Mizu: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 5: | Linia 5: | ||
{{Opis bestii | Wygląd = | {{Opis bestii | Wygląd = | ||
− | Mizu w języku morskich elfów oznacza po prostu woda. Stworzonka te są niewielkie, mają jakieś trzy dłonie długości nie licząc ogona, który jest porównywalnej długości co reszta ich ciała. Są to śliczne istoty o pięknych, lazurowych lub zielonych oczach. Ich stosunkowo duża głowa umieszczona jest na długiej, giętkiej szyi. Żyją w słonej wodzie, a co za tym idzie nie szkodzi im sól i są doskonałymi pływakami. Mają krótkie łapki, zarówno przednie, jak i tylne. Cała ich skóra, a właściwie łuska przybiera różne kolory niebieskiego, najczęściej jest lazurowa | + | Mizu w języku morskich elfów oznacza po prostu woda. Stworzonka te są niewielkie, mają jakieś trzy dłonie długości nie licząc ogona, który jest porównywalnej długości co reszta ich ciała. Są to śliczne istoty o pięknych, lazurowych lub zielonych oczach. Ich stosunkowo duża głowa umieszczona jest na długiej, giętkiej szyi. Żyją w słonej wodzie, a co za tym idzie nie szkodzi im sól i są doskonałymi pływakami. Mają krótkie łapki, zarówno przednie, jak i tylne. Cała ich skóra, a właściwie łuska przybiera różne kolory niebieskiego, najczęściej jest lazurowa lub błękitna. Na szui łuski mizu są kwadratowe, na pozostałej części ciała okrągłe, lub podłużne. Z ich pleców wyrastają długie paski, które umożliwiają mu zwroty podczas pływania. Ogon jest zakończony podłużnym "listkiem" w kolorze fioletu, lub amarantu. Głowa mizu jest podłużna, wyrastają z niej płetwy, które przypominają uszy, z czoła wyrastają długie "wąsy" przypominające te suma. |
| Odżywianie= | | Odżywianie= | ||
Mizu żywią się roślinami wodnymi, głównie wodorostami i glonami, a także rzęsą wodną. | Mizu żywią się roślinami wodnymi, głównie wodorostami i glonami, a także rzęsą wodną. |
Aktualna wersja na dzień 21:58, 18 kwi 2022
Mizu | |
---|---|
Grupa | Wodne |
Nastawienie | Przyjazne |
Odżywianie | Glony, rzęsa wodna, wodorosty |
Występowanie | Ocean Jadeitów, Morze Cienia, Wszechocean |
Populacja | Średnia |
Spis treści
Wygląd
Mizu w języku morskich elfów oznacza po prostu woda. Stworzonka te są niewielkie, mają jakieś trzy dłonie długości nie licząc ogona, który jest porównywalnej długości co reszta ich ciała. Są to śliczne istoty o pięknych, lazurowych lub zielonych oczach. Ich stosunkowo duża głowa umieszczona jest na długiej, giętkiej szyi. Żyją w słonej wodzie, a co za tym idzie nie szkodzi im sól i są doskonałymi pływakami. Mają krótkie łapki, zarówno przednie, jak i tylne. Cała ich skóra, a właściwie łuska przybiera różne kolory niebieskiego, najczęściej jest lazurowa lub błękitna. Na szui łuski mizu są kwadratowe, na pozostałej części ciała okrągłe, lub podłużne. Z ich pleców wyrastają długie paski, które umożliwiają mu zwroty podczas pływania. Ogon jest zakończony podłużnym "listkiem" w kolorze fioletu, lub amarantu. Głowa mizu jest podłużna, wyrastają z niej płetwy, które przypominają uszy, z czoła wyrastają długie "wąsy" przypominające te suma.
Odżywianie
Mizu żywią się roślinami wodnymi, głównie wodorostami i glonami, a także rzęsą wodną.
Zachowanie
Mizu są bardzo nieufne wobec ludzi i innych istot, nie wliczając elfów morskich. Tym ostatnim ufają i często są ich towarzyszami. Do pozostałych po prostu się nie zbliżają. Starają się żyć z dala od morskich szlaków. Nie lubią statków i łodzi. Nie są jednak nastawione bojowo do ludzkich ras. Po prostu starają się żyć z dala od nich. Nie muszą zbliżać się do siedlisk ludzkich w poszukiwaniu pożywienia, mają go pod dostatkiem w morskich głębinach.
Informacje dodatkowe
Mizu to istoty niejadalne. Kiedyś próbowano na nie polować jak na ryby, jednak szybko okazało się, że ich mięso jest bardzo gorzkie i zwyczajnie nie da się go przygotować tak by było jadalne. Obecnie, jeśli komuś uda się złapać mizu po prostu wypuszcza je do wody. Nie nadają się też do życia w akwariach, jako okazy "domowe". W niewoli umierają. żyją w całym oceanie i w morzu cienia, a także w innych słonych wodach kontynentu, nie są jednak wszechobecne jak ryby. Ich populację określa się jako średnią. Mizu łączą się w pary raz na rok by złożyć jaja. Samiczka mizu składa około 50 jaj, z czego najczęściej wykluwa się tylko połowa, stąd ich stosunkowo niska liczebność. Mizu łączą się ze sobą tylko na okres godów, poza tym wiodą samotnicze życie. Prowadzą dzienny tryb życia, w dzień jedzą i szukają partnerów, jeśli akurat jest okres rozrodu. W nocy opadają na dno i zapadają w stan podobny do snu, który sprawia, że ich energia życiowa się regeneruje.