Krwawy Kasztan: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | {{Specyfikacja roslin | Krwawy Kasztan | Drzewo| [[Szepczący Las]], [[Równiny Theryjskie]] | Powszechne | + | {{Specyfikacja roslin | Krwawy Kasztan | Drzewo|[[Szepczący Las]], [[Równiny Theryjskie|Theria]]| Powszechne |
| | | | ||
[[File: Roslina_krwawy_kasztan.jpg]] | [[File: Roslina_krwawy_kasztan.jpg]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:37, 14 lip 2020
| Krwawy Kasztan | |
|---|---|
|
| |
| Rodzaj | Drzewo |
| Występowanie | Szepczący Las, Theria |
| Rzadkość | Powszechne |
Spis treści
Wygląd
Castanea sanguinis - wedle uczonych theryjskich najcudniejsze drzewo świata - prawdopodobnie wywodzi się z bardziej znanego gatunku, jakim jest kasztan jadalny, a co do jego pochodzenia istnieją dwie równorzędne hipotezy. Pierwsza mówi o koewolucji z przodkami aterragisa - zimnokrwistego krewniaka jednorożców. Ów dziwaczny koń zasmakował w padlinie tudzież zdobyczy innych drapieżców, więc kasztany wykształciły przypominające nieregularnie poszarpane połcie mięsa liście oraz owoce o wyglądzie zbitych mięśni lub skrzepów krwi o adekwatnym kolorze - stąd zapewne gminna nazwa tej rośliny - krwawy kasztan. Druga zaś teoria przypuszcza jakoby to dziwne drzewo powstało w wyniku zanurzenia kasztana jadalnego we krwi przedstawiciela jednej z pierwszych starożytnych linii wampirów, a potem wystawionego na działanie promieni słonecznych i posadzonego na polu bitwy, gdzie żerowały aterragisy. Według tej wersji, czerwonawą barwę liści, pędów i większości konarów drzewo zawdzięczałoby magicznemu pierwiastkowi wampirzej krwi, natomiast reszta dokonała się naturalnie. Krwawe kasztany osiągają wysokość od ok. 3 do niecałych czterech sążni (~5 m - ~7 m). Wielkość korony zaś uplasowała to drzewo w okolicach klonu palmowego czy bzu czarnego, aniżeli kasztana jadalnego. Część kasztanów krwawych, zwłaszcza rosnące w jaskiniach, wykształciły przestrzenie, w których żyją symbionty, wytwarzające bladoczerwoną bądź różowawą poświatę, która przypomina cieknącą krew.
Właściwości
Nasiona krwawego kasztana są nazywane tak samo, jak roślina, na której dojrzały. Służą do wyrobu mąki, z której następnie wypieka się wyśmienity chleb, w smaku podobny do orkiszowego. Wytwarza się także z nich klej zdolny połączyć ze sobą dwa dowolne materiały, a przy tym niesamowicie wytrzymały. Najlepszy klajster produkuje się z niedojrzałych kasztanów, tzw. bladych. Dojrzałe są również powszechnym w Therii zamiennikiem kartofli, kasz czy ryżu do głównego dania obiadu.
Z całkowicie wybarwionych liści krwawego kasztana uzyskuje się wyciąg, będący silnym barwnikiem. Jest to dość droga inwestycja, a ceny tak wybarwionych tkanin znajdują się na tym samym pułapie, co purpura czy też sepia, a ciut niżej od szafranu. Wyciąg ten, zwany krwią dziewicy znajduje zastosowanie w alchemii oraz kosmetyce - jako składnik pomad.
Kwiaty wydzielają silną woń piżma z niewielkimi akcentami kasztana w tle. Nic więc dziwnego, iż znalazły zastosowanie w manufakturach perfumeryjnych oraz u alchemików specjalizujących się w produkcji pachnideł. Krwawy kasztan jest również rośliną silnie miododajną, miód uzyskany przez pszczoły charakteryzuje się lekkim piżmowym zapachem i kolorem tętniczej krwi, co dało mu nazwę krwistego. Drewno tego drzewa jest niezwykle trwałe, a jednocześnie podatne na obróbkę stolarską, gdy świeżo ścięte. Posiada naturalnie kolor od jasnego łososia do zakrzepłej krwi, a wzorem słojów przypomina mahoń. Stąd handlowe określenie, którym kupcy zwykle nazywają to drewno - krwawy bądź karmazynowy mahoń. Z reguły wyrabia się z niego meble kolonialne oraz rękojeści egzotycznej broni, a także elementy okrętów wojennych takie, jak np. ster czy statecznik
Występowanie
Krwawy kasztan rośnie dziko na terenach Równin Theryjskich, zahaczając nieco o Szepczący Las. Jako że nasiona są pokarmem trąbowców, wielbłądów i -o dziwo- aterragisów, wszędzie, gdzie mogą przeżyć te zwierzęta bądź ich krewniacy, drzewo ma warunki do wzrostu i rozwoju. Może rosnąć w każdym klimacie poza wieczną zmarzliną i terenami pustynnymi z wyjątkiem oaz, w których traktowane jest jak inwazyjny szkodnik.
Informacje dodatkowe
Roślinę tę często maluje się na płótnach pochodzących z Monarchii Karnsteinów-Nasfiretów. Motyw ten stał się tak popularny, iż w księstwie zyskał miano symbolu kiczu - tuż obok żerującego na polu bitwy aterragisa czy popularnego gdzie indziej jelenia na rykowisku.
