Purchawczak Gwiaździsty
| Purchawczak Gwiaździsty | |
|---|---|
|
| |
| Rodzaj | Grzyb |
| Występowanie | Klimat umiarowany |
| Rzadkość | Powszechne |
Spis treści
Wygląd
Grzyb ten przyciąga wzrok zarówno swą barwą, jak i kształtem. Krwista czerwień usiana nieregularnymi, żółtawymi guzkami przywodzi na myśl muchomora, zaś duże wypustki pełne zarodników, najczęściej w liczbie pięciu, układają się niczym ramiona morskiej rozgwiazdy. Jego średniej wielkości owocniki rosną najczęściej w niewielkiej ilości, w pewnej odległości od siebie, choć w sprzyjającym środowisku mogą znacznie zwiększyć swoją liczebność i gabaryty. Na grafice przedstawiono purchawczaka na pająku - arlekinie purchawczaku, z którym grzyb żyje w symbiozie.
Właściwości
Opinie na temat właściwości tego grzyba są niezwykle skrajne. Jedni uważają go za niegroźny naturalny twór, inni zaś za coś, od czego powinno trzymać się z daleka. Poza prozaicznym sposobem dodatkowego odżywiania się, poprzez wydzielanie wabiącego owady, klejącego śluzu, który rozpuszcza ich ciała, zapewniając grzybowi składniki odżywcze, purchawczaki potrafią niejako przejąc kontrolę nad innymi stworzeniami. Powszechnie znana jest ich symbioza z pająkami z gatunku arlekinów oraz pasożytnictwo na Fungach Leśnych. Grzyb poza walorami estetycznymi, wydaje się nie posiadać zastosowania kulinarnego, ani medycznego
Występowanie
Purchawczaki rosną głównie w lasach i łąkach, można je spotkać zarówno w Szepczącym Lesie, jak i Mrocznej Puszczy, a także w mniejszej ilości w Borach Sariańskich, czyli w lasach klimatu umiarkowanego.
Informacje dodatkowe
Możliwość purchawczaka do zaszczepienia swej grzybni w Fungach Leśnych wystarczy ciemnemu ludowi do tworzenia przerażających teorii na temat rzekomej inteligencji tego grzyba i jego możliwości "opętywania" ludzi, elfów, czy innych większych istot. Teorie te, uważane przez większość naukowców za bzdurne wymysły, są często torpedowane za pomocą znakomitej pracy Imazza z Kryształowego Królestwa, elfiego uczonego, znawcy grzybów, który spisał obszerną księgę na temat tego gatunku, udowodniając, na podstawie swych wieloletnich doświadczeń, że gatunek ten jest w pełni niegroźny.
