Mniszek Puchowy
| Mniszek Puchowy | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Humadoidalne |
| Nastawienie | Przyjazne lub neutralne |
| Odżywianie | Owadożerne/słońce/Woda |
| Występowanie | Miejsca, gdzie rosną zioła |
| Populacja | Wysoka |
Spis treści
Wygląd
Mniszek Puchowy to istota bardzo niewielka, rośnie tak duża, jak występujące wokół niej Mniszki Lekarskie. Ma brązową skórę i niewielkie skrzydełka, podobne do ważki, z tą różnicą, że jest ich tylko jedna para. Mniszek obrośnięty jest żywą tkanką, która przypomina żółte płatki Mniszka Lekarskiego. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest głowa, tam, gdzie u ludzi występują włosy u Mniszka Puchowego znajduje się puch, podobny do tego u mleczy. Podtrzymuje go "korona" ze stwardniałej tkanki, a u spodu pojawiają się żółte płatki. Kolejną ciekawą cechą tej rasy jest brak nóg, zamiast tego Mniszki Puchowe mają coś w rodzaju ogona, podobnego do syren, lecz tam gdzie płetwa znajduje się ten sam puch co na głowie. Ich ciało pokrywa brązowa skóra, przysłonięta przez płatki i liście do złudzenia przypominające te u mleczy. Jest to jednak żywa, wrośnięta w resztę ciała tkanka. Ciemna skóra pokryta jest oleistą substancją, do której przywierają owady.
Odżywianie
Mniszki Puchowe do życia potrzebują wody i słońca, nie są one wrośnięte w ziemię, więc pobierają wodę, spijając krople deszczu, lub rosy z roślin. Oprócz tego do życia potrzebują także białka. Jedzą owady, które mogą zaszkodzić gatunkowi. Wyjątek stanowią pszczoły i inni niegroźni zapylacze. Ich skóra pokryta jest "olejem" do którego przywierają owady. Mniszki Puchowe mogą skonsumować ofiarę poprzez specjalne enzymy, lub puścić ją wolno, np. kiedy przylgnie do nich pszczoła. Są odporne na jad pająków i innych stworzeń, także na użądlenia pszczół cz os. Jest to gatunek inteligentny, lecz na pograniczu żywej istoty i rośliny.
Zachowanie
Mniszki Puchowe to spokojne istoty, które nikomu nie wadzą, nie atakują, a czasem potrafią przyjaźnie podlecieć do humanoida. Nie są w żaden sposób zagrożeniem. Żyją powoli, unosząc się wśród ziół. Rodzą się z "dmuchawców", jeśli inny osobnik dotknie i wleje w dmuchawiec swoją aurę, rodzi się nowy Mniszek. Kiedy śpią, zawisają w powietrzu pośród liści swojego zioła. Nie muszą mieszkać wśród Mniszka Lekarskiego, lecz tam się rodzą. Mogą żyć wśród innych, niskich ziół, szałwii, lawendy, rumianku, wrzosów itp. Lubią swoje towarzystwo, nie znoszą samotności, zawsze żyją w grupach. Wydają piszczące, lecz bardzo ciche dźwięki, przeciętny humanoid nie jest w stanie ich usłyszeć. Żyją 2 - 2,5 roku. Potem umierają zmieniając się w dmuchawce, które rozwiewa wiatr.
Informacje dodatkowe
Mniszki Puchowe pojawiające się na łąkach, czy przydomowych ogrodach nie są przepędzane. Nie trzeba ich karmić, ani opiekować się nimi, a zwalczają choćby bardzo denerwujące komary. Ludzie uważają je poniekąd za ozdobę ogrodu, dodatkowy kwiatek, który unosi się nad innymi. Są tak malutkie, że nikomu nie chce się ich zwalczać, bo i po co. Jednak niektórych kulturach maleńkie Mniszki, są chwytane, pieczone "na żywca" i spożywane w całości, jak karaluchy, czy inne owady. Stanowią deskę ratunkową, gdy brakuje pokarmu.
