Smilodon
| Smilodon | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Kotowate |
| Nastawienie | Wrogie |
| Odżywianie | Mięsożerne |
| Występowanie | Sawanna Nurwijska, Stepy Aruwiańskie |
| Populacja | Średnia |
Spis treści
Wygląd
Smilodony to inaczej tygrysy szablozębne. Są większe od tygrysów, ale ich wygląd znacząco się od nich różni. Nie maja pręg, a cętki, które jednak są bardzo mało widoczne. Ich ogon jest krótki zakończony kępką czarnej sierści. Smilodony są bardzo mocno umięśnione i niesamowicie silne. Mają szerokie łapy zakończone ostrymi kłami. Ich charakterystyczną cechą są oczywiście dwa długie kły wystające z wielkiej paszczy. Kły mają mniej więcej na jedną pędź, czasem krótsze. Posiadają gęstą, lecz stosunkowo krótką sierść. Tylko wokół głowy sierść jest nieco dłuższa. Smilodony są płowe w ciemne cętki, pręgi znajdują się tylko na pysku tych stworzeń. Dzięki umaszczeniu bardzo łatwo jest im się maskować pośród traw, na terenach takich jak Sawanna Nurwijska. Smilodony mają stosunkowo małe oczy w kolorze pomarańczowym, lub żółtym, rzecz jasna z pionową źrenicą.
Odżywianie
Głównym składnikiem pożywienia smilodonów jest mięso. Polują na zebry, antylopy, ale też na mniejsze zwierzęta jak szakale, czy otocjony. Jeśli są w grupie potrafią polować także na większe zwierzęta jak bizony, czy bawoły. Ale są to sytuacje bardzo rzadkie. Ich najczęstszym pokarmem są zwierzęta średniej wielkości. Poza tym smilodony jedzą także padlinę.
Zachowanie
Smilodony są wrogo nastawione do istot humanoidalnych, nie lubią ich obecności i atakują jeśli tylko nadarzy się okazja. Ludzie bardzo często polują na tygrysy szablastozębne, ze względu na ich skóry i mięso, dlatego istoty te wykształciły sobie wrogi instynkt, który każe im atakować ludzi. Unikają też spotkań z innymi rasami, wolą towarzystwo swoje niż innych istot. Jednak potrafią przebywać nawet w towarzystwie swoich potencjalnych ofiar, kiedy są najedzone nie atakują.
Informacje dodatkowe
Smilodony żyją w stadach, którym przewodniczy samiec alfa. Samice rodzą od jednego do czterech młodych, raz w roku. Opiekują się potomstwem przez kilka miesięcy. Polowania uczy je matka, która z resztą sama poluje. Samiec jest dość leniwy, zwykle żeruje na mięsie, które upolują samice, ewentualnie na padlinie, którą znajdzie. Z reszta tygrysy te oprócz polowania i opieki nad potomstwem głownie leżą i odpoczywają. Podczas polowania są śmiertelnym zagrożeniem, kiedy biegną osiągają zawrotne prędkości, mimo swojej masywnej postury.
