Ekradon: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 29: | Linia 29: | ||
'''Miasta Sojusznicze''': [[Valladon]], [[Menaos]]. | '''Miasta Sojusznicze''': [[Valladon]], [[Menaos]]. | ||
| + | | Kuchnia = | ||
| + | Mówi się, że w Ekradonie są najpiękniejsze pod względem architektonicznym karczmy w całej Środkowej Alaranii, a serwowane w nich jedzenie również nie pozostawia wiele do życzenia. W chłodne górskie wieczory można się tu rozgrzać aromatyczną zupą cebulową podawaną z serowymi grzankami albo pikantnymi flakami. Wśród mięs należy przede wszystkim wymienić bitki, zarówno te z wołowiny z cebulą, jak i z jelenia z chrzanem czy z dzika z suszonymi śliwkami. Lokalne pikantne kiełbaski z wieprzowiny gotowane w kapuście nie są wyszukanym, lecz na pewno sycącym daniem, do którego świetnie będzie pasował jakiś mocny alkohol, na przykład pędzona na bagnach śliwowica. Również z bagiennych rejonów Ekradonu pochodzi jedzona tutaj baranina, która do miast dociera głównie w postaci wędlin i peklowanego mięsa. Wracając jednak do alkoholu, oprócz wspomnianej śliwowicy pija się tu przede wszystkim thanderiońskie piwa i również pochodzące z importu wina, gdyż zarówno browarnictwo - poza jednym wyjątkiem - jak i winiarstwo w Ekradonie występuje szczątkowo, raczej na własny użytek niż na sprzedaż, nie można tu mówić o szczepach charakterystycznych dla tego rejonu. | ||
| + | |||
| + | O czym jeszcze warto wspomnieć, to o pewnym warzywie cieszącym się w tym kraju dość dużym powodzeniem: dyni. Jada się ją tutaj na wiele różnych sposobów - pieczoną, w postaci zupy, marynowaną w słodko-kwaśnej zalewie z przyprawami korzennymi. Mieszkające na terenie Ekradonu krasnoludy warzą z niego dyniowe piwo w typie ale. Robi się z niej również bardzo aromatyczny placek oraz dżemy. Jest to główny składnik słodkich dań w Ekradonie, oprócz tego w wielu karczmach można zamówić jeszcze piwną polewkę: zupę na bazie lekkiego jasnego piwa, mleka i kogla-mogla. Sam kogel-mogel oraz ajerkoniak serwuje się tutaj prawie wyłącznie w sezonie zimowym. | ||
| + | |||
| Ciekawostki = | | Ciekawostki = | ||
Na wschód od miasta znajdują się bagna z których mieszkańcy Ekradonu czerpią glinę do wyrobu dachówek. Dzięki temu w mieście rozwinęła się technologia budowy pieców do wypalania wyrobów glinianych. | Na wschód od miasta znajdują się bagna z których mieszkańcy Ekradonu czerpią glinę do wyrobu dachówek. Dzięki temu w mieście rozwinęła się technologia budowy pieców do wypalania wyrobów glinianych. | ||
}} | }} | ||
Wersja z 23:44, 3 sty 2020
| Ekradon | |
|---|---|
| |
| |
| Położenie | Zachodnia część Gór Dasso w pobliżu Smoczej Przełęczy |
| Mieszkańcy | Ludzie |
| Ustrój | Monarchia dziedziczna |
Spis treści
Władza
Ustrój: monarchia dziedziczna (tron dziedziczy pierworodny, męski potomek rodu).
System władzy: miasto – państwo (przeradzające się w królestwo terytorialne).
Władca: król Harven, syn króla Daruena, z rodu Archajów.
Rodzina królewska: żona Yari – królowa, córka Eruen – księżniczka, synowie: Ivin – książę, następca tronu i Soren – książę.
Zamek Ekradoński położony w północno-wschodniej części miasta zbudowany z kamienia otoczony jest grubym murem i fosą. Budowla posiada ogromny dziedziniec, z wyrastająca pośrodku rzeźbioną fontanną, otoczony kamienna kolumnadą. Wschodnie skrzydło zamku stanowią komnaty królewskie, a zaraz za nimi znajdują się rozległe królewskie ogrody.
Ustrój polityczny
{{{Ustrój}}}
Herb i flaga
{{{Herb}}}
Siedziba władcy
{{{Siedziba}}}
Ubiór
{{{Ubiór}}}
Architektura
{{{Architektura}}}
Geografia
Położenie: zachodnia część gór Dasso w pobliżu Smoczej Przełęczy, do terytoriów Ekradonu od pewnego czasu przynależą także okoliczne wioski, głównie położone na zachodniej granicy Szepczącego Lasu.
Kamienne i drewniane, piętrowe budowle o charakterystycznych pomarańczowych dachach. Biedniejsze dzielnice zabudowane wyłącznie drewnianymi domostwami. Dachy dzielnic handlowych i domów znajdujących się w głównej części miasta pokryte są dachówką o charakterystycznym ciemnopomarańczowym kolorze dachówki glinianej, wypalana w specjalnych piecach.
Wojsko
Ekradon posiada ogromną armię składająca się z wielu formacji wojskowych: łucznicy, kusznicy, piechota, konnica, inżynierowie wojskowi, pikinierzy. Główny rdzeń armii stanowią jednak oddziały Gryfinów - są to specjalnie szkoleni jeźdźcy latający na udomowionych gryfach. Oddziały te stacjonują na ogromnych obszarach górskich. W zachodniej części Gór Dasso w skale zbudowane zostały trzy jednostki garnizonowe, przeznaczone do szkolenia jeźdźców oraz gryfów i dla już wyszkolonych, przygotowanych do walki Gryfinów. Zbrojenia i posiadanie ogromnej armii przez Ekradon jest uwarunkowane rosnącą w siłę potęgą Maurii i odbudowującym się Ostatnim Bastionem.
Stosunki dyplomatyczne
Handel: Szlak Niebieski, Szlak Błękitny.
Produkcje (wyroby eksportowe): kamień, naczynia gliniane, dachówka, glina, wyroby stolarskie, produkcja broni drzewcowej.
Stosunki dyplomatyczne: wrogie stosunki dyplomatyczne z Maurią, nieprzyjazne stosunki z Ostatnim Bastionem, pozostałe miasta pozostają z Ekardonem w stosunkach neutralnych.
Miasta Sojusznicze: Valladon, Menaos.
Handel
{{{Handel}}}
Kuchnia
Mówi się, że w Ekradonie są najpiękniejsze pod względem architektonicznym karczmy w całej Środkowej Alaranii, a serwowane w nich jedzenie również nie pozostawia wiele do życzenia. W chłodne górskie wieczory można się tu rozgrzać aromatyczną zupą cebulową podawaną z serowymi grzankami albo pikantnymi flakami. Wśród mięs należy przede wszystkim wymienić bitki, zarówno te z wołowiny z cebulą, jak i z jelenia z chrzanem czy z dzika z suszonymi śliwkami. Lokalne pikantne kiełbaski z wieprzowiny gotowane w kapuście nie są wyszukanym, lecz na pewno sycącym daniem, do którego świetnie będzie pasował jakiś mocny alkohol, na przykład pędzona na bagnach śliwowica. Również z bagiennych rejonów Ekradonu pochodzi jedzona tutaj baranina, która do miast dociera głównie w postaci wędlin i peklowanego mięsa. Wracając jednak do alkoholu, oprócz wspomnianej śliwowicy pija się tu przede wszystkim thanderiońskie piwa i również pochodzące z importu wina, gdyż zarówno browarnictwo - poza jednym wyjątkiem - jak i winiarstwo w Ekradonie występuje szczątkowo, raczej na własny użytek niż na sprzedaż, nie można tu mówić o szczepach charakterystycznych dla tego rejonu.
O czym jeszcze warto wspomnieć, to o pewnym warzywie cieszącym się w tym kraju dość dużym powodzeniem: dyni. Jada się ją tutaj na wiele różnych sposobów - pieczoną, w postaci zupy, marynowaną w słodko-kwaśnej zalewie z przyprawami korzennymi. Mieszkające na terenie Ekradonu krasnoludy warzą z niego dyniowe piwo w typie ale. Robi się z niej również bardzo aromatyczny placek oraz dżemy. Jest to główny składnik słodkich dań w Ekradonie, oprócz tego w wielu karczmach można zamówić jeszcze piwną polewkę: zupę na bazie lekkiego jasnego piwa, mleka i kogla-mogla. Sam kogel-mogel oraz ajerkoniak serwuje się tutaj prawie wyłącznie w sezonie zimowym.
Ciekawostki
Na wschód od miasta znajdują się bagna z których mieszkańcy Ekradonu czerpią glinę do wyrobu dachówek. Dzięki temu w mieście rozwinęła się technologia budowy pieców do wypalania wyrobów glinianych.
