Wróbel Iydyjski
| Wróbel lydyjski | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Wróblowate |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Roślinożerne |
| Występowanie | Lasy między Lydią, a Tarigornem |
| Populacja | Wysoka |
Spis treści
Wygląd
Wróble lydyjskie to stworzenia podobne do wróbli zwyczajnych, lecz dwa razy od nich większe i różniące się znacząco budową głowy. Tak jak ich popularni krewni, tak i te wróble mają dość krępą budowę ciała i stosunkowo dużą głowę, oraz mocny dziób, który w okresie lęgowym zmienia kolor z szarego na czarny. Ich umaszczenie jest różne w zależności od płci ptaka - samice są szarobrązowe, pręgowane, z wyraźnie jaśniejszym upierzeniem w okolicach dzioba i oczu, zaś samce cechuje ciemnobrązowy, pręgowany grzbiet i szare podbrzusze. Oczy u tego gatunku są znacznie większe niż u reszty ptaków i budową przypominają oczy psa z prawie niewidocznymi białkami i z reguły ciemnymi tęczówkami. Kolejną cechą wyróżniającą ten gatunek - prawdopodobnie najważniejszą - są ich uszy. U większości ptaków małżowina uszna uległa zanikowi, zaś u wróbli lydyjskich są one bardzo dobrze wykształcone, kształtem przypominają uszy rysia, a w okresie wiosennego bądź jesiennego pierzenia pojawiają się nawet na nich charakterystyczne pędzelki. Poza tymi okresami uszy wróbli pokryte są drobnym białym puchem, który na samych końcach staje się czarny.
Odżywianie
Wróble lydyjskie żywią się przede wszystkim ziarnami pochodzącymi z ludzkich upraw, lecz gdy nie mają do nich dostępu, pożywiają się również nasionami innych traw oraz drobnymi owocami takimi jak winogrona.
Zachowanie
Bardzo płochliwe i niemożliwe do oswojenia, lecz przy tym jednocześnie ciekawskie. Często gniazdują w okolicach ludzki domostw i letnią porą potrafią nawet do nich zaglądać w poszukiwaniu pożywienia lub przedmiotów do ozdobienia swojego gniazda, które zakładają wysoko w koronach drzew. Często kradną drobne, kolorowe przedmioty takie jak tasiemki, kamyki albo guziki. W okresie lęgowym samce “kupują” w ten sposób względy samic i zachęcają je, by złożyły w ich gniazdach jaja. Po złożeniu jaj obowiązek opieki nad młodymi spoczywa w całości na samcu, gdyż samica odlatuje.
Informacje dodatkowe
Wśród mieszkańców Lydii istnieje przekonanie, że wróble lydyjskie zwiastują dobrobyt i sama ich obecność w zagrodzie przynosi szczęście, lecz z racji tego, że nie da się ich udomowić nęci się je ziarnem albo śpiewem, gdyż przez swoje duże uszy są bardzo wrażliwe na wszelkie dźwięki, a odpowiednio dobrana melodia może działać na nie wręcz hipnotyzująco. Co ciekawe nie działa na nie śpiew osób, które potrafią porozumiewać się ze zwierzętami, gdyż nie interesują ich słowa, a same dźwięki bez ich kontekstu.
