej dotknąć. Zaprowadził ją na skraj lasu, skąd dziewczyna była w stanie wrócić do domu. W podzięce nakarmiła jednorożca owocem, którego sama odmówiła sobie mimo głodu. Dziewczyna wróciła do wioski, jak się jednak okazało pod jej nieobecność mieszkańcy ugościli młodego szlachcica wracającego z polowania. Kiedy młodzieniec dojrzał niewiastę w momencie się w niej zakochał. Zabrał ją ze sobą na dwór i uczynił z niej swoją żonę. Przed wyjazdem jednak dziewczyna opowiedziała o tym co spotkało ją w lesie. Zaledwie następnego dnia wszystkie kobiety z wioski, młode jak i stare, ruszył na poszukiwania magicznych carlloletek oraz uczynnego jednorożca z nadzieją na odnalezienie miłości swego życia. Dzięki tej legendzie owoc stał się symbolem szczęścia i prawdziwej miłości.
