Valladon
| Valladon | |
|---|---|
| |
| |
| Położenie | Centrum Równiny Andurii |
| Mieszkańcy | Ludzie |
| Ustrój | Monarchia dziedziczna |
Spis treści
Władza
Ustrój: monarchia dziedziczna.
System władzy: miasto - państwo.
Władca: król Hildar - syn Królowej Anny, z rodu Varezjuszy.
Rodzina królewska: żona Jaren – współrządząca królowa, córka Adrin – księżniczka, następczyni tronu, syn Trejen - książę.
Zamek Varenia. Położony na niewielkim wzgórzu w środkowej części miasta. Otoczony dodatkowym murem obronnym, posiadającym 6 małych wieżyczek. Zamek z kamienia posiadający 4 wysokie wieże obserwacyjne, na każdej powiewa błękitny sztandar miasta z herbem rodu panującego.
Ustrój polityczny
{{{Ustrój}}}
Herb i flaga
{{{Herb}}}
Siedziba władcy
{{{Siedziba}}}
Ubiór
{{{Ubiór}}}
Architektura
{{{Architektura}}}
Geografia
Położenie: miasto położone nad Rzeką Motyli, po środku Równiny Andurii. Znacznie rozbudowujące się w stronę południową i zachodnia.
Budowle z drewna i kamienia, w zależności od położenia dzielnicowego. Budynki o charakterystycznych ciemnych dachach. Biedniejsze budowle pokryte strzechą, pozostała część kryta czarną dachówką. Kamienne mury obronne wokół głównej dzielnicy miasta, a w miarę powiększania się obszaru rzemieślniczego dobudowywane mury podgrodzia. Dzielnice zewnętrzne stanowią głównie niskie drewniane domy pokryte strzechą, zamieszkałe przez pasterzy. Miasto nie rozbudowane do maksimum na wschód. Plany budowy dodatkowego, zwodzonego mostu nad Rzeką Motyli i rozbudowa miasta poza rzekę, dla mocy kontroli handlu rzecznego.
Wojsko
Valladon słynie z rozbudowanej armii stacjonującej w północnej części miasta. Piechota i konnica. Niewielka część łuczników i kuszników. Słynąca z wysoko wykwalifikowanych inżynierów, posiadająca potężną liczbę maszyn oblężniczych.
Stosunki dyplomatyczne
Handel: Szlak Błękitny, Szlak Rubinowy, Szlak Purpurowy.
Produkcje (wyroby eksportowe): wełna, kowalstwo artystyczne, lekarstwa, sery.
Stosunki dyplomatyczne: tymczasowy pokój zawarty z Maurią. Wieczysty Pokój zawarty z Radą Ostatniego Bastionu. Pozostałe miasta pozostają w stosunkach neutralnych.
Miasta Sojusznicze: Ekradon, Menaos, Shari.
Handel
{{{Handel}}}
Kuchnia
Tradycyjna valladońska kuchnia nie jest szczególnie popularna poza jego granicami i wbrew pozorom jest dość uboga w warzywa. Bogate pastwiska sprzyjają hodowli owiec, a co za tym idzie jagnięcina i baranina to najpopularniejsze w tym rejonie mięso, powszechne są również produkowane z mleka tych zwierząt sery o dość dużej różnorodności, od twardych po kremowe, od słonych po słodkawe. Częstym dodatkiem do dań głównych są przygotowane na wiele sposobów grzyby, a najpopularniejszą stosowaną przyprawę stanowi jałowiec.
Sztandarowym daniem Valladonu jest jagnięcina duszona z dodatkiem cebuli, jałowca oraz białego wina, podawana z kładzionymi kluskami. W okolicach Rzeki Motyli równie popularnym daniem jest pstrąg zapiekany w śmietanie z dodatkiem owczego sera i kurek. Kurki są również często dodawana do jajecznicy oraz omletów. Poza granicami kraju najbardziej znaną potrawą z tego rejonu jest deser - sernik. Jest to to ciasto pieczone na kruchym spodzie z jednolitą serową masą na wierzchu. Tradycyjna wersja tego specjału wyklucza użycie bakalii czy czekolady, by jednak wzbogacić jego smak i przełamać słodycz, często podaje się go razem z gorącym sosem z owoców leśnych.
Wina z Valladonu to najczęściej odmiany czerwone i różowe o lekkiej konsystencji, owocowe, gronowe, nie są one jednak specjalnie cenione przez koneserów. To samo tyczy się piw, wśród których najczęściej produkowane są piwa pszeniczne, na zachodzie zaś dominuje klasyczny lager, a lokalną ciekawostkę stanowi sahti - mocne, dość nietypowe piwo górnej fermentacji, które jest przyprawiane gałązkami i owocami jałowca. Najpopularniejszym podawanym w karczmach trunkiem jest ziołowa nalewka o dość dużej mocy, która ponoć stanowi również świetny lek na przeziębienie.
Ciekawostki
Valladon od kilkunastu lat przeżywa swój rozkwit, dzięki położeniu na rozległej równinie miasto utrzymuje się głównie z chowu zwierząt pasterskich, dzielnice podgrodzia zamieszkałe są głównie przez pasterzy kóz i owiec, ale także bydła. Miasto słynie nie tylko z produkcji wełny, ale też ze względu na hodowlę zwierząt mlecznych z produkcji różnego rodzaju serów, które stanowią wraz z wełną główny produkt eksportowy miasta. Główna część miasta pełna jest targów i karczm, które stanowią swego rodzaju wizytówkę Valladonu. Ze względu na duża liczbę mieszkańców Valladon jest jednym z pierwszych miast, które zastosowało system kanałów, aby nie dopuścić do zanieczyszczenia ulic.
