Menaos
| Menaos | |
|---|---|
| {{{Herb}}} | |
| {{{Flaga}}} | |
| Położenie | Południowo-zachodnie rubieże Szepczącego Lasu |
| Mieszkańcy | Ludzie, Elfy |
| Ustrój | Monarchia dziedziczna |
Spis treści
Władza
Ustrój: Monarchia dziedziczna.
System władzy: Królestwo.
Władca: Król Stanir Dragoryan.
Rodzina królewska: królowa Tanya Arhibito-Dragoryan potomkowie: Annea Dragoryan, Kirk Dragoryan;
Pałac przepełniony motywami roślin i zwierząt, wkomponowany w imponujący park, z którym tworzy niemal jedność. Znajduje się w samym centrum miasta i jest uważany za jeden z najstarszych budynków w całym Szepczącym Lesie.
Ustrój polityczny
{{{Ustrój}}}
Herb i flaga
{{{Herb}}}
Siedziba władcy
{{{Siedziba}}}
Ubiór
{{{Ubiór}}}
Architektura
{{{Architektura}}}
Geografia
Położenie: Południowo-zachodnie rubieże Szepczącego Lasu. Na północny-zachód od Wodospadu Snów.
W mieście przeplata się architektura elfia z ludzką. Z uwagi na granice z Szepczącym Lasem, mieszkańcy często używają drewnianego budulca, szczególnie na podgrodziu. Miasto posiada także drewnianą palisadę, oraz drugą, wewnętrzną z bloków kamiennych. W pierścieniu wewnętrznym przeważają już zabudowania kamienne i nietypowe, szerokie ulice. Z uwagi na licznych elfów zamieszkujących miasto znajduje się tu duża liczba zagajników i parków.
Wojsko
Elfi łucznicy, oraz ludzcy pikinierzy wyposażeni w charakterystyczne, duże, okrągłe tarcze. Razem stanowią groźny zespół. Brak jazdy.
Stosunki dyplomatyczne
Handel: Szlak Niebieski, Szlak Zielony.
Produkcje (wyroby eksportowe): Medykamenty, odczynniki chemiczne.
Stosunki dyplomatyczne: Sprzymierzone z elfimi królestwami.
Miasta Sojusznicze: Danae, Kryształowe Królestwo.
Handel
{{{Handel}}}
Kuchnia
{{{Kuchnia}}}
Ciekawostki
1. Menaos to miast w którym obok siebie żyją ludzie i elfy. Jest to przyczyną licznych sporów, które jednakże na szczęście udaje się zwykle rozwiązać na drodze pokojowej.
2. Żona króla okazała się być kobietą z charakterem, odmawiając przyjęcia nazwiska męża po ślubie. Wywołała tym niemały skandal. Po osiągnięciu kompromisu, wykorzystała nazwisko dwuczłonowe, czym zachęciła do podobnych gestów inne arystokratki wychodzące za mąż.
