Kryształowe Królestwo: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 61: | Linia 61: | ||
Elfy z Kryształowego Królestwa słyną z świetnie wyszkolonych dyplomatów - oczytanych, błyskotliwych i posiadających imponującą wiedzę na temat odwiedzanych państw. Co za tymi idzie są bardzo lubianymi gośćmi na okolicznych dworach. Posiadają przyjazne podejście do ludzkich osad i chętnie przyjmują wszelkich podróżnych. | Elfy z Kryształowego Królestwa słyną z świetnie wyszkolonych dyplomatów - oczytanych, błyskotliwych i posiadających imponującą wiedzę na temat odwiedzanych państw. Co za tymi idzie są bardzo lubianymi gośćmi na okolicznych dworach. Posiadają przyjazne podejście do ludzkich osad i chętnie przyjmują wszelkich podróżnych. | ||
| − | Kryształowe Królestwo należy do przymierza elfickich królestw w którego skład wchodzi również Adrion i Danae. | + | Kryształowe Królestwo należy do przymierza elfickich królestw w którego skład wchodzi również [[Adrion]] i [[Danae]]. |
| Handel = | | Handel = | ||
Aktualna wersja na dzień 22:53, 10 lis 2022
| ||||||||||||
| ||||||||||||
| ||||||||||||
Spis treści
Władza
Pieśniarki Gwiazd: Zgromadzenie elfich kapłanek, które całe swoje życie poświęciły posłudze królestwu i nauczaniu ludu o sile i opatrzności gwiazd. Uznane przez resztę społeczeństwa za natchnione pełnią funkcję wyroczni, swatek, prorokiń i sędzi. Wierzy się, że ich decyzje są nieomylne, gdyż wiedzę na temat przyszłości posiadają prosto od gwiazd.
Władca: Księżniczka Święta emisariuszka Ariawyn Eilris - Atria (195 lat)
Rodzina królewska: Brak.
Ustrój polityczny
Matriarchat dziedziczny - W Kryształowym Królestwie istnieje pewna zasada przy dziedziczeniu władzy, oparta na pradawnej przepowiedni - kandydatka musi urodzić się z włosami białymi, jak śnieg, oczami o fiołkowym kolorze i znamieniem w kształcie gwiazdy na czole. Dla ludu jest to oznaka, że matka wybranki została pobłogosławiona przez gwiazdy, aby urodziła nową emisariuszkę. Dlatego dziewczynka pasująca do opisu już od najmłodszych lat otoczona jest opieką całego zakonu i przygotowywana do roli księżniczki. Wybranka musi stanowić wzór cnót, pozostać czystą i nieskalaną przez nierząd. Niewolno patrzeć na nią lubieżnym wzrokiem, ani jej pragnąć. Sama powinna stwarzać wokół siebie aurę tajemniczości i niedostępności, jakby jej cielesność była tylko iluzją. W podtrzymaniu tego przeświadczenia ma pomagać jej delikatna, wręcz eteryczna uroda. Wybranka nie może wchodzić w bliższe kontakty z mężczyznami, co oznacz, że w chwili śmierci nie posiada swojego prawowitego następcy. Do momentu, aż nie urodzi się nowa emisariuszka władzę sprawują najstarsze i najmądrzejsze spośród Pieśniarek Gwiazd. Kiedy któraś elfka ze zgromadzenia stanie się brzemienna otaczana jest opieką pozostałych sióstr, a okres do momentu rodzenia jest pełen oczekiwań i nadziei na zesłanie przez gwiazdy nowej wybranki.
Herb i flaga
Utrzymane w tonacji bieli i morskiego błękitu. Na ich tle widnieje kryształowy diadem symbol władzy emisariuszki (w przypadku flagi diadem znajduje się tylko na białym tle). Herb dodatkowo okraszony jest kwiatami, a konkretniej dzwonkami - różowymi u górze i niebieskimi na dole. Całość wykańcza wzór motyla (rusałki polnej) widniejący w miejscu klejnotu.
Siedziba władcy
Księżniczka wraz ze swoją świtą - Pieśniarkami Gwiazd zamieszkują Dwór Emisariuszki Gwiazd. Głównym założeniem elfich architektów było stworzenie czegoś co zapierałoby dech i na pierwszy rzut oka wyglądało, jak dar zbudowany dla kogoś kto zstąpił na ziemię z nocnego nieba. Dlatego właśnie wszelkie starania w stworzeniu prawdziwego dzieła sztuki powzięto już w początkowych fazach przygotowań. Wybór materiału stanowił jedną z największych zagwozdek. Każdy był zdania, że pałac powinien lśnić nocą równie mocno, jak gwiazdy. Pod długich dyskusjach i twardej selekcji w końcu zdecydowano się na wytrzymały, przydymiony kryształ. W późniejszej fazie prac zrodziła się inwencja, w której to postanowiono utwierdzić w ścianach pałacu ozdoby z motywem roślinnym wykonane z magicznych diamentów. Wydzielane przez nie światło zbliżone jest do chłodnego blasku gwiazd, dlatego architekci od razu zdecydowali się na umieszczenie sieci kamieni w mocniej przydymionych partiach kryształu. Ponad to postarano się także o puszczenie z dachów sztucznych wodospadów, które dodatkowo podkreślają jasny poblask rozszczepiając go na pomniejsze łuny. Całość budowli zapiera dech i co najważniejsze lśni nocą, przywodząc na myśl pałac godny istoty zrodzonej z kosmicznej mgławicy
Księżniczka w swoim pałacu posiada, aż osiem sal balowych czyli tyle ile jest faz księżyca. Każda utrzymana jest w innym motywie i przeznaczone na odpowiednie uroczystości. Ponad to architekci poza tak oczywistymi pomieszczeniami, jak sala tronowa czy komnaty sypialniane dodatkowo wzbogacili pałac o tematyczne ogrody (w tym jedyne ze sporych rozmiarów stawem), sauny, stajnie z odpowiednio dużą ujeżdżalnią, a nawet ptaszarnie w której trzymane są najpiękniejszej okazy sprowadzane z całego kontynentu.
Ubiór
Mieszkańcy Kryształowego Królestwa uznani są za prekursorów mody. To oni wyznaczają trendy, które z czasem zapożyczane są przez pozostałe królestwa nie tylko te elfie, ale i ludzkie. Każdy bowiem chce wyglądać równie pięknie i dostojnie, jak reszta społeczności Kryształowego Królestwa. Sam fakt dobierania strojów i odpowiednich dodatków to prawdziwa sztuka rozważania. Żaden elf bowiem nie wyjdzie z domu dopóki nie upewni się, że wygląda odpowiednio dobrze, aby wystawić się na osąd publiczny. Oczywiście są osoby, które nie boją się eksperymentować z wyglądem, ale to wymaga sporych pokładów odwagi. Dla elfów z Kryształowego Królestwa nic nie jest tak ważne, jak dobre pierwsze wrażenie. Każdego zawsze najpierw ocenia się po wyglądzie. Liczy się jaki fason dobrał do swojej sylwetki, z jakiego materiału jest uszyte jego ubranie i czy biżuteria wykonana jest przez jubilerów o renomowanym nazwisku. Cała reszta stanowi sprawę drugorzędną.
Panie noszą suknie mocno taliowane o górze ściśle przylegającej do ciała wzbogaconej o szeroki dekolt w łódkę lub literkę V. Gładka i blada skóra szyi musi być dobrze widoczna podobnie, jak biżuteria ją zdobiąca. Dół kreacji z kolei powinien być zwiewny i delikatny niczym mgiełka. Elfki nie boją się ubierać sukni z materiałów delikatnie prześwitujących. To tylko dodatkowo podkreśla ich delikatną urodę. Rękawy natomiast dobrze jeśli są rozcięte przy łokciu z rozlewającym się ku dole materiałem. Równie modne są również takie ściśle przylegające do ramion, choć ten typ głównie noszą zamężne elfki. Podobna zasada tyczy się fryzur. Panny mają sprawiać wrażenie niewinnych i delikatnych czemu sprzyja noszenie rozpuszczonych włosów z wymodelowanymi falami oraz wplecionymi kwiatami lub wyprostowanych na gładko ze skromnym dodatkiem w postaci diademu. Dla wygody mogą odgarniać kosmyki okalające twarz poprzez spinanie ich w małe warkoczyki lub używanie spinek, wstążek i opasek. Kobiety starsze i zamężne spinają włosy w najróżniejsze fryzury - wybór jest dowolny, ważnym jest jednak, aby nie pozostawiać włosów rozpuszczonych. W towarzystwie jest to bowiem uznawane za duży nietakt. Wyjątkowo trudny dylemat może spotkać elfki w momencie wybierania odpowiednich butów. W Kryształowym Królestwie damy mogą nosić płaskie pantofle wiązane na wstążkę, jak i sandałki na wysokim obcasie. Żadne z nich nie są jednak zabudowane podkreślając drobną budowę stóp elfek. Niektóre panie poszły nawet o krok dalej i zamiast butów zaczęły chodzić po mieście boso, ozdabiając nogi łańcuszkami. Temu dziwnemu nurtu w modzie zdecydowanie sprzyja czystość utrzymywana na ulicach królestwa.
W modzie męskiej nie ma miejsca na takie ekscesy. Panują pewne oczywiste zasady, których dla zachowania odpowiedniego wizerunku lepiej przestrzegać. Garderoba panów obfituje w paletę braw niebieskich, zielonych, brązowych, złotych i srebrnych. Podstawowym elementem każdego stroju jest koszula z długim rękawem. Na nią nakłada się tunikę, a następnie zdobny płaszcz z rękawami lub bez, przepasany szarfą. Obuwie jest eleganckie, często wykonane z wysokiej jakości lakierowanej skóry ze zdobnymi sprzączkami. Panowie dużą wagę przywiązują także do włosów, o które dbają wcierając w nie różnego rodzaju drogocenne szampony i olejki. Zdrowe i lśniące można zapleść w wiele ciekawych fryzur urozmaicających całość stylizacji. Kolejnym istotnym etapem przy wyborze modnej garderoby jest biżuteria. Kryształowe Królestwo słynie ze znamienitych jubilerów, którzy wykonują swoje dzieła tylko i wyłącznie z białego złota okraszanego kryształami i diamentami o subtelnych kolorach. Warto również wspomnieć, że takie elementy jak bransoletki, naszyjniki, kolczyki, pierścienie i diademy są częścią garderoby uniwersalną dla obu płci. Biżuteria dedykowana specjalnie dla panów przewiduje brosze, sygnety oraz spinki do mankietów. Panie z kolei noszą specjalne naszyjniki z cienkim łańcuszkiem przebiegającym przez biust na końcu łączącym się ze zdobnym paskiem. Dalej jest to jednak nowy element w modzie który jeszcze nie zdążył zakorzenić się na stałe w trendach. Póki co ów błyskotkę testują tylko te najśmielsze i pewne swoich kreacji elfki. Całość uzupełnia się dobrymi perfumami o delikatnych kwiatowych zapach oraz w przypadku pań makijażem polegającym na nabłyszczaniu ust miodem, zaróżowieniu policzków oraz nosa i subtelnym przydymieniu powiek cieniami o różanych lub fiołkowych tonach.
Architektura
Przez wielu ludzi, Kryształowe Królestwo jest uważane za jedyną prawdziwą stolicę wszystkich elfów. Wiele kultur próbowało powielić jego styl i stworzyć budynki równie zachwycające swym kunsztem, choć próba ta nikomu nigdy się nie udała. Zdaje się, jakby architekci z Kryształowego Królestwa posiadali pewną wrodzoną precyzję względem proporcji. To co tworzą zawsze jest idealnie wyważone. Próżno, więc doszukiwać się w ich dziełach jakichś błędów lub nie pasujących elementów. Elfy przykładają ogromną wagę do swojej pracy, są bardzo szczegółowe i cierpliwie. Nad niektórymi detalami potrafią pracować nawet i kilkanaście lat. Nie mniej czas poświęcony na pieczołowite przeanalizowanie planów i końcowe dopieszczenie choćby najmniejszych rzeczy sprawia, że owoce ich pracy od początku do końca są imponującymi dziełami sztuki. Miasto tak, jak pozostałe elfie królestwa w Szepczącym Lesie stanowi integralną całość z otoczeniem, choć mieszkańcy Kryształowego Królestwa nie ukrywają, że wolą mieć pełną kontrolę nad jego rozmiarem i kształtem. Dlatego właśnie pozwalają sobie przycinać gałęzie, a w skrajnych przypadkach nawet i usuwać drzewa, tak aby móc wykrzesać ze swoich planów pełen potencjał. Większość budynków znajduje się na ziemi, są jednak takie które łączą się drzewami. Do takich budynków prowadzą spiralne schody bardzo charakterystyczne dla tego regionu. Dla pełnej wygody w niektórych punktach znajdują się specjalne windy - najnowszy wynalazek cechu inżynierów. Głównym budulcem jest kryształ i biały kamień. W styl z kolei wpisują się smukłe wieże, dachy o typie kopuły, wielkie kryształowe okna oraz okrągłe altany często służące za kawiarnie lub czytelnie. Najpopularniejszym zdobieniem są dekoracje z motywem winorośli wykonane przez kowali. Oplata się nimi balustrady, przejścia i latarnie. Miasto to nigdy nie śpi, a blask który wydzielają kryształy oraz latarnie sprawia, że wielu mieszkańców posiada w swoich domach specjalne żaluzje pozwalające im na spokojny sen.
Geografia
] Królestwo znajduje się we wschodniej części Szepczącego Lasu, na południe od Gór Dasso. Państwa sąsiadujące to: Danae, Nandan-Ther, Meot oraz Efne. Elfy z Kryształowego Królestwa zdecydowanie posiadają najpiękniejszą część lasu bogatą w faunę i florę o magicznych właściwościach. Wszelka roślinność wygląda iście baśniowo, zachwycając podróżnych swą kolorystyką i zapachem. Niektóre gatunki drzew w porze jesiennej zmieniają barwy liści na pastelowe błękity, fiolety i róże, a ich kory pokrywają się srebrzystą żywicą, która lśni w promieniach słońca niczym brokat. Wśród kwiatów można z kolei dostrzec tańczące leśne duszki, których śpiew niesie się wieczorną porą po okolicznych zagajnikach. Zwierzęta z kolei są dość płochliwe, rzadko dają się spostrzec i uciekają gdy tylko wyczują obecność kogoś obcego. Lasy Kryształowego Królestwa w szczególności upodobały sobie jednorożce, których populacja w tym elfim państwie jest najliczniejsza.
Wojsko
Elfy z Kryształowego Królestwa brzydzą się przemocą, uznają ją za akt haniebnego zezwierzęcenia. Wyznają bowiem zasadę, że tym co odróżnia ich od zwierząt jest zdolność do swobodnej komunikacji. Rozmowa jest spoiwem łączącym dwa różne punkty widzenia, za nim więc sięgnie się po klingę miecza dobrze jest wpierw użyć kilku słów i zobaczyć czy nie wystarczą one do zażegnania konfliktu. Ich łagodne i ufne usposobienie sprawia również, że chętnie przyjmują wszelkich gości oferując im schronienie i wyżywienie. I choć elfy z Kryształowego Królestwa dokładają wszelkich starań, aby uchodzić za najbardziej pokojowe i przyjazne posiadają jeden słaby punkt, którego są w stanie chronić z niepodobną do nich zaciętością. Mowa oczywiście o księżniczce. Specjalnie w trosce o jej bezpieczeństwo elfy szkolą elitarną jednostkę wojskową stacjonującą w stolicy:
Srebrzyste Komety - Oddział powołany do pilnowania porządku i strzeżenia dworu emisariuszki. Wyszkoleni w walce dystansowej, jak i w zwarciu. W skład ich wyposażenia wchodzi lekka zbroja, dwa miecze - długi dwuręczny i krótki jednoręczny oraz łuk z kołczanem zaopatrzonym w strzały ze srebrnym grotem. Każdy element ich odzienia i ekwipunku wykonany jest ze szczególną precyzją o najmniejszy detal, co dla niektórych może wydawać się bardzo niepraktyczne. Srebrzyste Komety imponują swą prezencją, ale należy pamiętać, że to wciąż żołnierze, których możliwości nie należy lekceważyć.
Stosunki dyplomatyczne
Elfy z Kryształowego Królestwa słyną z świetnie wyszkolonych dyplomatów - oczytanych, błyskotliwych i posiadających imponującą wiedzę na temat odwiedzanych państw. Co za tymi idzie są bardzo lubianymi gośćmi na okolicznych dworach. Posiadają przyjazne podejście do ludzkich osad i chętnie przyjmują wszelkich podróżnych.
Kryształowe Królestwo należy do przymierza elfickich królestw w którego skład wchodzi również Adrion i Danae.
Handel
Eksport: wyroby srebrne i kryształowe, elfia sztuka (rzeźby, muzyka), magiczne przedmioty, kosmetyki, biżuteria
Import: zboża, mąka, olej słonecznikowy i rzepakowy, broń, skóry
Kuchnia
Uważane za najbardziej elfie ze wszystkich państw Kryształowe Królestwo może pochwalić się kuchnią kolorową i fantazyjną. Najbardziej wzrok przykuwają, oczywiście, desery, a wśród nich prym wiodą kandyzowane kwiaty. Elfy produkują słodycze ze wszystkich jadalnych odmian kwiatów, część z nich jest obtaczana w cukrze, a część glazurowana - jeżeli do pracy weźmie się sprawny cukiernik płatki nie stracą koloru, a kwiat będzie wyglądał na wykonany ze szkła i będzie miał przy tym piękny, żywy kolor; takie małe dzieła sztuki zatyka się na pomalowane na zielono patyczki, by jeszcze bardziej przypominały swój pierwowzór. Oprócz tego w Kryształowym Królestwie produkuje się bardzo dużo konfitur i przetworów, wykorzystując do tego zarówno owoce, jak i kwiaty a nawet liście, dzięki czemu otrzymuje się bardzo oryginalne smaki, czasami wręcz wytrawne.
Tutejsze alkohole również przypominają dzieła sztuki. Elfia wódka jeżynowo-lawendowa ma niezwykły fioletowy kolor, z kwiatów wiśni jest różowa o oszałamiającym zapachu i słodyczy, zaś w tej z bzu lilaka unoszą się pojedyncze kwiatki, tak delikatne, że rozpuszczają się na języku, a każdy taki trunek zamknięty jest w kryształowej butelce rżniętej w fantazyjne wzory. To tutaj produkuje się najwięcej win alchemicznych, tutaj też została pierwszy raz opracowana receptura na nie. Wśród dań bardziej treściwych w Kryształowym Królestwie dominują dary lasu, je się tutaj bardzo dużo grzybów, leśnych jagód oraz dziczyzny. Piecze się tutaj pasztety nadziewane jajkami przepiórczymi oraz gotowane wiele godzin w grzybowym wywarze mięso z jelenia, zaś z sarniny przyrządza się pieczeń z jałowcem i morelami. Drobny makaron przypominający kaszę gotuje się tutaj na gęsto i dodaje do niego czarne trufle, leśne grzyby oraz pietruszkę i twardy, aromatyczny ser. Sycącą i tanią potrawę stanowią duże kapelusze leśnych grzybów panierowane w cieście bądź bułce tartej i smażone na złoty kolor.
Ciekawostki
Pieśniarkami Gwiazd mogą zostać tylko i wyłącznie kobiety o białych włosach i szarych oczach. Selekcja nie jest jednak jedyną przeszkodą, którą napotkają na swojej duchowej drodze. Droga kapłanki jest bowiem długa i wyboista, pełna wyrzeczeń. Za poświęcenie jakim są obarczone, oraz lojalną posługę wobec gwiazd i ich wysłanniczki są darzone głębokim szacunkiem i uznaniem. Nawet osoby starsze czy posiadające zaszczytne tytuły posiadają mniej przywilejów od kapłanek. Wyżej od nich znajduje się już tylko księżniczka, której służą, aż po kres swoich dni.
Może ciężko w to uwierzyć, ale w Kryształowym Królestwie nie ma ubogich elfów. Wszyscy mieszkańcy żyją na poziomie szlachty czyli w dostatku i luksusie. W końcu bieda wiąże się z brzydotą czymś szarym i obskurnym. Społeczeństwo tego królestwa nie może sobie pozwolić na jakąkolwiek skazę na swoim wizerunku. Lubią bowiem uważać się za rasę wyjątkową, która nie posiada tak prymitywnych problemów. Pragną być przykładem utopii idealnej, a przynajmniej zależy im na zachowywaniu takich pozorów. Wszelkie problemy załatwiane są tam po cichu tak, aby jak najmniej informacji wypłynęło do opinii publicznej.
Elfy z Kryształowego Królestwa modlą się do gwiazd wierząc, że każda żywa istota posiada swoją własną konstelację w której zapisane jest jej przeznaczenie. Gwiazdozbiór pojawia się na niebie w momencie narodzin danej istoty i gaśnie wraz z jej ostatnim tchem. Ta fascynacja nocnym niebem bezpośrednio wiąże się z wysokim rozwojem nauk astronomicznych. To właśnie w tym królestwie nazwano i opisano najwięcej gwiazdozbiorów, które są możliwe do obserwacji dzięki specjalistycznemu obserwatorium. Prawdopodobnie teleskop, który się w nim znajduje posiada na tyle mocne i wyraźne soczewki, że śmiało może ubiegać się o tytuł najdokładniejszego przyrządu do obserwacji nieba na całym kontynencie. Całość przynależy do renomowanego Uniwersytetu Nauk Ścisłych mieszącego się w samym sercu stolicy.
Wszelkie szlaki w królestwie oznaczone są specjalnymi latarniami z nasączonymi kryształami o chłodnych pastelowych barwach, pomagającymi lepiej orientować się w lesie późną porą. Dodatkowo główne ścieżki są wyłożone białym kamieniem i odpowiednio oznakowane co bardzo podnosi komfort podróżowania przez gęstwinę drzew.
Kryształowe Królestwo jest inspiracją dla wielu artystów: muzyków, pisarzy, malarzy i rzeźbiarzy. Jednym z bardziej słynnych gości był wędrowny bard - Wilburg Achleitner słynący z romantycznych baśni i legend o dalekiej północy. Kiedy po raz pierwszy zobaczył miasto na własne oczy z jego ust uciekły owe słowa: „Gdybym kiedykolwiek mógł zobaczyć muzykę... wyglądałaby dokładnie tak, płynna, harmonijna i spokojna, dokładnie tak jak Kryształowe Królestwo!”
W tym elfim państwie, jak w żadnym innym uwielbia się przechwałki i komplementy. Mieszkańcy z wielką przyjemnością przyjmują miłe opinie na temat wszystkiego co związane z ich kulturą, od architektury począwszy na jedzeniu kończąc, zwłaszcza jeśli wpływają one z ust przybyszy z zewnątrz. Kiedy jednak już ktoś uraczy je wyrazem uznania te szybko robią się pazerne i oczekują jeszcze więcej komplementów. Jeśli ich pawia duma nie zostanie odpowiednio zaspokojona mogą zrobić się dość natarczywe.
Elfy z Kryształowego Królestwa nigdy nie pałały zbytnią sympatią względem swoich znacznie mniej okrzesanych sąsiadów z Danae. Różnica kulturowa pomiędzy tymi dwoma państwami zawsze była zbyt duża, aby umieli odnaleźć wspólny język. Stan ten podtrzymywał się również, gdy na tronie Kryształowego Królestwa zasiadła księżniczka Ariawyn Eilris - Wybranka Gwiazd. W swoim państwie wyniesiona do rangi świętej uchodzi za uosobienie piękna i niewinności. Od najmłodszych lat wychowywana pod kloszem, otoczona luksusami i bogactwem najznamienitszego elfickiego królestwa. Wydawać by się mogło, że opieka jaką została objęta nie ściągnie na nią żadnej niepożądanej skazy. Do momentu, aż na swojej drodze nie spotkała króla Sylberosa. Dzikość i męska dominacja władcy Danae pobudzały te obszary młodzieńczej wyobraźni księżniczki, które z jednej strony uchodzą za wstydliwe, z drugiej natomiast trudno się im oprzeć. Po raz pierwszy Ariawyn Eilris poczuła silny przypływ emocji, kiedy zobaczyła Sylberosa, biorącego odświeżającą kąpiel w fontannie ogrodowej na tyłach pałacu, w miejscu, w którym księżniczka lubiła przebywać ze względu na intymny charakter tamtego miejsca. Król chciał bowiem nieco się schłodzić w otoczeniu natury i z niewiadomych powodów wybrał właśnie tamto miejsce. Księżniczka natknęła się na niego zupełnie przypadkiem, jednak widok zmęczonego treningiem, męskiego ciała bardzo ją zahipnotyzował. Sylberos, który był wybitnym łowcą, szybko zorientował się, że jest obserwowany i kiedy tylko nadarzyła się okazja, wciągnął elfkę do wspólnej kąpieli. Zdezorientowana Ariawyn Eilris początkowo chciała uciekać, jednak ciekawość wzięła górę. Król bowiem był dla Ariawyn przedstawicielem zupełnie innego świata, którego wcześniej nie znała. Wzbudzał w niej fascynację, która z czasem przerodziła się w płomienną obsesję. Sylberos z kolei, choć był wojownikiem twardym i niestrudzonym to nie potrafił długo opierać się wdziękom księżniczki. Od tamtego wydarzenia więź pomiędzy nimi stała się silna i namiętna, jednak owiana tajemnicą. Choć służba często spotykała ich w różnych dziwnych miejscach, to jednak nigdy nie udało się ich nakryć na gorącym uczynku. Mimo to stajenny, praczka, kucharka i kilku innych dworzan mają podstawy do tego, by twierdzić, że król Danae zrobił z ich księżniczki prawdziwą kobietę i to już nie jeden raz. Nikt jednak nie odważył się wymówić tego na głos, gdyż były to bardzo poważne oskarżenia. Sami król i księżniczka zdawali sobie sprawę z tego, jak wielkie ryzyko ciąży nad ich sekretem. Według zasad przyjętych w Kryształowym Królestwie, księżniczka miała być uosobieniem czystości. Gdyby prawda o ich relacji wyszła na jaw wybuchłby wielki skandal polityczny. Władca Danae zostałby oskarżony o zbrukanie ciała świętej, co mogłoby nawet doprowadzić do wojny.
