Serpent Pustynny
Serpent Pustynny | |
---|---|
Grupa | Serpenty |
Nastawienie | Wrogie |
Odżywianie | Wszystkożerne |
Występowanie | Wielka Pustynia Słońca |
Populacja | Malejąca |
Spis treści
Wygląd
Serpenty nie są największymi stworzeniami jakie można spotkać na pustyni, ale zdecydowanie imponują swoimi rozmiarami. W przypadku samców dorosły osobnik mierzy około sześćdziesięciu stóp długości. Barwa ich łusek idealnie komponuje się kolorem piasku. Samice są znacznie większe i w skrajnych przypadkach mogą dorastać nawet do siedemdziesięciu pięciu stóp długości. Dodatkowo posiadają ciemniejsze ubarwienie. Powodem może być fakt, iż samice większość czasu spędzają pomiędzy skałami, a ich umaszczenie pozwala im wtedy na skuteczny kamuflaż. Stworzenia te widzą tylko na boki, a przestrzeń przed nimi i za nimi jest uznawana za ich martwy punkt. Posiadają natomiast niezwykle czuły słuch i dobrze rozwinięty węch. Ich paszcza po brzegi wypełniona jest ostrymi zębami,dzięki którymi rozpruwają i przesuwają ciało ofiary w głąb gardzieli. Najkrótsze kły mierzą około długości palca wskazującego dorosłego człowieka z kolei największe nawet do trzech piędzi.
Odżywianie
Pustynia rządzi się swoimi prawami, ale serpent piaskowy posiada wszystkie cechy niezbędne do przetrwania w tych niekorzystnych warunkach. Potrafią magazynować wodę przez blisko trzy miesiące, z kolei duża i syta ofiara może zapewnić im energię, aż na pół roku. Serpenty są niezwykle agresywne, a dodatkowe atuty w postaci płaskiego oraz opływowego ciała oraz duże i pojemne szczęki czynią z nich szybkich i bezwzględnych drapieżników. Nie boją się polować na stworzenia większe od siebie, często odnosząc przy tym zwycięstwo.
Zachowanie
Prowadzą samotny tryb życia. Samce z natury są znacznie spokojniejsze od samic. Po posileniu się najczęściej zakopują się w piasku i odpoczywają, przeczekując proces trawienia. Posiadają własne terytorium, którego bronią i na którym poszukują pożywienia. Samice z kolei pozostają nieustannie w ruchu. Rzadko wyznaczają swoje terytorium, a od skrywania się w piasku wolą szukać schronienia wśród skał. Serpenty łączą się w pary tylko na okres godowy, który trwa kilka dni. Przypada on dwa razy w roku na okres letni i zimowy. Wtedy samice są jeszcze bardziej agresywne niż zazwyczaj i często pod koniec godów atakują, a w skrajnych przypadkach nawet pożerają swojego partnera. Jaja rosną w jajowodzie samicy; worek żółtkowy jaja dostarcza składników odżywczych rozwijającym się serpentom. Proces ten trwa od ośmiu do dziesięciu tygodni. Finalnie matka składa od dwóch do dziesięciu jaj. Umiejscawia je kolejno jako skupisko, a jaja przylegają do siebie. Daje im to pozycję statyczną do momentu wyklucia się, ponieważ obrót lub przypadkowe przemieszczenie zagraża przetrwaniu młodym serpentom. Świeżo zniesione jaja serpenta mierzą, aż dwie stopy. Ich skorupa jest miękka, a wręcz skórzasta, co zwiększa ryzyko uszkodzeń. Mimo to samica serpenta nie pozostaje, aby pilnować jaj. Na okres wylęgu trzyma się blisko gniazda, ale zagląda do niego stosunkowo rzadko. Serpenty komunikują się między sobą za pomocą dźwięku. Wydają z siebie wysokie, wibrujące tony, które w zależności od natężenia sygnalizują inny przekaz. Polują, ukrywając się pod piaskiem. Daje im dodatkową przewagę w postaci elementu zaskoczenia. Są bardzo terytorialne, a co za tym idzie niezwykle agresywne jeśli wyczują, że ktoś wejdzie na ich teren.
Informacje dodatkowe
Stanowią cenny okaz łowiecki. Szczególnie pożądanymi częściami tego zwierzęcia są ich zęby oraz łuski posiadające wartość kolekcjonerską oraz rzemieślniczą. Ich wnętrzności z kolei stanowią składniki do wielu rzadkich eliksirów i trucizn. Handlowanie truchłem serpenta to niezwykle lukratywny biznes, choć kłusowników, którzy na nie polują jest bardzo mało. Uznawani są za szaleńców i desperatów, gdyż nikt o zdrowych zmysłach nie chciałby stawić czoła tym przerażającym potworom.
W niektórych królestwach na południu krew serpenta dodawana jest do alkoholu. Ponoć ma mieć ona zdrowotne właściwości, choć nikt nigdy nie udowodnił czy jest to prawdą.
Serpent jest w stanie połknąć zwierzę nawet cztery razy większe od jego głowy. Jest to możliwe dlatego że dwie połowy jego szczęki nie są ze sobą sztywno połączone.