Nietopyrnik Gawroni

Z Grymuar
Skocz do: nawigacja, szukaj
Nietopyrnik Gawroni

Bestia nietopyrnik gawroni.jpg

Grupa Koniowate
Nastawienie Neutralne
Odżywianie Mięsożerne/Magiożerne
Występowanie Smocze Wzgórza, rzadkie lasy Therii, Mauria
Populacja Średnia

Wygląd

Na pierwszy rzut oka tego przedstawiciela koni można pomylić co najwyżej z pegazem lub equoliusem - wszak oba powyższe mają skrzydła. Jednak z bliższej perspektywy rodzaj tych przystosowanych do lotu kończyn jest zupełnie inny - nietopyrniki gawronie charakteryzują się skrzydłami błoniastymi - takimi, jak nietoperzowe czy te, dzięki którym lotosmoki wzbijają się w powietrze, nie zaś pierzastymi, typowymi dla ptaków, pegazów czy equoliusów. Zwierzę to osiąga mniej więcej rozmiary konia zimnokrwistego bądź aterragisa, z tym, że ogiery są ciut większe od klaczy. Umaszczeniem nie może się popisać, jest chyba najmniej różnorodnie ubarwionym przedstawicielem swej rodziny. Zazwyczaj spotyka się osobniki kare bądź myszate, z rzadka można zaobserwować gniadosza, a kasztan to prawdziwy rarytas. Tęczówki oczu zwierząt ciemnych z reguły są błękitne, natomiast cieplej umaszczonych - czarne lub bordowe.

Odżywianie

Nietopyrnik jak jego krewniak aterragis posila się mięsem i podobnie jak on aktywnie poluje w jego poszukiwaniu. W układzie pokarmowym tego stworzenia zaszły tak drastyczne zmiany, iż praktycznie uniemożliwiają mu one pozyskiwanie energii z materii roślinnej. “Zielsko” służy nietopyrnikom w zasadzie tylko jako środek leczniczy. Konie te zdolne są do rozgryzania kości i wydobywania pożywnego szpiku z ukrycia, wchłaniają też związki mineralne z kostnej papki. Co ciekawe, błoniastoskrzydły koń potrafi uzyskiwać energię życiową z magii, jak również sił wprawiających nieumarłych w swoisty odpowiednik życia, a robi to polując na owe zaprzeczenia porządku natury lub będąc w ich pobliżu chłonie witalność za pomocą chrap.

Zachowanie

Jak wszystkie koniowate, także i nietopyrnik gawroni żyje w stadach, zwanych tabunami. Nie są one tak liczne, jak w przypadku zebr czy aterragisów - nie przekraczają pięćdziesięciu osobników, jednak przeciętnie liczą do 30 członków. Ogiery nie są agresywne w stosunku do siebie, zatem przy obfitości pożywienia niemal każdy samiec może znaleźć sobie okazję, by przedłużyć gatunek. Zwyczaje godowe zaczynają się od prezentacji ogólnej postury rywalizujących samców i wzajemnego szczerzenia kłów na siebie, potem dochodzi trucht połączony z machaniem skrzydłami (jeśli warunki środowiska temu nie przeszkadzają), by w przypadku remisu przeistoczyć się w bój na kopyta, łby, kły, z rzadka skrzydła, chyba że pojedynek akurat odbywa się w przestworzach. Z reguły walka rozstrzyga się po znanej ze świata humanoidów pierwszej krwi, w zasadzie nie spotyka się poważnych obrażeń u pokonanych konkurentów. Klacze źrebią się po półtorarocznej ciąży, zwykle rodzi się jedno lub dwa młode, od razu zdolne do lotu, jednakże skomplikowanych ewolucji w powietrzu muszą się nauczyć.

Informacje dodatkowe

Wbrew pozorom błony skrzydeł nietopyrników nie są wcale delikatne jak te u nietoperzy, a giętkie i wytrzymałe, więc byle muśnięcie o ostrą krawędź tudzież grań skalną nie zrobi zwierzęciu krzywdy. W walce często gatunek ten posługuje się skrzydłami właśnie by zastraszyć, ogłuszyć lub skutecznie przepędzić napastnika lub drapieżcę, któremu akurat zapragnął odebrać zdobycz. Zwierzęta te świetnie prosperują na terenach o dużej aktywności magicznej z dziedziny śmierci. Chętnie osiedlają się w pobliżu miejsc pochówku, cmentarzysk, pól bitew czy obszarów, które dotknął olbrzymi kataklizm, np. pożar czy powódź. Lubią przebywać tam, gdzie obserwuje się wysyp nieumarłych istot, na przykład szkieletów czy ożywieńców oraz zwierzęcych efektów działań nekromantów czy spontanicznego działania magii śmierci o dużej mocy. Dzięki polowaniom na nieumarłych praktykowanym przez nietopyrniki gawronie humanoidzi (głównie ludzie i wampiry) dostrzegli w tych koniowatych pewien potencjał użyteczności. Nic więc dziwnego, iż oswojono dwie populacje tego gatunku. Zwierzęta te -poza zwalczaniem nieumarłych i oczyszczaniem terytoriów z sił śmierci- wykorzystuje się także jako wierzchowce dla zwiadu i lekkiej kawalerii, rażącej z przestworzy wrogie jednostki różnymi pociskami (wystrzeliwanymi lub miotanymi).

Nietopyrnik jest zwierzęciem herbowym Vaerren. Ludność tego miasta traktuje tego konia tak samo, jak pozostali Theryjczycy aterragisa. Zabicie przedstawiciela tego gatunku bez powodu, karane jest śmiercią. Miejscowi wierzą, iż dobrobyt kupieckiego miasta trwać będzie dopóty, dopóki widok przelatujących nad murami nietopyrników nie odejdzie w zapomnienie, a same zwierzęta nie staną się li tylko mglistym mitem przekazywanym od pokoleń wśród lokalnej ludności.

Bestiariusz
Gady Elomoto Gnuśny - Prosiór Bydłojad - Żółwiogłaz - Żółwiszcze Olbrzymie
Gryzonie Arratoi - Groszkowiec - Kirpi - Lotki - Pella - Rattini Rae- Szczurek Łąkolubny - Szczurodziej - Usypiacz Północny - Ahatfu antracytowy
Humanoidalne Mniszek Puchowy - Relvanie
Jaszczuropodobne Akkedis - Arco'Iris - Karnotaur Rogaty - Melkhii - Smok z Eriantur - Jajołap Gruchacz - Jaszczurzec Kaktusowy - Muchogryz Tęczowiec - Zauropod - Szarżownik Szkarłatny
Jeleniowate Amano - Ariates Hira - Delaine - Erimalai - Fot-hun - Irmis - Kartylopy - Łosiojeleń - Megaloceros - Varrao
Konie Magiczne Arklys - Asaria Jakarandowa - Aterragis - Equolius - Goryloń - Groziryk Zebrowaty - Ithillien - Jednorożec - Mglak Zmorooki - Nietopyrnik Gawroni - Pegaz - Wisieniec Rafgarski - Zebrzyniec Uparciuch - Zuva Solarna
Konie Rasowe Dhorharim - Koń Pustynny - Tarpaniec Niedźwiedzi - Złoty Koń Sharijski - Valladoński Koń Rycersku Typu Lekkiego - Valladoński Koń Rycersku Typu Ciężkiego - Ilargiański Koń Rycerski - Koń Równinny - Kłusak Verdaliański - Mustang - Sharhanti - Koń Czystej Krwi Gorlańskiej - Nasfereth husarski
Kotowate Gepard Olbrzymi - Homotherium - Irbis Thargornski - Igrys - Iring - Koya - Lampart Sariański - Lew Różany - Lew Stepowy - Machairodus - Namur - Rysiec Marmurkowy - Smilodon - Strzygoń Szmaragdowy - Tygrys Sprężyniec - Vilinder - Vulgris - Jagrys turmalinowy
Łasicowate Borsuk Północny - Undira
Nieumarłe Kościej - Rodoptak - Żałobnik - Nekrodrachon
Nosorożcowate Bezrożec - Elasmotherium - Nosorożec Włochaty - Storczykorożec Trawiasty
Niedźwiedziowate Czarnodźwiedź Miodojad - Vettippu - Xsiang Mao
Owady Jelonek Magmowy - Osa Wulkaniczna - Ostoniczyna
Pająki Arachnidea - Arlekin Purchawka - Karaczaniec Złotoszpony - Krwistogrzbiet - Lotnik Jaskiniowy - Martwiak Fioletowy - Pająk Drzewny - Różoworyjec Tentegośnik - Yanma Szafirowa
Płazy Ropuch Niebieski - Kumak Modry - Tryton Czerwonoskrzydły - Kumka Koleżeńska - Korneliusz z Malokrim
Psowate Anubis Sori - Biesoszakal Ujadacz - Gilis Grafitowy - Refur Leśny - Wężowy Pies - Wiewiórożer Lazurowy - Wilk Mgławicowy - Wilk Zielony - Wilkor - Zielisek Błonkoskrzydły - Mea Hua
Ptaki Uszatka Tęczowa
Ptakowate Burung - Gryf - Gil Karmazynowy - Khona Marengo - Lintu - Mamutak - Mikropapużka Limonkowa - Pouakai - Simia - Strachopiór - Telstari - Wróbel Iydyjski - Yaghaan
Pradawne Pustelnice - Kukulcan - Manauia
Roślinopodobne Aarkid - Aphylla - Bagienniak - Baie - Cierniowiec Różanogłowy - Fung Leśny - Odri - Niewyrostek Roślinny - Zahra
Ryby Kolorowy Anioł - Sukiennik Fiołkowy - Welon Eravallski
Słoniowate Mastodont Leśny - Mamut Eravalski - Mamut Simavu - Mamut Włochaty - Mikrosłonik Motyloskrzydły - Słonik Irrasilski - Słoń Kerendirski
Szczerbaki Glyptodon Pancerny - Inersuna - Leniwiec Papuzi - Pławileń Burawy - Wielkozwierz Theryjski
Smokowate Ajagar Arkadyjski - Balaring - Hasuyen - Lodownik Jarzębinowy - Nekrodrachon
Świniowate Gackouch - Fajkarz Ryżogrzywy
Wężowate Deep’ressyone - Kaarme - Lunarie - Wielkowąż Plamisty - Serpent Pustynny - Czerw Straszydlak
Wołowate Barabuch - Gavriela Imbuzi - Klacz Stokrotkowa
Wodne Atramentowa Renys - Dermin - Niguri - Mizu - Rereki - Wybałusz Rybojad - Manilla Szklana
Pozostałe Golem Kamienny - Hipopotam Taliański - Lewiatan Brzuchacz - Indlulamithi - Juchosz - Kanotis - Kolcogrzbiet Jeżowaty - Makrauchenia - Nibypies Płowowłosy - Ziewuszka Śnieżna