Mamut Simavu: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{Specyfikacja bestii | Mamut Simavu| Słoniowate | Neutralne | Roślinożerne| Wschód Alaranii, wyspy klimatu umiarkowanego | Średnia | File: Bestia_mamut_simavu.jp...") |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | {{Specyfikacja bestii | Mamut Simavu| Słoniowate | Neutralne | Roślinożerne| Wschód | + | {{Specyfikacja bestii | Mamut Simavu| Słoniowate | Neutralne | Roślinożerne| Wschód, wyspy klimatu umiarkowanego | Średnia |
| | | | ||
[[File: Bestia_mamut_simavu.jpg]] | [[File: Bestia_mamut_simavu.jpg]] | ||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
{{Opis bestii | Wygląd = | {{Opis bestii | Wygląd = | ||
| − | Mamut simavu, czy też mamut karłowaty wyewoluował z populacji włochatych pobratymców. Wobec tego jego fizjonomia przypomina mniejszą wersję tego kudłatego słonia. Znacząco różnią się jednak ich uszy, u mamutów włochatych są one niewielkie, natomiast u simavu są dość duże i owalne. Także poza rozmiarami, a zazwyczaj równa się nimi z przerośniętym dzikiem (nieco ponad dwa łokcie w kłębie - tyle, co niedźwiedź polarny), zwierzę to odróżnia się także umaszczeniem. Simavu posiadają dość gęstą, niezwykle aksamitną sierść w różnych odcieniach ciemnej zieleni, dominuje jednak ciemny szmaragd, i zgniła zieleń połączona z szarością. Mamuty te posiadają charakterystyczne wzory na trąbie, które uaktywniają się tylko wtedy, gdy zwierze to znajduje się blisko splotów magicznych. Za jego głową znajdują się wyrostki, które przypominają swoim kształtem maleńkie kwiatki, emitują one blade, niebieskie światło kiedy splotów, lub źródeł magii jest więcej i jest ona bardzo nasilona. Simavu posiadają niezwykłe, intensywnie zielone oczy, ich tęczówka wypełnia praktycznie całą gałkę oczną, źrenice są stosunkowo małe, ale mimo to mamuty te widzą doskonale w słabym świetle. Choć należy zaznaczyć, że nie widzą w całkowitych ciemnościach. Simavu mają również niezwykłe, bardzo włochate ogony. Ciosy, jak to u mikrusów, posiadają nieduże (w porównaniu z tymi spotykanymi u słoni i pozostałych mamutów). Mają one jednak zupełnie inny kolor od wszelkich odcieni szarości, po intensywną ciemną zieleń. Co ciekawe, samce i samice niezbyt różnią się rozmiarami | + | Mamut simavu, czy też mamut karłowaty wyewoluował z populacji włochatych pobratymców. Wobec tego jego fizjonomia przypomina mniejszą wersję tego kudłatego słonia. Znacząco różnią się jednak ich uszy, u mamutów włochatych są one niewielkie, natomiast u simavu są dość duże i owalne. Także poza rozmiarami, a zazwyczaj równa się nimi z przerośniętym dzikiem (nieco ponad dwa łokcie w kłębie - tyle, co niedźwiedź polarny), zwierzę to odróżnia się także umaszczeniem. Simavu posiadają dość gęstą, niezwykle aksamitną sierść w różnych odcieniach ciemnej zieleni, dominuje jednak ciemny szmaragd, i zgniła zieleń połączona z szarością. Mamuty te posiadają charakterystyczne wzory na trąbie, które uaktywniają się tylko wtedy, gdy zwierze to znajduje się blisko splotów magicznych. Za jego głową znajdują się wyrostki, które przypominają swoim kształtem maleńkie kwiatki, emitują one blade, niebieskie światło kiedy splotów, lub źródeł magii jest więcej i jest ona bardzo nasilona. Simavu posiadają niezwykłe, intensywnie zielone oczy, ich tęczówka wypełnia praktycznie całą gałkę oczną, źrenice są stosunkowo małe, ale mimo to mamuty te widzą doskonale w słabym świetle. Choć należy zaznaczyć, że nie widzą w całkowitych ciemnościach. Simavu mają również niezwykłe, bardzo włochate ogony. Ciosy, jak to u mikrusów, posiadają nieduże (w porównaniu z tymi spotykanymi u słoni i pozostałych mamutów). Mają one jednak zupełnie inny kolor od wszelkich odcieni szarości, po intensywną ciemną zieleń. Co ciekawe, samce i samice niezbyt różnią się rozmiarami. Na grafice przedstawiono młode mamuta karłowatego, stąd brak ciosów. |
| Odżywianie= | | Odżywianie= | ||
Mamuty karłowate wykazują większe urozmaicenie pokarmowe. Jako że bytują w lasach, na stepach i zboczach gór, zaznajomiły się z rosnącą tam roślinnością. W skład ich diety wchodzą trawy, zioła, liście i owoce drzew czy krzewów, ich kwiaty, pędy, a nawet kora. Często wygrzebują pożywne podziemne części roślin. Pożywiają się również paprociami, mchami, grzybami i porostami. Uwielbiają skrzypy oraz rzeczne wodorosty. | Mamuty karłowate wykazują większe urozmaicenie pokarmowe. Jako że bytują w lasach, na stepach i zboczach gór, zaznajomiły się z rosnącą tam roślinnością. W skład ich diety wchodzą trawy, zioła, liście i owoce drzew czy krzewów, ich kwiaty, pędy, a nawet kora. Często wygrzebują pożywne podziemne części roślin. Pożywiają się również paprociami, mchami, grzybami i porostami. Uwielbiają skrzypy oraz rzeczne wodorosty. | ||
Aktualna wersja na dzień 01:52, 14 wrz 2019
| Mamut Simavu | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Słoniowate |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Roślinożerne |
| Występowanie | Wschód, wyspy klimatu umiarkowanego |
| Populacja | Średnia |
Spis treści
Wygląd
Mamut simavu, czy też mamut karłowaty wyewoluował z populacji włochatych pobratymców. Wobec tego jego fizjonomia przypomina mniejszą wersję tego kudłatego słonia. Znacząco różnią się jednak ich uszy, u mamutów włochatych są one niewielkie, natomiast u simavu są dość duże i owalne. Także poza rozmiarami, a zazwyczaj równa się nimi z przerośniętym dzikiem (nieco ponad dwa łokcie w kłębie - tyle, co niedźwiedź polarny), zwierzę to odróżnia się także umaszczeniem. Simavu posiadają dość gęstą, niezwykle aksamitną sierść w różnych odcieniach ciemnej zieleni, dominuje jednak ciemny szmaragd, i zgniła zieleń połączona z szarością. Mamuty te posiadają charakterystyczne wzory na trąbie, które uaktywniają się tylko wtedy, gdy zwierze to znajduje się blisko splotów magicznych. Za jego głową znajdują się wyrostki, które przypominają swoim kształtem maleńkie kwiatki, emitują one blade, niebieskie światło kiedy splotów, lub źródeł magii jest więcej i jest ona bardzo nasilona. Simavu posiadają niezwykłe, intensywnie zielone oczy, ich tęczówka wypełnia praktycznie całą gałkę oczną, źrenice są stosunkowo małe, ale mimo to mamuty te widzą doskonale w słabym świetle. Choć należy zaznaczyć, że nie widzą w całkowitych ciemnościach. Simavu mają również niezwykłe, bardzo włochate ogony. Ciosy, jak to u mikrusów, posiadają nieduże (w porównaniu z tymi spotykanymi u słoni i pozostałych mamutów). Mają one jednak zupełnie inny kolor od wszelkich odcieni szarości, po intensywną ciemną zieleń. Co ciekawe, samce i samice niezbyt różnią się rozmiarami. Na grafice przedstawiono młode mamuta karłowatego, stąd brak ciosów.
Odżywianie
Mamuty karłowate wykazują większe urozmaicenie pokarmowe. Jako że bytują w lasach, na stepach i zboczach gór, zaznajomiły się z rosnącą tam roślinnością. W skład ich diety wchodzą trawy, zioła, liście i owoce drzew czy krzewów, ich kwiaty, pędy, a nawet kora. Często wygrzebują pożywne podziemne części roślin. Pożywiają się również paprociami, mchami, grzybami i porostami. Uwielbiają skrzypy oraz rzeczne wodorosty.
Zachowanie
Mamuty te wykazują behawior odmienny od włochatych przodków. Osobniki obu płci występują razem w stadach liczących nawet powyżej setki osobników. Młodociane byki są wypędzane z grupy, by znalazły sobie nową na innych terenach. Dzięki temu przepływ cech zostaje zachowany i nie dochodzi do krzyżowania krewniaczego. Poza tym u tych stworzeń praktycznie nie występuje okres szału godowego, zwany musth. Simavu stosunkowo łatwo udomowić. Robi się to często i w różnych celach. Możni tego świata hodują ta mini mamuty dla rozrywki i jako "zwierzęta domowe", ale wśród innych ludów wykorzystuje się je także do przenoszenia niewielkich ładunków. Udomowione simavu są przyjaźnie nastawione do człowieka i innych humanoidów. Nie wykazują agresji wobec innych zwierząt i swoich właścicieli.
Informacje dodatkowe
Sierść mamuta karłowatego jest niezwykle cenna. Miękka, gładka, aksamitna o niespotykanej barwie. Jedynym sposobem by ją pozyskać jest jej naturalne zrzucenie przez osobnika. Obcięta okrywa włosowa zupełnie traci swoje właściwości. Z sierści produkuję się wełnę, a z niej tkaniny, które są niezwykle wytrzymałe, ale to nie to jest ich największym atutem. Tkaniny z wełny simavu nadają się idealne na płaszcze dla magów i czarodziejów, ponieważ bardzo łatwo się je umagicznia, nawet czasowe zaklęcia trzymają się tkaniny znacznie dłużej niż powinny. Poza tym płaszcze te są miękkie, niezwykłe wytrzymałe, w ciepłe dni przepuszczają powietrze, w chłodne zatrzymują ciepłotę ciała.
Mamut karłowaty świetnie ogranicza przyrost traw i ekspansję zadarniających ziół, używany jest zatem w roli żywej kosy tudzież sierpa. Jako że ci krewni słonia nie wymagają takich ilości pokarmu, ludność Wschodu i wyspiarze często wabią ich celem pozbycia się chaszczy. Powyższy proceder zapewne przyczynił się do udomowienia tego gatunku.
