Ekradon
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
Spis treści
Władza
Władca: Król Harven Bronstein (59 lat), syn króla Daruena z rodu Bronstein.
Rodzina królewska: Pierwsza żona króla - Klara z rodu Gutfreund zmarła w połogu ówcześnie rodząc syna Iverna (21 lat) przyszłego następcę tronu. Po niecałym roku od tego wydarzenia król ożenił się ponownie ze szlachcianką Yari z rodu Moldenhauer (37 lat), która jest obecną królową Ekradonu. Dała mu ona córkę - księżniczkę Eruen (17 lat). Stosunki pomiędzy macochą a przybranym synem są neutralne, choć dalece odbiegają od ciepłej rodzinnej zażyłości. Inaczej jest ze stosunkami pomiędzy rodzeństwem, którzy mocno się wspierają i opiekują sobą nawzajem. Król natomiast choć słynie ze swojego trudnego i temperamentnego charakteru, potrafi okazać czułość dzieciom, jak i żonie.
Ustrój polityczny
Monarchia dziedziczna - władzę dziedziczy pierworodny, męski potomek.
Herb i flaga
Barwami przewodnimi Ekradonu są granat i złoto. Gryf umiejscowiony w centrum herbu symbolizuje siłę militarną królestwa, a korona znajdująca się powyżej władzę króla. Ostatnim równie istotnym elementem są perły zdobiące ramy herbu. Flaga pozostaje uproszczoną wersją herbu, która zachowuje stałą kolorystkę i zawiera jedynie symbol korony.
Siedziba władcy
Adlerfestung - Orla Twierdza. Wzniesiony nad największą rzeką przepływającą przez Ekradon Orla Twierdza składa się z licznych samodzielnych budynków urozmaiconych wieżami, wieżyczkami, balkonami, blankami i rzeźbami. Wejście do zamku stanowi symetryczny łuk bramy ozdobiony z obu stron wieżami, mieszczącymi klatki schodowe. Za bramą główną znajduje się niewielki plac, wokół którego rozlokowane są strażnica, stajnie oraz reprezentatywne schody prowadzące do budynku pałacowego, który jest centralną częścią kompleksu i głównym budynkiem mieszkalnym. To w nim mieszczą się reprezentacyjne komnaty królewskie, ale także pokoje służby. Zamek liczy sobie ponad 250 pomieszczeń. W dolnych kondygnacja mieszczą się pokoje przeznaczone dla służby i do przechowywania zapasów. Im wyżej w górę tym wnętrza stają się coraz bardziej bogate. Na samej górze rezyduje król wraz ze rodziną królewską. Górna część zachodnia skrzydła praktycznie w całości została zaadaptowana na cele wojskowe. Wysokie wieże umożliwiają skuteczne obserwowanie otoczenia oraz prowadzenie ostrzału artyleryjskiego w razie ataku. Ponadto, wokół całego zamku biegnie murowana kurtyna obronna z bastionami oraz fosą, co czyni go bardzo dobrze ufortyfikowaną twierdzą. Wewnątrz zamku znajdują się również piękne ogrody, które tworzą urokliwy krajobraz wokół kompleksu. Wśród nich można znaleźć m.in. warzywnik, ziołowy ogród oraz labirynt z wysokimi żywopłotami. Orla Twierdza odgrywa ważną rolę w obronie Ekradonu przed najazdami wrogich armii, a także w zapewnieniu bezpieczeństwa królowi i jego rodzinie.
Ubiór
W królestwie Ekradon, kobiety jak i mężczyźni noszą zróżnicowane stroje w zależności od swojego statusu społecznego, a także od okazji i pory roku. Kobiety o wyższym statusie społecznym noszą długie suknie o kroju, który przylega do ciała, zdobią go liczne marszczenia oraz szerokie rękawy. Kolorystyka sukien to głównie intensywne kolory, takie jak czerwień, zieleń czy fiolet. Suknie są często ozdobione koronkami, haftami i perłami. Na głowach noszą czepce, często z piórami lub ozdobami z koralików. Kobiety niższych warstw społecznych noszą prostsze stroje, wykonane z tańszych materiałów. Zazwyczaj są to suknie pozbawione zdobień. W chłodniejsze dni kobiece stroje uzupełniają wełniane peleryny z kapturem. Wszystkie kobiety noszą również obszerne, lniane fartuchy, które chronią ich suknie przed zabrudzeniem. Na nogach noszą skórzane buty, a na rękach welurowe rękawiczki. Na bardziej uroczyste okazje dodają swoim strojom dodatkowych ozdób, takich jak naszyjniki, bransoletki czy kolczyki. Mężczyźni o wyższym statusie społecznym noszą zazwyczaj długie, przylegające do ciała kaftany, wykonane z bogatych materiałów, takich jak jedwab, welur czy brokat. Kaftany zazwyczaj są ozdobione koronkami i haftami, a także są przypinane metalowymi agrafkami. Każdy kaftan jest inny i unikalny, często wyrażający styl lub osobowość noszącego. Pod kaftanem mężczyźni noszą koszule z długimi rękawami, również wykonane z jedwabiu lub lnu, czasem ozdobione haftami lub koronkami. Modni mężczyźni noszą na głowach szerokie kapelusze wykonane z filcu lub wełny. Na rękach noszą skórzane rękawice, a na nogi zakładają skórzane buty, a w chłodniejsze dni – wełniane skarpety oraz futrzane peleryny. Mężczyźni niższych warstw społecznych noszą prostsze stroje. Zazwyczaj jest to jednokolorowy kaftan wykonany z grubszego materiału, takiego jak wełna lub lniana tkanina. Niektórzy mężczyźni, zwłaszcza ci, którzy prowadzą aktywny tryb życia, ubierają się w bardziej funkcjonalne stroje, takie jak kurtki skórzane i proste spodnie na szelkach.
Architektura
W królestwie Ekradon wieże, wysokie i majestatyczne, często zdobione kunsztownymi rzeźbami, są powszechne w architekturze. Budynki często mają wielopoziomowe dachy o charakterystycznej niebieskiej dachówce, nierzadko zakończone ostrosłupowymi szczytami. Okna są wysokie i wąskie, a ich kształt przypomina kroplę. Często ozdobione są witrażami o bogatej kolorystyce, które tworzą malownicze efekty świetlne we wnętrzach. W architekturze królestwa Ekradon wykorzystywane są również kamienie i cegły, co jest charakterystycznym elementem architektury gotyckiej. Kamienice i pałace są zazwyczaj wznoszone na planie prostokąta lub kwadratu, a ich fasady zdobią liczne rzeźby oraz ornamenty. W miastach można spotkać również charakterystyczne budowle handlowe, takie jak ratusze, kramy i magazyny. Ratusze często mają charakterystyczne szczyty i reprezentacyjne sale, gdzie odbywają się spotkania między władzami a mieszkańcami miasta. Kramy i magazyny są zazwyczaj budynkami jednokondygnacyjnymi z charakterystycznymi, niskimi oknami, gdzie handlarze mogą wystawiać swoje towary. Na terenie królestwa można spotkać również liczne zamki i twierdze. Zazwyczaj są one zbudowane na wzgórzach i otoczone murami obronnymi. Ich charakterystycznymi elementami są blanki, machikuły, dziedzińce i baszty. Zamki i twierdze w królestwie Ekradon mają często charakter obronny, ale także rezydencjonalny, gdzie zamieszkują arystokracja i ich rodziny. Niektóre budynki mają elementy zaczerpnięte z architektury zachodniej, takie jak kopuły i łukowate okna.
Geografia
Zachodnia część gór Dasso w pobliżu Smoczej Przełęczy. Do terytoriów Ekradonu od pewnego czasu przynależą także okoliczne wioski, głównie położone na zachodniej granicy Szepczącego Lasu.
Wojsko
Ekradon posiada ogromną armię składająca się z wielu formacji wojskowych: łucznicy, kusznicy, piechota, konnica, inżynierowie wojskowi, pikinierzy. Istnieje jednak wyjątkowa jednostka wojskowa, składająca się z doskonale wyszkolonych rycerzy dosiadających ekradońskich gryfów. Są jednymi z najskuteczniejszych wojowników w armii królestwa, a ich gryfy są niezwykle silne i szybkie, co czyni ich doskonałymi partnerami w walce. Rycerze jak i ich gryfy często wychowywani są razem od najmłodszych lat w celu przygotowania ich do tej specjalnej jednostki. Jeźdźcy muszą przejść intensywne szkolenia z manewrów lotniczych, walki wręcz i taktyki militarnych. Są oni również doskonale uzbrojeni, posiadając lekką zbroję, łuk i miecz , które mogą być używane zarówno podczas walki z wrogami na ziemi, jak i w powietrzu. Gryfy, na których jeżdżą, przechodzą specjalną selekcję i szkolone są w celu sprawnego poruszania się na polu walki. Gryfy te są doskonale przystosowane do lotów, dzięki czemu mogą pokonywać naprawdę dalekie dystanse. Rycerze często wysyłani na najtrudniejsze misje i zadania, takie jak rozpoznanie wroga, przeprowadzenie ataku z zaskoczenia lub ochrona króla, lub innych ważnych osobistości. Ich wyszkolenie, umiejętności i sprzęt czynią z nich jedną z najbardziej elitarnych jednostek wojskowych w całym królestwie Ekradon. Zbrojenia i posiadanie ogromnej armii przez Ekradon jest uwarunkowane rosnącą w siłę potęgą Maurii i odbudowującym się Ostatnim Bastionem.
Stosunki dyplomatyczne
Ekradon najlepsze stosunki posiada z Valladonem czego przyczyną może być długoletnia przyjaźń króla Harvena z nie żyjącym już ojcem obecnego władcy Valladonu Arturiona. W celu potrzymania silnego sojuszu władcy zaaranżowali małżeństwo przyszłego następcy tronu Valladonu, księcia Victora z księżniczką Ekradonu Euren. Królestwo posiada bardzo napięte stosunki dyplomatyczne z Maurią, nieprzyjazne stosunki z Ostatnim Bastionem, natomiast reszta królestw pozostaje z Ekardonem w stosunkach neutralnych.
Handel
Szlak Niebieski, Szlak Błękitny
Produkcje (wyroby eksportowe): kamień, naczynia gliniane, dachówka, glina, wyroby stolarskie, produkcja broni drzewcowej.
Kuchnia
Mówi się, że w Ekradonie są najpiękniejsze pod względem architektonicznym karczmy w całej Środkowej Alaranii, a serwowane w nich jedzenie również nie pozostawia wiele do życzenia. W chłodne górskie wieczory można się tu rozgrzać aromatyczną zupą cebulową podawaną z serowymi grzankami albo pikantnymi flakami. Wśród mięs należy przede wszystkim wymienić bitki, zarówno te z wołowiny z cebulą, jak i z jelenia z chrzanem czy z dzika z suszonymi śliwkami. Lokalne pikantne kiełbaski z wieprzowiny gotowane w kapuście nie są wyszukanym, lecz na pewno sycącym daniem, do którego świetnie będzie pasował jakiś mocny alkohol, na przykład pędzona na bagnach śliwowica. Również z bagiennych rejonów Ekradonu pochodzi jedzona tutaj baranina, która do miast dociera głównie w postaci wędlin i peklowanego mięsa. Wracając jednak do alkoholu, oprócz wspomnianej śliwowicy pija się tu przede wszystkim thanderiońskie piwa i również pochodzące z importu wina, gdyż zarówno browarnictwo - poza jednym wyjątkiem - jak i winiarstwo w Ekradonie występuje szczątkowo, raczej na własny użytek niż na sprzedaż, nie można tu mówić o szczepach charakterystycznych dla tego rejonu.
O czym jeszcze warto wspomnieć, to o pewnym warzywie cieszącym się w tym kraju dość dużym powodzeniem: dyni. Jada się ją tutaj na wiele różnych sposobów - pieczoną, w postaci zupy, marynowaną w słodko-kwaśnej zalewie z przyprawami korzennymi. Mieszkające na terenie Ekradonu krasnoludy warzą z niego dyniowe piwo w typie ale. Robi się z niej również bardzo aromatyczny placek oraz dżemy. Jest to główny składnik słodkich dań w Ekradonie, oprócz tego w wielu karczmach można zamówić jeszcze piwną polewkę: zupę na bazie lekkiego jasnego piwa, mleka i kogla-mogla. Sam kogel-mogel oraz ajerkoniak serwuje się tutaj prawie wyłącznie w sezonie zimowym.
Ciekawostki
Na wschód od miasta znajdują się bagna z których mieszkańcy Ekradonu czerpią glinę do wyrobu dachówek. Dzięki temu w mieście rozwinęła się technologia budowy pieców do wypalania wyrobów glinianych.
Architekturę Ekradonu można łatwo poznać po wyróżniających się niebieskich dachówkach.
