Meot
| Meot | |
|---|---|
| |
| |
| Położenie | Zachód Równiny Maurat, wschodni skraj Szepczącego Lasu |
| Mieszkańcy | Ludzie |
| Ustrój | Monarchia parlamentarna |
Spis treści
Władza
Ustrój: monarchia parlamentarna.
System władzy: królestwo.
Władca: król Terezjusz z Fergonetów; Naczelnik Rady Szlacheckiej Gardeas Inntergo.
Rodzina królewska: synowie: pierworodny książe Rothar oraz książę Morgan oraz córka - księżniczka Arianna.
Ogromny w swych rozmiarach pałac budowany przez wieki, rozrasta się nawet dzisiaj. Z pozoru jest to szeroki, płaski budynek o dwóch piętrach i smutnych, szarych ścianach. Jak mówi stare przysłowie- pozory mylą, a większość tego ogromnego kompleksu znajduje się głęboko pod ziemią. Jest to centrum wywiadu państwowego, siedziba Rady Szlacheckiej, Króla oraz najwyższych oficjeli w państwie. Bardzo pilnie strzeżona.
Ustrój polityczny
{{{Ustrój}}}
Herb i flaga
{{{Herb}}}
Siedziba władcy
{{{Siedziba}}}
Ubiór
{{{Ubiór}}}
Architektura
{{{Architektura}}}
Geografia
Położenie: leżąc na wschodnim skraju Szepczącego Lasu, zamyka równinę Maurat na zachodzie. Granice zawierają się na terytorium pomiędzy samą stolicą państwa, Błyszczącym Jeziorem, a także dwoma rzekami: Nefari i Javis.
Różnorodność architektoniczna spowodowana jest prawdopodobnie dużym stopniem migracji w tym mieście. Przewijają się przestronne, jedno- dwupiętrowe domy z ogrodem, jak i wysokie, wielokondygnacyjne domy z mniejszą przestrzenią życiową. Bogate domy kupców sąsiadują z domami z wypalanej cegły oraz ogromnymi pałaców. Tendencja jest jednak, jeśli można to tak ująć „rosnąca”, co oznacza, że miasto staje się metropolią oszczędzającą na powierzchni, ale pnącą się wysoko w górę.
Wojsko
Spore zastępy wojsk dalekosiężnych, przeznaczonych do obrony miasta; dobrze wyszkolone oddziały konnicy oraz nieliczna piechota.
Stosunki dyplomatyczne
Handel: Szlak Rubinowy.
Produkcje (wyroby eksportowe): drewno, wyroby stolarskie, srebro, miedź.
Stosunki dyplomatyczne: napięte stosunki z elfimi królestwami, wobec innych neutralne.
Miasta Sojusznicze: Elisia.
Handel
{{{Handel}}}
Kuchnia
Dominującym smakiem w Meot jest papryka, którą hoduje się tu w wielu odmianach, od słodkich aż po bardzo ostre, w wielu kształtach i kolorach. Wykorzystuje się ją jako przyprawę, wtedy występuje w postaci suszonej i drobno zmielonej, albo też jako podstawę wielu dań. Podaje się ją np. w formie nadziewanej kaszą, mięsem i warzywami, a następnie pieczoną bądź gotowaną w rosole. Pokrojona w kawałki występuje w gulaszach i zupach, na zimę konserwuje się ją w różnego typu zalewach, niejednokrotnie nadziewaną serem. Wiele dań gotuje się tu w żeliwnych kociołkach, w ten sposób powstaje słynny ostry gulasz wołowy oraz jego trochę łagodniejsza odmiana rybna. W kociołkach przygotowuje się również danie składające się z ziemniaków, cebuli, kiełbasy oraz kapusty nazywane pieczonką, jest to bardzo treściwa potrawa, idealna do przygotowywania na wolnym powietrzu.
Dla osób, które nie mają czasu siadać do stołu rozwiązaniem są drożdżowe placki smażone na głębokim tłuszczu, które podaje się z kwaśną śmietaną i serem bądź duszoną cebulą - placki te często sprzedawane są z okien piekarń i można je jeść w biegu. Istnieje również ich wersja na słodko, gdyż same placki są dość neutralne w smaku i ich wytrawny bądź deserowy charakter zależy tylko od tego, z czym są podane. Serwuje się tu również pszenicznik - ciasto w formie kruchego placka z dużą ilością masy z ziaren pszenicy, maku, bakalii i miodu. W większości karczm pija się bezalkoholowy kwas chlebowy, a dla tych, którzy chcą się napić jednak czegoś mocniejszego, istnieje kilka odmian lekkich win wytrawnych, które nie cieszą się szczególną popularnością poza granicami kraju.
Ciekawostki
Meot przejęło część ustroju od swoich północnych sąsiadów, jednak bez rewolucji i wykluczenia rodziny królewskiej z władzy. Zaadaptowała obce rozwiązania przystosowując je do rodzimych warunków.
