Makrauchenia
| Makrauchenia | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Wielbłądowate |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Roślinożerne |
| Występowanie | Sawanna Nurwijska, Lasy tropikalne Alaranii |
| Populacja | Wysoka |
Spis treści
Wygląd
Wielbłądozwierze to istoty znacznie mniejsze od wielbłądów, ale są ich dalekimi krewniakami. Nie posiadają garbów, ich sierść jest pomarańczowa, brązowa lub płowa. Mają długą szyję zakończoną małą głową. Są trójpalczastymi ssakami o długich kończynach. Ich pyski zakończone są charakterystyczną, dość krótką trąbą, podobną do trąby tapira. Ich nozdrza są jednak umieszczone znacznie wyżej. Ciemne oczy znajdują się po bokach głowy. Nieco wyżej są umieszczone są lekko zaokrąglone, średniej wielkości uszy. Trąby tych zwierząt nie są porośnięte futrem i mają ciemny kolor. Posiadają krótkie ogony bez zakończenia charakterystycznym "pędzelkiem" jak u wielbłądów. Mimo swojej niepozornej budowy to bardzo silne zwierzęta.
Odżywianie
Nekti (bo tak również są nazywane wielbłądozwierze), żywią się wyłącznie roślinami. Głównie trawami i liśćmi. Liście zrywają one swoimi trąbami, są w stanie spożywać także miękkie gałązki z niższych partii drzew. Jeśli mają dostęp, żywią się także egzotycznymi kwiatami, ale mowa tutaj tylko o tych zwierzętach które zamieszkują tereny tropikalnej puszczy. Te, które żyją na terenach sawanny, spożywają bardzo dużo trawy i roślin, które można w niej z naleźć. Zjadają także liście akacji.
Zachowanie
Makrauchenia żyje w stadach tak jak zebry, czy antylopy. I mowa tutaj tak o wielbłdozwierzach zamieszkujących sawannę, jak i tych żyjących w lesie tropikalnym. Są neutralnie nastawione do ludzi. Bardzo łatwo dają się łapać i szkolić na zwierzęta pod siodło i pociągowe. Nie unikają kontaktu z ludźmi. Czują się dobrze na wolności, jak i w niewoli.
Informacje dodatkowe
Nekti to spokojne stworzenia, które są pokojowo nastawione do wszystkich istot, nie wliczając drapieżników. Żyją powoli przemierzając lasy tropikalne i sawannę. Ich naturalnym wrogiem są tygrysy szablozębne, lwy i im podobne stworzenia. Żyją w stadach liczących od 15 do nawet 60 osobników. Stadu przewodniczą trzy najstarsze samice. Młode rodzą się raz w roku, samica może urodzić tylko jedno młode. Mała wielbłądozwierze często są ofiarami tygrysów i lwów, ponieważ są najsłabsze ze stada. Poruszają się jednak w szyku, gdzie młode znajdują się w środku stada, samice na czele i w ogonie, a otaczają je zawsze najsilniejsze samce, co ma chronić najsłabsze osobniki przed atakami drapieżników.
