Lampart Sariański
| Lampart Sariański | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Kotowate |
| Nastawienie | Przyjazne |
| Odżywianie | Mięsożerne |
| Występowanie | Alarania, oprócz pustyń i lodowców |
| Populacja | Wysoka |
Spis treści
Wygląd
Lampart Sariański podobny jest do lamparta plamistego o melanistycznej sierści, tak zwanej czarnej pantery. Jednak już na pierwszy rzut oka widać, że nie ma się do czynienia ze zwykłym dzikim kotem. Lampart Sariański jest olbrzymią wersją swojego krewniaka i spokojnie może służyć pod siodło, zwłaszcza elfom. Nawet niżsi przedstawiciele tego gatunku są w stanie dźwigać na swoim grzbiecie jeźdźca. Związane jest to z ogromną siłą łap, kręgosłupa i rozbudowaną muskulaturą. Sierść lamparta sariańskiego jest gładka, aksamitna i czarna jak smoła. Nie spotkano jeszcze osobnika o innym ubarwieniu. Samice są znacznie mniejsze od samców, za to dużo szybsze i zwinniejsze. Samce zaś mogą przebyć większe odległości. Podczas biegu te pantery co jakiś czas wykonują długie skoki, co znacząco przyspiesza pokonywanie wyznaczonej trasy, ale też sprawia, że lampart nie musi znajdować się zbyt blisko ofiary. Jeśli zachował odpowiednio duży zapas energii, by dopaść zdobycz użyć może długiego skoku. Mają masywne łapy, a ich "poduszeczki", są znacznie grubsze niż u innych kotowatych. Choć gorzej wyczuwają podłoże, ma to swoje plusy, ponieważ nadepnięcie na ciernie, czy inne ostre przedmioty, nie powoduje ran.
Odżywianie
Lampart Sariański jest mięsożerny. Poluje na sarny, jelenie, wilki, lisy, borsuki i tym podobne. W zależności od klimatu w jakim żyje wybiera większe, lub mniejsze ofiary. W przypadku braku pokarmu pożywi się wężami, jaszczurkami, czy żółwiem. Tam gdzie dostępne są zbiorniki wodne nie omieszka zapolować na ryby, skorupiaki, czy bezkręgowce. Na leśnych terenach podmokłych lamparty sariańskie zjadają też żaby, ropuchy, ślimaki. Ich żołądek trawi większość naturalnych trucizn, więc zjedzenie toksycznej ropuchy, czy węża nie stanowi dla nich problemu, o ile nie pożywią się całą zgrają takich zwierząt, nie muszą się martwić.
Zachowanie
Kotowate są zaskakująco przyjaźnie nastawione wobec humanoidów, zwłaszcza naturian i elfów. Te inteligentne stworzenia prawdopodobnie wyczuwają zamiary innych istot, dlatego do jednych zbliżają się chętnie, od innych trzymają z daleka. Nie atakują bez powodu, wolą leniwie odejść. Ich inteligencja jest na tyle rozwinięta, że przez lata ewolucji nauczyły się one rozpoznawać niektóre rodzaje broni. Atakują na widok wycelowanej w nie starzały, czy włóczni. Niespokojny lampart źle reaguje także na widok podniesionych do góry rąk. Jeśli nie jest się pewnym, w jakim humorze jest ów kot, najlepiej powoli uklęknąć i skulić się, ponieważ lamparty uznają to za poddanie się. Część populacji została udomowiona przez naturian i elfy właśnie. Korzystając z tego, że zwierzęta były nastawione do nich przyjaźnie nauczyły je żyć ze sobą w stadach, a później szkolić. Tym sposobem, wykorzystywane są przez te rasy pod siodło.
Informacje dodatkowe
Nazwa "Lampart Sariański" pochodzi od Wielkich Borów Sariańskich, ponieważ właśnie tam zaleziono i opisano pierwsze pantery olbrzymie. Dopiero później okazało się, że występują one także w innych lasach i terenach z bujną roślinnością. Gatunek ten przystosował się do większości klimatów, nie występuje jedynie na pustyniach i terenach pokrytych wiecznym śniegiem.
Także w niektórych miejscach na zachodzie, wśród eravallów udało się udomowić ten gatunek. Z pewnością jest to związane z usposobieniem tej rasy ludzi.
