Arratoi: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 5: | Linia 5: | ||
{{Opis bestii | Wygląd = | {{Opis bestii | Wygląd = | ||
| − | Arratoi to zwierzęta małe i bardzo zwinne, są nieco większe niż szczury ze względu na swoje uszy | + | Arratoi to zwierzęta małe i bardzo zwinne, są nieco większe niż szczury ze względu na swoje uszy, które są proporcjonalnie duże względem ich korpusu. Skórę gryzoni pokrywa jasnoszara sierść z wyjątkiem łapek, ogona i części pyszczka. Są posiadaczami dużych, czarnych oczu, dzięki którym doskonale widzą w ciemnościach. Ich pyszczki są krótkie i zakończone małym, różowym noskiem. Ciałka z kolei są szczupłe i drobne, a głowa nieproporcjonalnie duża. Ich łapki zakończone są krótkimi, czarnymi pazurkami. Z dołu pleców wyrasta długi, różowy ogon. |
| Odżywianie= | | Odżywianie= | ||
Arratoi są roślinożerne, jedzą korzonki, orzechy, kasztany, młode pędy roślin, ale także warzywa, jeśli żerują w pobliżu ludzkich wiosek. Nie stronią też od owoców, jedzą truskawki, poziomki, jabłka, gruszki, śliwki, wszystko co spadnie z drzewa jest dobrym pokarmem. Mają bardzo wytrzymałe zęby, dzięki którym są w stanie kruszyć nawet skorupy twardych orzechów i wyjadać ich zawartość. Żyją w lasach i wśród wysokich traw, jednak na zimę migrują w pobliże ludzkich siedzib. Są uważane za szkodniki, ponieważ wyjadają zboże i inne ludzkie zapasy. W trudnych warunkach zjedzą nawet czerstwy chleb. Wielkie uszy arratoi służą do wyszukiwania owadów i robaków w ziemi. Zwierzęta te przykładają ucho do podłoża i słyszą ruchy mrówek i robaków, potem drapią w ziemi w poszukiwaniu pożywienia. | Arratoi są roślinożerne, jedzą korzonki, orzechy, kasztany, młode pędy roślin, ale także warzywa, jeśli żerują w pobliżu ludzkich wiosek. Nie stronią też od owoców, jedzą truskawki, poziomki, jabłka, gruszki, śliwki, wszystko co spadnie z drzewa jest dobrym pokarmem. Mają bardzo wytrzymałe zęby, dzięki którym są w stanie kruszyć nawet skorupy twardych orzechów i wyjadać ich zawartość. Żyją w lasach i wśród wysokich traw, jednak na zimę migrują w pobliże ludzkich siedzib. Są uważane za szkodniki, ponieważ wyjadają zboże i inne ludzkie zapasy. W trudnych warunkach zjedzą nawet czerstwy chleb. Wielkie uszy arratoi służą do wyszukiwania owadów i robaków w ziemi. Zwierzęta te przykładają ucho do podłoża i słyszą ruchy mrówek i robaków, potem drapią w ziemi w poszukiwaniu pożywienia. | ||
| Zachowanie = | | Zachowanie = | ||
| − | Arratoi żyją | + | Arratoi żyją w stadach, które mogą liczyć nawet do 70 osobników i lubią swoje towarzystwo, jednak do ludzi nie podchodzą zbyt chętnie. Chowają się przed nimi lub uciekają. Arratoi zbliżają się do ludzi tylko w okresie zimy, w poszukiwaniu pożywienia. Jeśli nadarzy się okazja i będą musiały się bronić z pewnością ugryzą i to boleśnie, do krwi. |
| Informacje dodatkowe= | | Informacje dodatkowe= | ||
Arratoi żyją w lasach i w wysokich trawach na równinach. Kopią nory i rozległe tunele w których mieszkają. Ciąża u samiczki trwa około 30 dni i powija ona od 3 do 10 młodych. Młode rodzą się z zamkniętymi oczami, ale otwierają je po kilku dniach. Potomstwem opiekuje się nie tylko ich matka, ale także inne dorosłe samice ze stada. Matka zazwyczaj żeruje i przynosi jedzenie do gniazda, a inne samice w tym czasie pilnują małych. Te są dorosłe po około trzech miesiącach. | Arratoi żyją w lasach i w wysokich trawach na równinach. Kopią nory i rozległe tunele w których mieszkają. Ciąża u samiczki trwa około 30 dni i powija ona od 3 do 10 młodych. Młode rodzą się z zamkniętymi oczami, ale otwierają je po kilku dniach. Potomstwem opiekuje się nie tylko ich matka, ale także inne dorosłe samice ze stada. Matka zazwyczaj żeruje i przynosi jedzenie do gniazda, a inne samice w tym czasie pilnują małych. Te są dorosłe po około trzech miesiącach. | ||
}} | }} | ||
Wersja z 13:22, 5 maj 2021
| Arratoi | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Myszowate |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Roślino i owadożerne |
| Występowanie | Cała Alarania |
| Populacja | Wysoka |
Spis treści
Wygląd
Arratoi to zwierzęta małe i bardzo zwinne, są nieco większe niż szczury ze względu na swoje uszy, które są proporcjonalnie duże względem ich korpusu. Skórę gryzoni pokrywa jasnoszara sierść z wyjątkiem łapek, ogona i części pyszczka. Są posiadaczami dużych, czarnych oczu, dzięki którym doskonale widzą w ciemnościach. Ich pyszczki są krótkie i zakończone małym, różowym noskiem. Ciałka z kolei są szczupłe i drobne, a głowa nieproporcjonalnie duża. Ich łapki zakończone są krótkimi, czarnymi pazurkami. Z dołu pleców wyrasta długi, różowy ogon.
Odżywianie
Arratoi są roślinożerne, jedzą korzonki, orzechy, kasztany, młode pędy roślin, ale także warzywa, jeśli żerują w pobliżu ludzkich wiosek. Nie stronią też od owoców, jedzą truskawki, poziomki, jabłka, gruszki, śliwki, wszystko co spadnie z drzewa jest dobrym pokarmem. Mają bardzo wytrzymałe zęby, dzięki którym są w stanie kruszyć nawet skorupy twardych orzechów i wyjadać ich zawartość. Żyją w lasach i wśród wysokich traw, jednak na zimę migrują w pobliże ludzkich siedzib. Są uważane za szkodniki, ponieważ wyjadają zboże i inne ludzkie zapasy. W trudnych warunkach zjedzą nawet czerstwy chleb. Wielkie uszy arratoi służą do wyszukiwania owadów i robaków w ziemi. Zwierzęta te przykładają ucho do podłoża i słyszą ruchy mrówek i robaków, potem drapią w ziemi w poszukiwaniu pożywienia.
Zachowanie
Arratoi żyją w stadach, które mogą liczyć nawet do 70 osobników i lubią swoje towarzystwo, jednak do ludzi nie podchodzą zbyt chętnie. Chowają się przed nimi lub uciekają. Arratoi zbliżają się do ludzi tylko w okresie zimy, w poszukiwaniu pożywienia. Jeśli nadarzy się okazja i będą musiały się bronić z pewnością ugryzą i to boleśnie, do krwi.
Informacje dodatkowe
Arratoi żyją w lasach i w wysokich trawach na równinach. Kopią nory i rozległe tunele w których mieszkają. Ciąża u samiczki trwa około 30 dni i powija ona od 3 do 10 młodych. Młode rodzą się z zamkniętymi oczami, ale otwierają je po kilku dniach. Potomstwem opiekuje się nie tylko ich matka, ale także inne dorosłe samice ze stada. Matka zazwyczaj żeruje i przynosi jedzenie do gniazda, a inne samice w tym czasie pilnują małych. Te są dorosłe po około trzech miesiącach.
