Czernidło Smocze
| Czernidło Smocze | |
|---|---|
|
| |
| Rodzaj | Kwiat |
| Występowanie | Smocze Wzgórza |
| Rzadkość | Brak danych. |
Spis treści
Wygląd
Jest to dopiero niedawno odkryty storczyk, ale już zaskarbił sobie oddanie mieszkańców terenów, na których wzrasta. Jak każdy epifit -czy to nadrzewny, czy też naskalny- czernidło smocze, bo taką nazwę nadali tej roślinie humanoidzi, zapewne ze względu na barwiące wszystko właściwości kwiatów, rośnie tam, gdzie znajdzie idealne podłoże, do którego mogłoby się przyczepić. Człon określający gatunek wziął się z podobieństwa tych organów do paszczy skrzydlatych jaszczurów lub faktu występowania rośliny na Wzgórzach Smoczych. Świat uczonych ukuł termin binominalny Nasfiretum draculae, zaproponowany przez alchemiczkę Sanayę Tai podczas ostatniego zjazdu botanicznego na Akademii Medycznej w Adrionie. Geneza odkrycia wynika -jak to u uczonych bywa w zwyczaju- z przypadku. W trakcie zwiedzania ogrodów Chiropterusa, Sanaya spostrzegła, że na rzeźbach rozrzuconych tu i ówdzie rosną ciemne storczyki, nieco przypominające ćmówki (Phalaenopsis), jednak po bliższym przyjrzeniu się i wnikliwych obserwacjach doszła do wniosku, iż nie jest to żaden ze znanych w Środkowej Alaranii przedstawicieli storczykowatych. Ten skalny epifit osiąga wielkość ok. połowy stopy (~ 15 cm), najbardziej rozkrzewione osobniki rozpościerają liście oraz korzenie “powietrzne” w promieniu jakichś trzech stóp (~1 m). Rośliny te przybierają odcień gawronich piór, tylko na niektórych liściach widoczne są niekiedy czerwonawe plamki. Kwiat -tej samej barwy za wyjątkiem warżki, składającej się z 3 przekształconych płatków korony: seledynowego przedkwietnego, śródkwietnego koloru lazurowego oraz czarnego zakwietnego, upstrzonego żółtymi plamkami- sterczy na dość krótkim, giętkim pędzie i rzadko kiedy można spotkać więcej niż 5 w kwiatostanie (czasami są tylko pojedyncze kwiaty). Do pierwszego nibypłatka warżki przyczepione są pręciki, zaopatrzone w żółte pylniki. Roślina zimuje, otulając się kilkoma warstwami puchu (również czarnego), wytwarzanego przez liście i korzenie “powietrzne”, uprzednio chowając wszelkie wystające organy do prowizorycznego szałasu zbudowanego z największych liści i grubych korzeni. Owocem jest długi na dwie piędzie (czterdziestocentymetrowy) strąk, zawierający kilkadziesiąt czarnych nasion, z oddali przypominających bób.
Właściwości
Kontakt z kwiatami czernidła smoczego powoduje mrowienie skóry u ludzi i elfów, natomiast spożycie wywołuje kilkugodzinny paraliż u tych ras. Naturianie odczuwają tylko lekki ból podczas konsumpcji kwiatów porównywalny z tym, który ludzie i elfy czują podczas jedzenia ostro przyprawionych potraw, dlatego każdy niemal naturianin dodaje świeżych lub startych na proszek suszonych kwiatów tego storczyka jako swoisty odpowiednik chili do przyrządzanych dań. Nieumarli nie odczuwają żadnych dodatkowych bodźców sensorycznych po kontakcie z czernidłem smoczym - ot, zielsko i tyle.
Pulpa z korzeni “powietrznych” czernidła smoczego działa jako antidotum na paralityczne właściwości kwiatów. Równie dobry jest przyrządzony z nich proszek. Wystarczy spożyć kilka kropel mazi lub parę szczypt sproszkowanych korzeni, a negatywne efekty ustępują bez żadnych skutków ubocznych.
Jak sama nazwa wskazuje, roślina ta posiada właściwości pigmentu. Po zjedzeniu lub roztarciu kwiatów bądź jakiejkolwiek innej części tego storczyka, ciało ulega zabarwieniu na czarny kolor, niekiedy z metalicznym połyskiem. Wampirki, smoczyce zamieszkujące tereny o dużej populacji krwiopijców lub te, których humanoidalna forma przypomina wampirzą bardziej niż ludzką czy elfią bądź o czarnołuskiej gadziej formie oraz czarodziejki zajmujące się magią śmierci chętnie malują usta i oczy mazidłem zawierającym pulpę z czernidła smoczego.
Pulpa z korzeni “powietrznych” nałożona na narządy intymne ras rozumnych leczy właścicieli z chorób przenoszonych drogą płciową, jednakże nierzadko dochodzi do efektów ubocznych w postaci niemal natychmiastowego uniesienia, które uczeni określili mianem orgazmu ze wszystkimi tego konsekwencjami i z reguły o wzmożonej sile.
Według niektórych medyków wyciąg z czernidła smoczego zdaje się leczyć groźną chorobę, zwaną zemstą nietoperza. Łagodzi objawy, redukując je li tylko do kataru (sączy się granatowo - czarna wydzielina) oraz potężnego kichania, które usuwa z organizmu zakażonego pozostałości wirusów, jak również sam lek.
Występowanie
Jest to storczyk naskalny i nadrzewny. Rośnie w klimacie umiarkowanym, w którym nie przewidziano bardzo mroźnych zim. Roślinę tę odkryto i opisano stosunkowo niedawno (bowiem po wstąpieniu na tron obecnie panującego księcia Karnsteinu Medarda I), nie do końca sprawdzono wszystkie rejony, w których storczyk ten mógł się jeszcze uchować przed wścibskim wzrokiem badaczy, tudzież alchemików. Okazy znaleziono w skupiskach na Wzgórzach Smoczych oraz w ogrodach Chiropterusa, skąd rośliny rozpleniły się na teren Anperii. Prawdopodobnie czernidło smocze zasiedla także Szepczący Las, mury warowni Nandan-Theru oraz Las Driad, ale nie są to jeszcze pewne informacje. Daleka Północ, tropiki, pustynie i mokradła nie sprzyjają rozwojowi czernidła, skutecznie ograniczając potencjalny zasięg występowania.
Informacje dodatkowe
Kwiat czernidła urósł do rangi symbolu Anperii - stolicy Karnsteinu. Nic więc dziwnego, iż można tam zobaczyć wszelkie przedmioty ze stylizowanymi zdobieniami w kształcie powyższego organu lub rzadziej całej rośliny. Popularne są: zastawa stołowa z malunkami przedstawiającymi rozwinięty kwiat oraz zestawy sztućców posiadających grawerunki całych roślin lub pędów kwiatowych. Również pasy noszone przez szlachtę zdobne są w desenie przedstawiające ten niecodzienny gatunek storczyka, któremu niestraszny miejski gwar ani wszechobecne ślady cywilizacji. Niekiedy frędzle (zwane kutasami) na końcach tego jakże ważnego elementu męskiego odzienia posiadają niewielkie kwiatki czernidła zamocowane w miejscach, gdzie poszczególne nitki osiągają kres. Ozdóbki te, zwane czernidełkami bądź kresikami, wykonane są z kamieni szlachetnych (np. onyksów, turmalinów, rubinów czy opali), szkła wulkanicznego lub masy perłowej - rzecz jasna koloru czarnego lub zbliżonego doń (granaty, grafity czy ciemne fiolety typu oberżyna, a także purpura i burgund).
Byki mikrosłoników motyloskrzydłych w okresie godowym przyozdabiają swoje ciała kwiatami lub pędami czernidła smoczego. Ten samiec, który uzbiera najwięcej lub wykaże się nietypową inwencją twórczą, zyskuje względy partnerki i może przystąpić do przedłużenia gatunku. Zwierzęta te podpatrzyły pewnie jak niektóre ptaki (szpaki, sroki, papugi) dekorują tymi kwiatami swoje gniazda, co pomaga im w zdobyciu partnerki. Któryś mikrosłonik postanowił przystroić siebie i poskutkowało. Teraz niemal każdy byk idzie w ślady mistrza - prekursora nowej tradycji. Lokalna społeczność ukuła nawet powiedzenie: “wystroić się jak słonik czernidłem”, co oznacza “ubrać się bardzo elegancko”, niekiedy aż za bardzo.
