Nowa Aeria: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | {{Specyfikacja państwa | Nowa Aeria | centrum Środkowej Alaranii, podnóże Gór Dasso | Mieszanina wielu ras, głównie [[Ludzie]] i Półelfy | Plutokracja | Miasto-Państwo| Herb = [[File: herb_nowa_aeria.png | + | {{Specyfikacja państwa | Nowa Aeria | centrum Środkowej Alaranii, podnóże Gór Dasso | Mieszanina wielu ras, głównie [[Ludzie]] i Półelfy | Plutokracja | Miasto-Państwo| Herb = [[File: herb_nowa_aeria.png ]] | Flaga = [[File: flaga_nowa_aeria.png ]] |
}} | }} | ||
Linia 29: | Linia 29: | ||
'''Miasta Sojusznicze''': brak. | '''Miasta Sojusznicze''': brak. | ||
+ | |||
+ | | Kuchnia = | ||
+ | Nowa Aeria to specyficzny kraj, który polega głównie na handlu i napływie towarów z zewnątrz, a jego mieszkańcy stanowią istną mieszankę kultur, przez co trudno jest mówić o daniach specyficznych dla tego rejonu. Widać tu przede wszystkim wpływ kuchni ekradońskiej, głównie w kwestii alkoholu, gdyż tu również pędzi się śliwowicę, lecz oprócz tego podobne destylaty robi się z wszelkich innych dostępnych owoców, również tych egzotycznych, które trafiają tu wraz z kupieckimi karawanami. Panierowane w mące i smażone mięsa przyprawiane są również tym, co akurat przyjedzie na wozach ciągnących w głąb kontynentu, w wyniku czego otrzymuje się bardzo ciekawą kompozycję smakową. Przykładów podobnych fuzji smaków można mnożyć bez liku - pieczone ptactwo typowe dla Rapsodii jest faszerowane warzywami z Meot, a trytoński sos z sardeli stanowi wzbogacenie prozaicznego sosu pieczeniowego. Można powiedzieć, że mieszkańcy Nowej Aerii przyjmują wszystkie przepisy, które do nich trafiają i przerabiają je tak, jak im to aktualnie pasuje. | ||
| Ciekawostki = | | Ciekawostki = | ||
1. Miasto utrzymuje się tylko i wyłącznie z handlu, który to jest sensem jego istnienia. To tutaj, na neutralnych ziemiach dokonuje się największych w całej Środkowej Alarani transakcji – zarówno tych legalnych jak i nielegalnych. Jeśli szukasz wyjątkowych, ekskluzywnych dóbr, to najpewniej znajdziesz je prędzej tutaj, niźli w jakimkolwiek innym miejscu. | 1. Miasto utrzymuje się tylko i wyłącznie z handlu, który to jest sensem jego istnienia. To tutaj, na neutralnych ziemiach dokonuje się największych w całej Środkowej Alarani transakcji – zarówno tych legalnych jak i nielegalnych. Jeśli szukasz wyjątkowych, ekskluzywnych dóbr, to najpewniej znajdziesz je prędzej tutaj, niźli w jakimkolwiek innym miejscu. |
Aktualna wersja na dzień 00:54, 4 sty 2020
Nowa Aeria | |
---|---|
Położenie | centrum Środkowej Alaranii, podnóże Gór Dasso |
Mieszkańcy | Mieszanina wielu ras, głównie Ludzie i Półelfy |
Ustrój | Plutokracja |
Spis treści
Władza
Ustrój: plutokracja (rządy bogatych).
System władzy: miasto - państwo.
Władca: trzynastu najbardziej wpływowych i zamożnych kupców.
Rodzina królewska: nie dotyczy.
Każdy kupiec posiada własną (dobrze strzeżoną) siedzibę, oraz podległą mu dzielnicę miasta. Siedziby różnią się od siebie stylem, a ich architektura uzależniona jest od gustów sprawujących władzę kupców.
Ustrój polityczny
{{{Ustrój}}}
Herb i flaga
{{{Herb}}}
Siedziba władcy
{{{Siedziba}}}
Ubiór
{{{Ubiór}}}
Architektura
{{{Architektura}}}
Geografia
Położenie: Nowa Aeria położona jest w centrum Środkowej Alaranii, na skrzyżowaniu trzech szlaków handlowych, u podnóża Gór Dasso po północnej stronie.
Nowa Aeria składa się z dzielnic zamieszkiwanych przez różne rasy i klasy społeczne. Każda z dzielnic ma styl odpowiadający profilowi zamieszkujących ją mieszkańców. I tak w dzielnicy elfów dominują otwarte przestrzenie, rośliny, motywy zwierzęce oraz lekka zabudowa, podczas gdy w dzielnicy zamieszkiwanej głównie przez ludzi uliczki są ciasne, a budynki masywne.
Wojsko
Utrzymywana przez wszystkich kupców armia składająca się z piechoty, kawalerii i łuczników, obozuje w forcie poza miastem i nie ma prawa do mieszania się w politykę wewnętrzną miasta. Służyć ma ona jedynie obronie przed zewnętrznymi zagrożeniami. Oprócz niej miasto posiada całą rzeszę najemników wynajmowanych przez kupców zamieszkujących miasto, a także ich osobistych strażników.
Stosunki dyplomatyczne
Handel: Szlak Błękitny, Szlak Niebieski, Szlak Zielony.
Produkcje (wyroby eksportowe): brak.
Stosunki dyplomatyczne: pokojowe stosunki z wszystkimi państwami.
Miasta Sojusznicze: brak.
Handel
{{{Handel}}}
Kuchnia
Nowa Aeria to specyficzny kraj, który polega głównie na handlu i napływie towarów z zewnątrz, a jego mieszkańcy stanowią istną mieszankę kultur, przez co trudno jest mówić o daniach specyficznych dla tego rejonu. Widać tu przede wszystkim wpływ kuchni ekradońskiej, głównie w kwestii alkoholu, gdyż tu również pędzi się śliwowicę, lecz oprócz tego podobne destylaty robi się z wszelkich innych dostępnych owoców, również tych egzotycznych, które trafiają tu wraz z kupieckimi karawanami. Panierowane w mące i smażone mięsa przyprawiane są również tym, co akurat przyjedzie na wozach ciągnących w głąb kontynentu, w wyniku czego otrzymuje się bardzo ciekawą kompozycję smakową. Przykładów podobnych fuzji smaków można mnożyć bez liku - pieczone ptactwo typowe dla Rapsodii jest faszerowane warzywami z Meot, a trytoński sos z sardeli stanowi wzbogacenie prozaicznego sosu pieczeniowego. Można powiedzieć, że mieszkańcy Nowej Aerii przyjmują wszystkie przepisy, które do nich trafiają i przerabiają je tak, jak im to aktualnie pasuje.
Ciekawostki
1. Miasto utrzymuje się tylko i wyłącznie z handlu, który to jest sensem jego istnienia. To tutaj, na neutralnych ziemiach dokonuje się największych w całej Środkowej Alarani transakcji – zarówno tych legalnych jak i nielegalnych. Jeśli szukasz wyjątkowych, ekskluzywnych dóbr, to najpewniej znajdziesz je prędzej tutaj, niźli w jakimkolwiek innym miejscu.
2. Każda z dzielnic miasta rządzi się własnymi prawami, dyktowanymi przez lokalnych magnatów. Większość z nich stara się utrzymywać względny porządek w podlegającym im ziemiom, tak by transakcje tu dokonywane przebiegały w spokoju. Rzecz jasna każdy z kupców dba by przybysze okazywali odpowiednią wdzięczność za oferowaną im ochronę, powiększając tym samym i tak już pokaźne skarbce.